Kihyun x reader
Start: 22.10.2019
Koniec: 2.07.2020
Życie u boku niego dało ci wiele do myślenia.
~"Nie dam rady! Zostaw mnie kurwa! - powiedziałam kiedy ten mnie zaczął boleśnie dusić (..) - Poddaje się..."
Nie da się opisywać takich rzeczy. Jest to niemożliwe. Ból był nie do zniesienia, a czułam go wszędzie. Każdy skrawek mojego ciała był pochłonięty przez cierpienie, ale dzięki niemu zrozumiałam jedną rzecz.
Gdy tylko nałożyłam pierścień to miałam wrażenie, że wielki miecz przebił się przez moje ciało. Momentalnie upadłam na podłogę, a przed oczami miałam całkiem inny obraz. Można go określić jako chaotyczny. Widziałam jak został "przemieniony" na inną osobę przez rodzicieli Kihyuna. W tamtym momencie nasze ciała były złączone i potrafiłam wszystko odczuć to co on wtedy. To co na pewno mnie zaintrygowało to Alexandra, a raczej jej wygląd i charakter. Była przepiękna i pomimo że niby byłam do niej podobna prawie pod każdym względem to wyróżniała się. Hyunwoo zawsze w jej obecności czuł się odrzucony czy też samotny. Nigdy za bardzo nie zwracała uwagi na niego. Każda płynąca łza stawała się powoli oznaką bezsilności, która go wyniszczała. Kiedy tylko odeszła z świata to on się załamał. Chciał zapomnieć o niej i o swoich przyjaciołach, dlatego udał się tam gdzie nie powinien. Jego ciało wariowało pod każdym względem. Walczył sam ze sobą nie chcąc stracić kontroli nad sobą, ale ostatecznie nie udało się. Jedynie myślał o śmierci innych. Obraz przybrał odcień czerwieni. Shownu nabrał niewyobrażalnej siły, ale ceną za to był ograniczony czas życia. Czas leciał a z każdym miesiącem ból fizyczny rósł. Sama wtedy straciłam czucie w nogach i upadłam znowu, ale nadal byłam w stanie wszystko oglądać.
Każde stracone życie z jego ręki powodowało, że traciłam siłę na cokolwiek. Trochę jakby ktoś strzelił w serce, ale ty byś nadal żył. Nie ważne ile strzałów by wystrzeliło to nadal byś żył. Jednak nie ważne jak mocne jest to nadal gdy zostaje zranione to cierpisz coraz mocniej. Tak mniej więcej można było ocenić serce Hyunwoo, a ja wszystko czułam.
Pomimo stania się inną osobą to nadal odczuwał emocje, ale tym razem o wiele mocniej. Mimo wszystko zapomniał o Alexandrze i przyjaciołach, których przecież kochał. Zadawał sobie pytania, na które nie potrafił odpowiedzieć bo nic nie pamiętał. Dobijało go to, ale wiedział, że właśnie tak ma być.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
