Kiraz [boyxboy]

0.6

🌈

Artık sabrım kalmamıştı. Bir an önce kendimi Can'a açıklamak istiyordum. Ama korkularım buna pek yardımcı olmuyordu, onu kaybetmek şuan alabileceğim bir risk değildi.

"Naber kanka"

Hızla gelip sırada yanıma oturdu. İyi anlamında kafamı aşağı yukarı sallarken. "İyiyim, senden ne var ne yok?" gülümsemesi genişledi. "Yeni biri var." şaşkınlıkla açılan gözlerimle gözlerine bakıyordum, yine o yumru gelip boğazıma yerleşmişti.

"Y-yeni biri mi?" diyebildim titreyen sesimle, gözlerim dolmuştu göz bağımı keserek camdan dışarıya baktım bir süre. Sonra tekrar ona dönerek "Kim?" yüzüme bir kaç saniye bakıp derin bir nefes aldı. "Serkan" 

"Serkan mı?" Başımıza çokça bela olan kabadayı kılıklı çocuk. "Hani geçen sene seni takımdan atıp birde üstüne hastanelik edene kadar döven Serkan mı?" Hızlı konuşmuştum gözleri ile yüzümü tarayıp kafasını salladı "Hı, hı."

"Hani kafana dokuz dikiş atılmıştı tuvalete bile ben götürüyordum seni o Serkan mı?"

Yine kafasını onaylar şekilde salladı, sırıtırken lafa atladım "Hani, hani..." enseme yediğim tokat ile durdum "Evet amına koyayım o Serkan, şimdi susta düşüneyim." gülümseyerek önüme döndüm. İçim kan ağlasa da bu işin olmayacağını biliyordum. Yani en azından umuyordum.

"Aşık mısın?" ona bakmadan konuşmuştum ama bana döndüğünü anlıyordum. "Galiba." yumru boğazımdaki yerini almıştı yine. "Atakan bana yardım etsene." aniden dolu gözlerimle ona döndüm. "N-ne için?" oflayarak yeniden önüne döndü "İşte aramızı yapmakta."

"Olmaz!"

Bu çıkışımla sınıfta birkaç kafa bize dönmüştü. "Ne bağırıyorsun kulağım patladı amık." kulağını ovmaya başladı sonra aniden bana dönüp gözlerini büyülttü "Atakan lütfen lütfen, lütfeen." bana yavru köpek bakışları atarken oflayarak ellerimi yanaklarına koyup sıktım, dudakları balık şeklini almıştı.

"Tamam ama bir şartım var."

"Nö?" konuştuğunda gülümsemem büyümüştü şuan tam öpülmelik duruyordu. "Bu akşam bizde kalacaksın." hızla kafasını salladı. Öylece durmuş onu izliyordum zaman durmuştu sanki onun dışında hiçbir şey yoktu etrafımızda. O benim kiraz dudaklımdı hayatımda annemden sonra en büyük talihim yaşama sebebim.

Şimdi benden onunla başka birisinin arasını yapmamı istiyor. Belki sadece anonimin ortaya çıkmasını sağlamak istiyordu ama hayatını mahvedecekti. Serkan onun eşcinsel olduğunu öğrenirse peşini bırakmaz bu semti ona dar ederdi. 

Planım akşam onunla konuşup vazgeçirmekti ama bunun için daha iyi bir planım olmalıydı. 

*

Akşam olmuştu ve biz benim odamda oturuyorduk. O çalışma masamın önündeki sandalyede otururken bende yatağa yayılmıştım. "Ee ne diyorsun Atakan ne yapmamız lazım?" bakışlarım kucağımdaki ellerimdeydi onlarla oynarken cevap verdim. "Valla o iş yaş Serkan seni öğrenirse peşini bırakmaz hayatı dar eder sana." yerinden kalkıp yatağın kenarına oturdu "Ama kalp bu işte ne yapalım." 

"Oğlum adam homofobik döverek öldürür seni bir an önce unut bu işi." 

Yüzüme doğru yaklaşıp "Yani başka birini mi bulayım?" yutkundum şuan kızardığıma emindim gözlerini bakarken işaret parmağını kaldırıp dudaklarıma sürttü ve bastırdı. "Sen olsan mesela?"

"A-anlamadım?"

"Yani sana söylemeyecektim ama şu anonim onu kışkırtmam lazım." tamda düşündüğüm gibiydi merakından ne yapacağını şaşırmış aptal çocuk. "Ve burada sen bana yardım ediyorsun." kafamı onaylar şekilde salladım. Hızla yanağımdan öpüp geri çekildi "Teşekkür ederim."

Öylece onu izlerken beni kenara itip örtünün altına girdi ve arkasını bana dönecek şekilde yattı. Bende ışığı kapatıp arkasına kıvrıldım ve kolumu ona sardım. Bir süre sonra nefesi düzene girince arkasından yükselip yüzüne baktım.

Sarı kirpikleri ve kaşları açık teni saçları, kemerli burnu ve kırmızı dudakları sanat eseri gibiydi. Eğilip yanağına uzun bir öpücük kondurdum, bir anda kıpırdanıp bana dönünce korkudan ne yapacağımı bilememiştim ancak uyanmamıştı. Kolunu bana sardı yeniden uzanıp onu izlemeye başladım kokusu beni mayıştırırken bana sokuldu ve burnunu boynuma sürterek yerleşti.

Gözlerim yavaş yavaş kapanırken kaç ay sonra mutlu olarak uykuya daldığımı fark ettim.

🌈