Kiraz [boyxboy]

0.3

🌈

Can'dan

Şu yabancı numarayı merak ediyordum bilinmeyen numaralara sorduğumda kime ait olduğunu söyleyememiştiler. Bana da tahmin etmek düşmüştü Atakan'dan şüpheleniyordum ama bana son yaptığı şakadan sonra iki ay konuşmamıştık dersini aldığına emindim. Yani şüphelerim boşaydı bunu yeniden göze alamazdı.

Bugün okula gidip soruşturacaktım fazla olmasa da okulda tanınırdım, sözüm geçerdi üstelik bana yardım için can atan bir sürü kız vardı.

Her sabah olduğu gibi Ataknların evinin önüne gelip çıkmasını bekliyordum hep böyle uyuşuktu. Dışarıda götüm donana kadar beni bekletirdi telefonumu açıp ona mesaj attım.

Can : hadi götüm dondu aq

Atakan : ben bugün gelmeyeceğim sen git

Can : neden?

Can : bişey mi oldu?

Can : yine baban mı bişey yaptı
(Görüldü)

Can : cevap versene amk 

Atakan : evet

Can : yanına geleyim mi

Atakan : hayır gerek yok can git sen

Telefonu aceleyle cebime atıp kapılarına yürüyüp sertçe kapıya vurmaya başladım. Orospu çocuğu içip içip Atakan'ı ve annesini dövüyordu. Kapı aniden açıldı karşımda duran Halime teyzeye baktım bir şeyi yoktu bir şey demeden yanından geçip Atakan'ın odasının kapısını açıp içeriye girdim.

Hala yataktaydı gidip yatağın kenarına oturup omuzundan tutarak kendime çevirdim. Dün gece ağladığı belliydi gözleri şişmiş ve kızarmıştı. "Sorun ne Atakan?" yerinde doğrulup bana bakmaya başladı ve yeniden ağlamaya başladı.

Ağlayan insana nasıl destek olunurdu hiçbir fikrim yoktu. Yüzüne bakmaya devam ederken kafasını iki yana salladı. "Önemli bir şey yok" dedi göz yaşları hala akıyordu. Yavaşça ona yaklaşıp kollarımı omuzlarından sardım ve sırtını okşamaya başladım.

Kafasını hemen boynuma yerleştirdi ve derin nefesler almaya başladı. Boynuma küçük bir öpücük bıraktı. "Seni çok seviyorum Can" dedi. Ondan ayrılıp yüzünü ellerimin arasına aldım "Bende seni seviyorum kardeşim."

Elleriyle göz yaşlarını sildi ve aniden ayaklandı dolabını karıştırmaya başladı "Ne olduğunu anlatmayacak mısın?". Hala dolu olan gözleri ile dönüp bana baktı "Önemli değil." "Emin misin?" dedim. Üzerine gitmek istemiyordum ama bu haline artık katlanamıyordum neredeyse iki günde bir bu halde buluyordum onu.

"Eminim Can merak etme sen beni." yeniden dolaba dönüp bir tişört ve pantolon çıkarıp yatağa bıraktı. "Artık yetti Atakan daha fazla katlanamıyorum!" bağırdığımı sözüm bitince anlamıştım neden bu kadar sinirlendiğimi bilmiyorum ama gözüm dönmüştü bir kez.

Şaşkınca bana bakarken devam ettim "Her gün seni yatakta bu halde bulmaktan bıktım!" odanın içinde turlamaya başlamıştım. "Bir şeyler oluyor bana anlatmıyorsun, biz birbirimizin en yakını değil miyiz?"

Ona baktığımda sırtını dolaba yaslamış yavaşça aşağıya kayıyordu. Çatılı kaşlarımı gevşetip yanına gittim ve kollarımı ona doladım. Anında karşılık verdi "Özür dilerim Atakan, öyle demek istemedim çok özür dilerim." kafası boynumdayken kafasını iki yana salladığını hisettim.

Geriye çekilip saçlarına bir öpücük bıraktım "Hadi giyin ve hazırlan dışarıda seni bekliyorum daha sana anlatacağım şeyler var hem." kafasını onaylar şekilde salladı "Tamam" dedi titrek bir sesle. Yanından kalkıp odadan çıktım ve banyoya dalıp elimi yüzümü yıkadım.

Banyodan çıkıp Halime teyzeye selam verdikten sonra evden çıktım ve okula gitmek için Atakan'ı beklemeye başladım. Ona bağırdığım için ölümüne pişmandım zaten üzgünken birde ben üstüne gitmiştim. Ne olduğunu bilmiyordum bir türlü anlatmıyordu ve son birkaç aydır böyleydi. Elbet çözülecekti...

🌈

-Medya Atakan