Kiraz [boyxboy]

1.4

🌈

"Tamam, yapacağım."

Can bunu söylediğinde karşısındaki sandalyede oturuyordum ve Gizem de yanımdaydı. Bir anda yerinden fırlayıp Can'ın yanağına sülük gibi yapıştı. Benimse içimdeki kıskançlık krizi yavaş yavaş bedenimi ele geçirmeye başlamıştı. Kafamı yan çevirip yan masadaki çocukları izlemeye başladım.

Büyük ihtimal ilk yıllarıydı yoksa şuan el kızartmaca oynamalarının başka açıklaması olamazdı. Aralarından sarışın olan benimle göz göze geldi ve bana gülümseyip göz kırptı. Herhalde yanlış gördüm değil mi? Evet, evet saplık başıma vurmuş olmalı. Arkadaşları onun bana baktığını görünce kısa bir süre bana baktılar onlara baş selamı verdim.

"Ayy, dur şimdi olan var olmayan var." dedi Gizem cilveli ses tonuyla üstelik kafasıyla beni işaret etmişti. Birisi bana şu kızın ağzıyla gözünün yerini değiştirmemem için bir sebep versin. "Öf, tamam Gizem geç yerine hadi." Can bana bakıp gülümsedi "Tamam, hayatım." 'hayatım' kelimesini bastırarak söylemişti. 

Kafamı iki yana sallayıp az önce baktığım masaya baktım. Aralarında sohbet ediyorlardı ancak o çocuk hâlâ bana bakıyordu. Önüme döndüğümde Can benim baktığım tarafa dönmüş kararmış gözleriyle o çocuğa bakıyordu. Beni kıskandığı ortadaydı bu düşünce beni güldürdüğünde Gizem boğazını temizleyerek dikkatleri üzerine çekti.

"Sevgilim, çıkışta bize mi gitsek? Hem ailemde bugün evde olmayacak." dedi yavru kedi bakışları olduğunu düşündüğü bakışını Can'a sunduğunda.

Can hafif bir öksürük krizinden sonra kızarmış yüzüyle kafasını onaylar şekilde sallamıştı "Bakarız." Gizem ellerini çırpıp yerinden kalkıp Can'ı öptü ve "Çıkışta görüşürüz aşkım." bana bakıp sırıttı bende sırıtmasına baş selamıyla karşılık verdim. Kantinden çıkana kadar Can ona bakıp gülümsedi.

Bana dönüp öğürme taklidi yaptı "Kusacağım Atakan bana yardım et." konuşurken bir yandan da yanağını yırtarcasına siliyordu. "Öyle deme Can ne de olsan fazla merak gö-..." gözlerini gözlerime dikip sözümü bitirmeden "Onu tercih ederim." dedi. Bir anda kahkaha atmaya başlamıştık.

Kahkahamız çekilen sandalye ile kesildi ve masamıza gelen sarışın çocuğa döndük. Gülümseyerek bize baktı, gerçekten hoş bir yüzü vardı mavi gözleri ve saçlarından daha kumral olan kaşları ile gerçekten çekiciydi.

"Merhaba ben Akın." diyerek konuşmaya başladı beyaz ve düzenli dişlerini göstererek gülümsüyordu. Biraz buçuk düşmüş olabilirdim, çocuğun suratını izlemeye öyle dalmıştım ki Can'ın öksürmesiyle irkildim. "Ben Atakan." diyebildim zorlukla.

"Bende Can." dedi Can dişlerini sıktığını fark etmiştim. Bir kaç dakikalık sohbetten sonra üçüncü sınıf olduğunu öğrenmiştim, numaralaşmıştık ve ders zilinin çalması ile de dağılmıştık.

Çıkışta Can okul bahçesinde Gizem ile boy göstermişti yanlarından geçerken Can'a şans diledim ve Gizem'e bakıp gülümsedim. Bahçeden çıkıp eve yöneldim.

🌈