Rüya Ötesi Aşk

Bölüm 10

Kanatları olağanüstüydü güzellikteydi. Seksi kadın edasıyla yüzüme bakıyordu. Gözleri ateş püskürüyordu. Yarası hala oradaydı. Güzelliğini bozan yara... Gerçekten bu yarayı ona ben mi yapmıştım. Nasıl? Ben yarasına bakarken o, beni yakalamanın memnuniyeti içerisindeydi. Dudak kıvrımında alaycı bir ifade vardı. Sırf onun yüzünü görmemek için bile uyanabilirdim.

-“Yarama bakıyorsun değil mi?” diye tısladı.

-“Hayır.”

-“İlginç.” Bana doğru yaklaştı. Şimdi tam karşımdaydı.

-“Senin rüyana girmeyi başardığım bir zamandı. Bir kere... Sadece bir kere girebilmiştim. Senin koruyucun rüyana girmemi engelleyememişti. İşte o zaman seni görmek istedim. Senin yüzünü görmek işimi kolaylaştıracaktı. Tam oradaydın. Bir kaç adım ötede... Ama sonra ne oldu? Senin o pislik koruyucun yüzüme bunu yaptı. Senin yüzünden oldu. Aslında her şey senin yüzünden oldu. Baban ve senin yüzünden...”

Nefesi yüzümdeydi. Ne diyeceğimi ne yapacağımı bilemiyordum. Söyledikleri yüzünden olduğum yerde kalakalmıştım. Her şeyin sebebi ben miydim gerçekten? Hayır, tabi ki de değildim. Karşımda duran bu kadın – insanhayvan – intikam almak istiyordu. Babamın intikamını benden almak istiyordu. Tüm bu olanların benim yüzümden olduğuna kendini ikna etmiş bir kaçık vardı karşımda. Kendime gelerek tekrar koşmaya başladım. Karanlıkta kaybolmuştum daha da kötüsü kendi rüyamda kaybolmuştum. Uyanmak istiyordum ama Primelphas olmadan uyanamazdım.

-“Primelphas.” diye bağırdığım sırada belimi saran kalın bir şey beni yukarı doğru çekti. Ayaklarım yerden kesildi ve çığlık atmaya başladım. O şey beni geriye doğru hızla savurarak pürüzlü bir şeyin üstüne oturttu. O anda anladım ki bu şey Primelphas tan başkası değildi. Fil olmuştu. Hızla koşmaya başlayınca dev gövdesine sıkı sıkı sarıldım. Şimdi tek yapmam gereken uyanmaktı. Bizi yakalamadan uyanmalıydım. Gözlerimi kapadım.

Uyan, uyan lanet olsun