Splendiferous (Legazpi #1)

Nine

9.

DELA GENTE

"Arleigne, hmm?" his face is still near to mine.

"For short, they, uh… t-they call me… Leigne," kinakabahan ko ditong sagot.

Nagulat ako nang tumungo ito at isiniksik ang mukha sa may banda kong leeg.

"I call you doll," he huskily said.

"X…" halos mawalan ng hininga kong sambit.

"Hmm?" he nuzzled into my neck.

Sobrang lakas ng kabog ng aking puso at pakiramdam ko ay anumang oras pwede na itong kumawala sa aking dibdib.

Tila para akong sinilaban dahil sa init na nararamdaman ko sa bawat pagtanim ni Xerxes ng halik sa aking leeg. Idagdag pa na ang mga katawan namin ay halos magdikit na at hindi man lang ako makagalaw dahil sa parehong tabi ko ay naroroon ang matikas na braso ni Xerxes at nakalapat ang mga kamay nito sa pader.

"Are you not going to say anything?" he whispered, burying his face deeper on my neck.

"S-sorry…" mahina kong pahayag at kinagat ang labi.

"For?"

"For…" I yelped when I felt him bite my neck.

"Hmm, what?" mahina nitong tanong.

"Pretending as my b-brother and…" I breathed hard. "That's it."

Umalis na ito mula sa pagkakabaon ng kaniyang mukha sa aking leeg at ngayon naman ay mataman niya akong tinitigan sa mata.

Ang isa nitong kamay ay dahan-dahang dumapo sa aking leeg at hinaplos nito ang aking bandang lalamunan.

"What a pretty little neck," he murmured. "Adam's apple's not conspicuous."

Doon ko lamang napagtanto na iyon nga pala ang isa sa mga kapansin-pansing pagkakaiba namin ni Arlszent. Well before, it's not. Hindi pa naman kasi halata iyong Adam's apple ni Arlszent dati. Pero oo nga pala, puberty hits.

Bakit hindi man lang namin dalawa nabigyang pansin ang iyon?! I'm so stupid! Well, Zent too.

Sinabi ko na sa kanya una palang, mahahalata rin ni Xerxes ang mali at malalaman niyang hindi ako si Arlszent.

"A-are you going to k-kill me?" nauutal kong tanong.

A playful smile appeared on his lips. "Kill you, doll?"

"You kill for a reason, r-right?" I bit my lip. "So you'll kill me for pretending as someone else."

He chuckled as if I said something funny. "Ganoon ba ako kababaw sa paningin mo?"

"I'm really sorry…" I whispered.

"Mm-hmm. Forgiven," he tucked some strands of my hair at the back of my ear. "But, you'll take me to your brother."

I instantly nodded my head. "Yes. Of course. He's staying at my condo, I'll take you there when the sun rises."

"No," he said in a low, but hoarse manner. "Now."

"O-okay," napalunok ako. "I'll just get d-dressed," paalam ko dito.

Tinanggal na niya ang mga kamay niya mula sa pagkakalapat sa pader at bahagyang lumayo sa akin, senyas na ako ay umalis na at dumiretso sa kwarto.

Naalala kong wala nga pala ako ni-isang damit na dinala maliban sa undergarments kaya mas pinili ko nalang tanggalin ang sweater na suot ko at nagpalit ako ng t-shirt ni Arlszent. Tutal ay alam na rin naman ni Xerxes kung sino ako, wala nang dahilan para itago ko pa ang aking mga braso.