HÜZÜN [Texting]

13- Bekleme YAPMA!

-Eftelya! İçimi eritiyorsun söyleme ne olur!

Başımı daldığım noktadan kaldırdığımda göz göze geldik. Murat abi içeri girmemiş beni dinlemiş. Ya sabır! İçi neden erir ki bir insanın?! Düşündüğüm şeyin gerçekleşmesinden çok korkmaya başlamıştım.

-İçin eriyorsa ne işin var camda! Girsene içeri be adam! Beni yalnızlığımla rahat bırak!

-Sen yalnız değilsin. Ben varım. Ölene kadar seninleyim.

Kitlenmiştim. Biraz daha kurcalasam aşkını ilan edecek gibi bir hali vardı. Gerçekten olabilir miydi böyle bir şey?! Abi dediğim insan bana bu gözle... Yok yok yanlış anlıyorumdur. Olamaz yani! İmkansız!

-Eftelya! Gelmemi ister misin? Belli ki bir derdin var. Derdini dinlerim seve seve. Yani sen de istersen...

-Ya sen niye benimle uğraşıp duruyorsun? Yok mu işin gücün abi?! Yok mu ilgileneceğin başka insanlar?! Neden sürekli karşımdasın?!

Tam konuşacak gibi olup yeniden sessizliğe bürünüyordu. Sanırım o da kitlenmişti. Yine de denemeyi elden bırakmadı.

-Sana değer verdiğim içindir...

-Verme istemiyorum verme! Seni de başkalarını da istemiyorum! Anladın mı?! İs-te-mi-yoooo-rum!

-Dur sakin ol düşeceksin! Tamam giriyorum içeri tamam. Yeter ki sakin ol Eftelya!

-Bekleme yapma git o zaman!

-Eftelya!

-Ne var ne! Ne! Ne!

-Bak herkes balkona çıktı bizi dinliyor. Belki de tam sırası. Zira dayanamıyorum artık.

Etrafıma bakındım. Sahiden de bize bakıyorlardı.

-Neyin sırası?!

-Sana aşığım Eftelya! Seni seviyorum! Duymayan kalmasın! Ben Eftelya'yı çok seviyorum!

...