Sare: Ayda bir kez.
Başıma Bela: Seni unutması gereken kişiyle konuşma kararı mı aldın?
Başıma Bela: Bence gerek yoktu.
Başıma Bela: Sonuçta bu benim için iyi olmaz.
Sare: Neden öyle dediğimi biliyorsun.
Başıma Bela: Bilmiyorum.
Başıma Bela: Nereden bileyim?
Başıma Bela: Ben seni tanımıyorum ki.
Başıma Bela: Benim tanıdığım bir kız çocuğu.
Sare: Ben o kız çocuğuyum.
Sare: O çocuk hâla benim, unutma.
Başıma Bela: Unutmam mümkün değil.
Sare: İçimdeki o çocuk saklanıyor.
Sare: Dedin ya seni çok seviyormuş.
Sare: Belki de kimse görmesin diye seni de saklamış.
Sare: Sonra kendisi de bulamamış.
Başıma Bela: Ama ama ama...
Başıma Bela: Ağlıyorum şu an
Başıma Bela: Ne güzel sözler bunlar...
Sare: Sadece bir kez söylerim bunları.
Sare: Sırf içimde kalmaması için söyledim.
Başıma Bela: İçindeki kız çocuğu dışarı çıkarsa ben de çıkar mıyım?
Sare: Anlattığına göre, o Sare seni içeride bırakıp da dışarıya çıkmaz
Başıma Bela: Benim küçük muhafımın dışarı çıkmasını dört gözle bekliyorum Sare
Başıma Bela: Ben o küçük muhafızı çok özledim
Başıma Bela: Küçük Sare'mi...
Resmen kendimi kendimden kıskanıyorum şu an!
Kendine gel Sare. Hemen!
🌠
Sare bacım sen de bir anda açıldın ha
Ayda bir kez konuşacak olmaları hakkında ne düşünüyorsunuz? Konuşmasalar daha mı iyiydi?
Anonim'e ısınamayan var mı? Aşırı merak ediyorum.
Bu da moodum:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuran Kursu'nun Muhafızı | texting
Kurzgeschichten0545.......: Annem her kış Kuran Kursu'na giderdi 0545.......: Beni de yanında götürürdü 0545.......: Oraya gitmeyi hiç sevmezdim 0545.......: Sonra sen beni yanına çağırmıştın 0545.......: Seni de annen getirmişti 0545.......: Onlar hocayla Kuran o...