Kuran Kursu'nun Muhafızı | texting

kırk dört

Ya sınır dolmuş ama ben uyuyordum, kusura bakmayınız efenim.❤

🌠

"Uraz bu çok zor." diyebildim güç bela. Hayır deyip kestirip atamazdım. Ama kolaylıkla kabul de edemezdim.

"Hem ben daha birinci sınıfa başladım." dediğimde gülümsedi. "Bunlar aşılmayacak engeller değil Sare. Sen sadece kalbini yokla."

Sessiz kalarak ayaklarıma baktım. Aklım öyle çok karışıyordu ki. Normalde bu yaşta evlenmeyi ya da nişanlanmayı asla istemezdim. Ama... Ama o Uraz'dı işte.

Beni böylesine seven bir adamı ben başımdan savamazdım ki.

Üstelik başımdan savsam bile her anımda onu düşünecektim.

"Daha senin okulun var hem." dediğimde güldü. "Ben bu yıl mezun oluyorum Sare."

Yutkunup hareketlendim. Elimdeki taşlara baktım. "Ben eve gitsem iyi olacak." diye konuştum.

Uraz kenara çekildi. Yüzüne baktığımda beni gülümseyerek izlediğini gördüm. "Git bakalım." diye tatlı bir şekilde konuştu.

"Dediklerimi düşünmeyi unutma Sare. Sana her zaman dediğim gibi; ben pes etmem." Burnumdan derin bir nefes alıp gözlerimi ondan çektim.

"14 yıl sonra karşıma çıkan birisinin vazgeçeceğini düşünmüyorum zaten." diye konuştum. Uraz bir adım daha kenara kayıp ağacın gövdesine yaslandı.

"Değil 14, ömrüm geçse vazgeçmem senden."

Kalbim duracaktı şimdi. Yazarken de heyecanlanıyordum ama şimdi güzel sesinden bu kelimeleri işitiyordum. Bu çok daha farklıydı.

"Güle güle Uraz." deyip yürümeye başladığımda arkamdan konuştu. "Güle güle değil Sare, görüşürüz."

Dudağımda minik bir tebessümle oradan uzaklaştım. Yaşananlara inanamıyordum.

Anonim Uraz'dı.

Hatta büyük harflerle;

ANONİM URAZ ÇIKTI!

"Allah'ım delireceğim." diye mırıldandım yürümeye devam ederken. Gördüğüm evle kalbim daha da hızlandı.

Öykü'nün oturduğu apartman az ilerimdeydi. Yani, Uraz'ın da oturduğu apartman.

Ayaklarım oraya doğru gitmeye başladı. Öykü'yle konuşmam gerekliydi. Öykü'nün oturduğu apartmanın önüne gelincd zile bastım.

Biraz sonra kapı açıldı ve yukarıya çıkmaya başladım. Bu apartmanda asansör yoktu.

Asansörü olmayan apartmanda yaşamak dünyanın en zor şeyi olmalıydı.

Öykülerin dairesinin önüne geldiğimde kapıda Öykü'nün annesini gördüm. "Sare, sen miydin kızım?" dediğinde gülümseyerek başımı salladım.

"Öykü evde mi?" diye sordum. Geriye çekilerek beni içeri davet etti. "Yeni geldi." dedi.

Eve girip Öykü'nün odasına doğru yürüdüm. Odasının önüne gelince kapısına vurdum. "Öykü." diye seslendim.

Biraz sonra kapı onun tarafından açılmıştı. Yüzüme şaşırmış bir şekilde bakıyordu. "Konuşabilir miyiz?"

Öykü kafasını sallayınca odasına girdim. Onunla birlikte yatağının üzerine oturduk. "Özür dilerim Öykü." diye konuştum.

"Ben de özür dilerim Sare." dediğinde dudaklarımı birbirine bastırıp gözlerine baktım. "Beni anlıyorsun değil mi?" dediğimde kafasını salladı. "Anlıyorum tabii. Özür dilerim seni kaale almadığım için."

Kollarımı ona sımsıkı sardım. Üçü de benim için çok değerliydi. Aramızın bozuk olması çok kötü bir şeydi. "Kaale almamak değildi yaptığın. Ben çok büyüttüm." dediğimde sırtıma sardığı eliyle vurdu.

"İkimiz de suçluyuz işte." Geriye çekilerek heyecanla yüzüne baktım. "Sana bir şey anlatacağım. Daha kimseye anlatmadım."

Öykü gözlerini kocaman açarak yerinde doğruldu. "Euzübillah! Söyle kız." Derin bir soluk çektim içime.

"Anonimin yanından geliyorum."

Öykü gözlerini açabileceği en büyük şekilde açtı ve adeta çığlık attı. "NEEE?"

Yüzümü buruşturarak suratına baktım. "Oha, nerede, nasıl, ne zaman, kimmiş?" Ondan gelen soruların art arda oluşu beni şaşırtmadı.

"İlk ben mesaj attım. Uraz olup olmadığını sordum. O da beni yukarıdaki camiye çağırdı. Sonra da gittim işte. Ona verdiğim taşları bana verince onu hatırladım." Cebimdeki taşlara dokunup gülümsedim.

"Kızım kimmiş diyorum sana!" diye kızdığında güldüm. "Sizin komşunuz."

Öykü bu kez çığlık atarak tavana baktı. "Oha oha oha, biliyordum beee!"

Öykü'nün odasının kapısı açılınca Öykü koşarak gitti ve annesine sarıldı. "Kızım delirdin mi nr oluyor?" Öykü annesini odadan çıkarıp kapıyı örttü ve bu kez bana gelip sarıldı.

"Aşırı mutlu oldum. Yakışıklı bir eniştem olacak. Allah'ım darısı diğerlerine. Amin." Ona bakarken gülmemek imkansızdı.

"Ee şimdi ne olacak?" dedi bir anda durup.

İşte onu ben de bilmiyorum Öykü.

🌠

He kesin bilmiyorsundur Sare

Öykü'nün tepkileri kalp ben zksmzsmxödmx

İlk kez bu hikayemi okuyarak beni tanıyanlar şuraya yorum yapabilir mi?

Diğer hikayelerimden gelenler de buraya.

Merak ediyorum daaa.❤

Yorum yapmayı unutmayalımmm

Sınır: 115 Vote