Hermione başını yastığa koydu. Bunun kesinlikle tarihe geçmesi gerekiyordu. Malfoy Hermione'den yardım istemişti, gözlerinin önünde sarılmış, ağlamıştı.
Hermione bunları düşünürken sebepsizce sırıtıyordu. En sonunda sırıttığını fark edince kendine geldi ve "Saçmalama Hermione, kendine gel" diyerek içinden geçirdi ve gözlerini kapattı. Ve kendini ilk defa huzurlu bir uykunun içine bıraktı.
•
Draco odaya girdiğinde "Dostum bu saate kadar neredeydin?" Diye sordu Blaise. Draco onu duymuyordu bile.
Masasının üzerinde kalmış yarım bardak suyu kafasına dikmiş keyifli bir şekilde üstünü değiştiriyordu. "Son 6 aydır seni hiç bu kadar keyifli görmemiştim Dray?" Diye sordu Blaise.
Draco ise "Bilmem, sadece iyi hissediyorum" diyerek kestirip attı ve yatağına uzandı. O da Hermonie gibi kendini uykunun kollarına bıraktı.
Hermione tam karşısında duruyordu. O kadar yakınlardı ki burunları birbirine deyiyordu. Hermione kulağına "Seni kurtaracağım" diye fısıldıyordu.
Draco huzurla gülümsüyordu. Sonra kendine engel olamayarak yanağına küçük bir öpücük konduruverdi. "Kurtar beni Granger."
Bir anda Hermione'nin gülüşü yüzünde soldu. Arkasında tüm hogwarts ile Draco'nun üzerine yürüyorlardı.
"Senin burada yerin yok Draco Malfoy!""Ha-hayır lütfen dinley-'
"Sersemlet!"
Hermione'nin asasıyla geriye doğru uçan Draco çaresizce bağırıyordu.
"Yardımına muhtacım Grangeer!"
Hermione hızla gelip Draco'nun boğazına yapışıp duvara yaslıyordu. Draco nefes alamadığını ve gözlerinin yandığını hissediyordu. Hiç bir yerini kıpırsatamıyordu bile. "Ne-nefes-"
"Draco!"
Draco kocaman bir nefes alarak yatakta hızlıca doğruldu. Elleriyle çarşafı sıkıyor ve deli gibi nefesler alıp veriyordu. Sanki boğazı hala acıyor, nefesi kesiliyordu. Blaise ona hemen bir bardak su doldurup verdi. "Yine aynı kabus mu?" Diye sordu.
Draco korkuyla bakarak "Hiç değişmedi ki" dedi. Savaştan beri aynı rüyalar devam ediyordu.
Draco'nun yardım isteme sebeplerinden biri de buydu. Ama Hermione'ye bunu hiç söylemedi. Çünkü o kendisinden daha beter rüyalar görüyordu.
Ama belki Hermione ona yardım ettikten sonra bu rüyalar da sona erebilirdi.
Savaştan sonra Draco ile konuşan sadece Blaise ve Pansy vardı. Ama onlarla da artık o kadar samimi değildi ve yardım edebileceklerini zannetmiyordu.
İyice kendine geldikten sonra saate baktı. Saat daha gecenin üçüydü. Yatakta sağa sola döndükten sonra Hermione'nin de şuan kabus görüp görmediğini düşündü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Help | Dramione
FanfictionSavaştan sonra Draco kendini anlam veremediği, ama ona iyi gelen duygular içinde bulur. (Hayran kurgudur, savaştan önce ve sonra Ron ve Hermione arasında bir şey yaşanmamıştır.)