Olayın ardından yaklaşık bir hafta geçmişti ama ikisi de birbiriyle konuşmuyor,çekiniyordu.
Hermione her gördüğü yerde ondan kaçıyordu. Harry ve Ron ise Hermione'nin bu hallerine bir türlü anlam veremiyorlardı. Gerçi bu hallerine Hermonie'de bir anlam veremiyordu.
En son duydukları onun gerçekten içine oturmuştu ama o saçmaladığını düşünüyor.
Bu olanları aklından silip Draco'yu kendinden uzaklaştırmaya çalışıyordu.
Bir sabah kahvaltıdayken içeriye yine baykuşlar doluştu ve mektuplar dağıtıldı.
Hermione Harry ve Ron'la heyecanlı bir şekilde Mc Gonagall'ın geçen başına gelen bir olayı anlatıyordu ve o anda arkasındaki baykuş Hermione'ye iyice sokuldu.
Arkasını dönen Hermione baykuşun ağzında bir adet mektubun kendisine uzatıldığını gördü.
Hermione mektubun sahibi olduğu kişiye doğru baktı ama orada yoktu. Mektubu alıp hızlıca göz gezdirdi.
"Kahvaltıdan sonra ihtiyaç odasına gel."
M.
Hermione bir kaç gün önceki gibi kalbinin hızlandığını hissetti. Uzun süredir konuşmak için can atsa onu kendinden uzaklaştırmak istiyordu. Ama o şimdi onu çağırıyordu.
Ron merakla mektubu elinden alıp okumaya başladı.
"Kahvaltıdan sonra iht-"
"VER ŞUNU RON!" Diye bağırdı birden Hermione ve mektubu elinden çekti.
Herkes ona bakıyordu. Hermione mektubu buruşturup hemen cebine sıkıştırdı ve kahvaltısını yarıda kesip oradan ayrıldı.
"Hani kendinden uzaklaştıracaktın!
"Hermione hep aynısın!"
İç sesine hak veriyor ama yine de ihtiyaç odasına gidiyordu.
Arkadaşlarına haksızlık ettiğini biliyordu. Ama yapacak başka bir şeyi yoktu.
Eğer öğrenirlerse nasıl bir tepki vereceklerini kestiremiyordu.
Biraz etrafta dolandıktan sonra duvara doğru yöneldi ama içeriye girmek için ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu.
Biraz düşünerek saçma bir şekilde içinden geçirdi. "İçeriye girmeye ihtiyacım var."
Ama hala boş duvara bakıyordu. Bir daha denedi. "Malfoy'la konuşmaya ihtiyacım var." Ama hala duvara bakıyordu. Son çare istemediği bir şey içinden geçirdi.
"Malfoy'a ihtiyacım var."
Ve duvarda kapı belirdi. Hermione temkinli bir şekilde içeri girdi ve sağına soluna bakındı.
Sonra Draco'yu bir koltuğun üzerinde düşünür bir şekilde otururken gördü.
Sanki üzgün gibi görünüyordu. Öyle miydi? Ona doğru yürüdü ve yanına oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Help | Dramione
FanfictionSavaştan sonra Draco kendini anlam veremediği, ama ona iyi gelen duygular içinde bulur. (Hayran kurgudur, savaştan önce ve sonra Ron ve Hermione arasında bir şey yaşanmamıştır.)
