Abi uzun gece derken nsğfmwğcwlğc
Hayır daha onu kast etmiyorum slfşsöciaö
İyi okumalar ^^Hermione yatağın başında ayağa kalkmış, dili tutulmuş gibi Draco'ya bakıyordu. Sonra neler olduğunu anlamış gibi başını salladı.
"Yine yaptın değil mi?" Dedi. "Zihnime girdin." Diye devam ettirdi. Hermione o anda sanki Draco'dan yeniden nefret ediyormuş gibi bakıyordu. Draco'nun yüzüneki çaresizlik ise tarif edilemez boyuttaydı.
"Kabus görüyordun, seni rahatlatmak istedi-" "Uyandırabilirdin Malfoy!" Dedi Hermione Draco'nun sözünü keserek.
"Uyanmanı istemedim işte bilmiyorum!" Dedi Draco. Hermione haklıydı. Gecenin bir saati Draco odaısına gelmiş ve Hermione'nin rüyalarını kontrol altına almaya çalışıyordu. Ama Draco'nub kötü bir amacı yoktu.
"Özür dilerim." Diyerek yataktan kalktı Draco ve kapıya doğru ilerledi. Bütün umutları yerle bir olmuş gibiydi. Artık çıkmaz sokakta hissetti kendini kapının kolunu açarken. Kapı tam açılırken birden Hermione'nin asası ile yüzüne kapandı.
Draco şaşkınlıkla arkasını döndüğünde Hermione Draco'ya "Gitme." Diye fısıldadı.
Draco ne yapacağını bilemeyerek heyecanla Hermione'nin yatağının köşesine yeniden oturdu.
Hermione ise yatağına yeniden oturur şekilde uzandı. Hermione Draco'ya neden 'gitme' dediğini bilmiyordu ama ona ihtiyacı varmış gibi hissediyordu.
"Rüyadaki bilinçaltımın bi uydurması değildi. O kişi bizzat sendin." Dedi Hermione net bir şekilde. Draco kafasını salladı. Hermione'nin daha fazla güvenini kırmak istemiyordu.
"Ginny kılığındaki de sendin." Dedi Hermione. Draco yine kafasını salladı. Ve Hermione yine bir soru daha yöneltti "Fotoğrafı da gezideyken çektin." Draco bir an duraksadı sonra yine kafasını salladı.
Hermione kafasındaki tüm soruları yanıtlamıştı ama içi hala rahat değildi. Draco'yu soru yağmuruna tutuyordu
Sonra Draco'yu tedirgin edecek bir soru daha sordu. "Rüyada söylediğin her şey gerçek miydi?"
Draco artık daha fazla dayanamıyordu. Sanki içinde bir ateş var ve o ateş artık içinden çıkmak istiyor gibiydi. "Evet." Dedi Draco. Ona artık dolaylı yoldan onu sevdiğini resmen söylemişti. Onu seviyordu. Bu zaten belliydi ama söylemesi zordu.
Hermione'de Draco'yu seviyordu ama bunu kendine bile itiraf edemiyordu ve kafası çok karışıktı.
Bu sefer fırsattan istifade Draco aynı soruya Hermione'ye yöneltti. "Peki senin söylediklerin gerçek miydi?"
Hermione kafasını kaşıdı ve yutkundu. Biraz bekledikten sonra cevap verdi. "Evet."
Draco zaten cevabı biliyordu ama yine de sormak istemişti. Belki de Hermione'nin kafa karışıklığını giderebilirdi.
Sonra Draco sırıtarak fısıldadı. "Seni yargılayamam ama sende bazı şeylerin farkında olmalısın." Dedi. Rüyadaki sözünü tekrar ediyordu.
Hermione sözü hatırladığında kızardı. Rüyadayken Draco'nun bu cümlesini anlayamamıştı ama şuan biliyordu.
Draco devam etti."İlla söyleteceksin." Dedikten sonra Draco'nun yüzündeki gülümseme daha çok büyüdü ve Hermione'ye biraz daha yaklaştı."Ben seni öp-" "Tamam sus!" Diye bağırarak Hermione Draco'nun ağzını eliyle kapattı. Hermione devamını gerçek hayatta duymak istemiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Help | Dramione
FanfictionSavaştan sonra Draco kendini anlam veremediği, ama ona iyi gelen duygular içinde bulur. (Hayran kurgudur, savaştan önce ve sonra Ron ve Hermione arasında bir şey yaşanmamıştır.)