elsutaoris için...
Keyifli Okumalar 🌈
Kyungsoo
"Ben geldim"
Akşam eve geldiğimde Baekhyun'u salonun ortasında tırnaklarını yiyerek bir sağa bir sola yürüyüp volta atarken bulmayı beklemiyordum ama şaşırmış da sayılmam doğrusu. Kesin bir şey olmuştu onu heyecanlandıracak yoksa bu halde olmazdı. Tek kaşımı kaldırıp haline bakarken bu seferkinin altından ne çıkacaktı merak ediyordum.
Sesimi duyunca hemen düşüncelerinden sıyrılıp yanıma koşturarak beni koltuğa çekiştirdi ve sokak penceresinden dışarı bir göz atıp heyecanla yüzüme döndü. Onu heyecanladıran şey neydi merak ediyordum.
"Bugün neler olduğuna inanamayacaksın"
"Bu kadar heyecanlandığına göre önemli bir şey olmuş"
"Evet, kesinlikle. Bugün kafeye iki müşteri geldi. Siparişleriyle falan ben ilgilendim. İkisi de gayet yakışıklı tatlı çocuklar diye düşünmüştüm hatta ve bu çocuklar kim çıktı tahmin bile edemezsin"
"Kimlermiş bakalım?"
"İsimleri Chanyeol ve Sehun. Bu isimler sana bir yerden tanıdık geliyor mu?"
Beklenti dolu gözlerle yüzüme bakıp gülümserken birkaç saniye zihnimi yoklamak için duraksadım. Bir yerlerden duyduğuma eminim bu isimleri ama kim olduklarını hatırlayamıyordum bir türlü.
"Hatırlayamadım kimdi ki bunlar? Luhan nerede bu arada?"
Yerimden ayaklanıp gömleğimin kollarını katlayarak alt kattaki banyoya ilerlediğim sırada o da kalkıp arkamdan takip etti beni.
"Balık hafızalı seni. Nasıl onlarca sayfalık senaryoları ezberleyebiliyorsun sen? Gelmedi daha Luhan ve o gelmeden sana anlatmam gerek olanları"
Dediklerine göz devirip ellerimi yıkarken aynadan arkamdaki çocuğa baktım.
"Anlatacak mısın artık?"
Havluyla kurulanıp bu kez mutfağa çevirdiğim adımlarımı takip etti yeniden.
"Tamam, tamam. Bir heyecan yaptırmıyorsun adama. Bunlar Luhan'ın bize bahsettiği arkadaşlarıydı. Hani liseden olanlar vardı ya, hatırladın mı şimdi?"
Buzdolabını açıp içindeki işime yarayacak olan malzemeleri bir bir çıkartırken söylediği ile durup arkama döndüm.
"Arkadaşları mı? Hani 5 senedir görüşmediği arkadaşları?"
"Evet, onlar. Ama asıl heyecanlı kısmı bu değil. Onlardan birisinin adı Sehun'du. Luhan'ın videolarla dolu bir belleği vardı hatırladın mı? Hani kimseye izletmediği ama liseden pek çok videosunun bulunduğu ve benim tesadüfen bulduğum bellek. O videolardaki çocuktu o Soo. Üniversitenin ilk senesinde ayrıldıklarını da anlatmıştı ama sebebini anlatmamıştı. Bugün o çocuğu gördüğümde emin oldum o olduğuna. Ama Luhan Sehun'u bana lise arkadaşı olarak tanıttı, eski sevgilim demedi. Neden?"
Kafam birden fazla soru ißareti ile dolarken gözlerimi düşünceli bir şekilde dolabın içine çevirdim yeniden. Tek kaşını kaldırmış, eli havada soru sorar şekilde bana uzanmış cevabımı bekliyordu.
"Çocuğun o anki halini görmen gerekiyordu. Hayalkırıklığını ben bile açık açık görebildim biliyor musun? Hele bir de bundan önceki bakışma anları... Keşke o an akıl edip videoya çekebilseydim, tüh yazık oldu. Elimde en azından kanıtım olurdu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökkuşağı
FanfictionÇünkü dünyanın en korkunç şeyi, bir zamanlar yanında olan insanların seni bırakmasıdır. -Oh Sehun -- 'Kendine iyi bak Luhan. Hoşçakal' -- 'Bu durumda geriye yapılacak tek bir şey kalıyor?' ...