hunhann00 için..
Keyifli Okumalar 🌈
Luhan
Yüzümdeki ufak dokunuşlarla huysuzca kıpırdanarak hareket ettim uyuşukça ancak yüzümdeki şey her ne idiyse kıpırdanmama rağmen yaptıklarına devam etmişti. Kaşlarımı çatarak oflasam da ufak bir kıkırdama sesiyle gözlerimi hafifçe araladım. Aydınlanmış oda içerisinde güneş ışınları ahenkle dans ediyordu ve oldukça ısıtmıştı odayı. Boynumun altında hafif bir sertlik vardı ve yumuşak ve sıcak bir yerde uzanıyordu. Gözlerim sol yanıma döndüğünde ise asıl sıcaklığın sebebini anlamıştım.
Sehun benden tarafa dönmüş gülümseyerek, sımsıcak gözlerle izliyordu beni. Gülümseyerek sırtımı yataktan kaldırıp bedenine yaklaştım ben de ve kolumu beline sardım sıkıca. Her zaman olduğu gibi mis gibi kokuyordu.
"Sehun"
Uykulu sesimle adını çağırıp biraz daha göğsüne sokulduğum sırada o da doladı kollarını bana. Ne kadar da huzurlu ve güzel bir rüyaydı bu böyle.
"Efendim"
Gözlerimi kapatmış kendimi yeniden uykunun kollarına bırakacakken o her zamanki içimi eriten sesini duydum. Başımın altındaki rahatsız etmeyen kaslarla çevrili göğsü derinden alıp verdiği bir nefesle kalkıp indi. Sesi durgun, biraz üzgün ve özlem dolu geliyordu anlamadığım bir sebeple.
"Seni özledim Luhan"
Saçlarımın arasına sokulan yüzünü hissedince uyuşukça gülümsedim.
"Ben de seni çok özledim"
" Uyanmak istemiyorum"
"Uyu birtanem, uyuyalım"
Memnuniyetle kabul ettiğim teklifini gerçekleştirmek için kafamı kaldırıp boynuna sokularak kokusunu tekrar çektim içime. Çok gerçekçi bir rüyaydı bu. Sehun'u zaman zaman görürdüm rüyalarımda bu gibi durumlardayken. Ama hiçbir zaman kokusunu, sıcaklığını bu kadar net bir şekilde alabildiğimi hatırlamıyorum.
Burnumu hafifçe boynuna sürtüp hissettiğim sıcaklıkla kaşlarımı çattım. Gözlerimi aralayıp önümdeki beyaz boyuna baktım birkaç saniye. Sonra da hafifçe geri çekilip beni izleyen yüzünü inceledim dikkatle. Gözlerinde gördüğüm ifade gerçekliğe dönmeme yetmişti. Rüyalarımda her zaman sadece aşkla bakardı gözleri. Ancak şu an birden çok duyguyla sarmalanmış kahveleri rüyada olmadığımı gösteriyordu bana.
"Sehun?"
"Efendim"
Gözlerimi tamamen aralayıp da etrafa göz gezdirdiğimde hiç de tanıdık olmayan bir yerde olduğumuzu gördüm.
Daha sonra beni izleyen gözlerine geri döndüm."Sen..."
Aniden gelen farkındalıkla beni saran kolları arasından çıkmaya çalışsam da daha çok sardı belimi.
"Bırak beni! Neredeyiz biz böyle?"
"Sakin ol Luhan anlatacağım her şeyi"
O hala beni kollarıyla sararken ellerimi göğsüne koyup ittirmeye çalıştım ama bir an için duraksadım.
"Düğün."
Şokla açılan gözlerime endişe, korku ve bariz bir kırıklıkla bakıyordu.
"BENİ KAÇIRDIN MI SEN?! DÜĞÜNÜMDEN Mİ KAÇIRDIN BENİ SEHUN?!"
"Luhan biraz sakin olur musun? Dinle beni bir"
Sinirden kulaklarımın dahi kızardığını hissediyordum. İnanamıyordum. Beni kaçırmış olduğuna inanamıyordum gerçekten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökkuşağı
FanfictionÇünkü dünyanın en korkunç şeyi, bir zamanlar yanında olan insanların seni bırakmasıdır. -Oh Sehun -- 'Kendine iyi bak Luhan. Hoşçakal' -- 'Bu durumda geriye yapılacak tek bir şey kalıyor?' ...