73

8 BÖLÜM

"İnsanlar cephenin başka bir alana kaydığını fark etmeden geleneksel ırkçılığa karşı kahramanca savaşmayı sürdürüyorlar.
Geleneksel ırkçılık sönüp gidiyor ama dünya artık
'Kültürcülük' taslayanlarda dolup taşıyor."

21. Yüzyıl İçin 21 Ders, Yuval Noah Harari

Sayfa 146

"Haydi kalk."

"Kalkmak istemiyorum, kapının önüne bile çıkmak istemiyorum." diye bağırdı Maya.

Harry, Maya'nın üstündeki pikeyi kenara attı ve Maya'nın kolundan tuttuğu gibi Maya'nın gözlerine baktı.

"Dikkatlice bana bak Maya. Bakışlarımı unutma, sen değil onlar dışarı çıkmaması gerekiyor, sakin bunu unutma. Seni ten renginden yargılayamazlar!"

Sakince konuşmaya çalışıyordu fakat yapamıyordu. İçinde birikmiş o kadar şey vardı ki. Maya gözlerinden akan yaşlarını silmeye gerek duymadı.

"Beni öldürecekler abi! Diğerlerini öldürdükleri gibi beni de öldürecekler ya da ölümden daha beter olan korku peşimde olacak. Sürekli beni dövme korkusu olacak, ben bunlarla yaşıyamam." dediğinde Harry bir şey demedi ve sadece Maya'ya sayıldı.

Ne diyecekti ki?

'Dediğin her şeyde haklısın ama yine de ayakta kal.'

Cidden bunu mu diyecekti? Tam bir saçmalıktı.

Kelimelerin yetersizliği sonucunda doğar gözyaşları. Gözyaşları o kadar tarifsizdir ki asıl sahibi olan gözleri unuttururlar ve arkasında gizlediği o duyguyu besler.

Nefreti

*****

Aradan birkaç gün geçmesine rağmen Victor ve ailesinin durumu kötüleşiyordu.

Maddi olarak değil psikolojik olarak çöküyorlardı. Aile üyeleri dışarı çıkmamaya çalışırken Victor ve Harry çalışan üyeleriydi. Bundan dolayı da çok fazla dayak yiyorlardı.

Victor iş çıkışı yorgun bir şekilde giderken Sarpla  karşılaşmasıyla bakışlarını kaçıştırdı.

Harry'nin yaptıklarından utanıyordu ve bunu Sarp'a söylerse kızar mıydı?

Bir yandan da buna çok büyük bir tepki vereceğini sanmıyordu sonuçta onu korumuştu ve buna da anlayışla karşılardı.

Sarp Victor'u görüp gülümsedi. "Selam Victor, bugün daha iyi gibisin." dediğinde Victor gülümsedi.

Sarp haricinde beyaz arkadaşı yoktu ve Sarp'ın samimiyeti onun hoşuna gidiyordu. "İyiyim sen, her zamanki gibi yaşıyorum. Biraz zor ama olsun. Bu arada Harry için özür dilerim, kendisi abim olur. Biliyorsun yaşadığımız şey zor ve doğal da abim seninle konuştuğumu görünce senin bana bir şey yaptığını zannetti." dediğinde Victor, Sarp Victor'un koluna hafifçe vurdu.

"Hiç önemli değil biliyor musun? Sonuçta dediğin gibi hayatınız zor ve Harry'nin yaptığı şeyi normal buluyorum. Üzülmene gerek." dediğinde Victor gülümsedi.

Her beyazın kötü olmayacağını anlamıştı Victor, her ne kadar beyazların onlara yaptığı ırkçılığını bilse de Sarp'ın onun siyah olduğu için de beyazmış gibi konuşması hoşuna gitmişti.

"Gel, müsaitsen birlikte bizim eve gidelim, ailemle tanışırsın."

Sarp ilk önce bu teklifle şaşırdı, Victor'dan bunu beklemiyordu.