73

17 BÖLÜM

Duygusal acı dindikçe ruhsal keder kabarıyor, bir tür suskun çaresizlik hâsıl oluyor. Dünya gittikçe yabancılaşıyor; etrafımdaki şeyler giderek önemini yitiriyor. Buna karşılık içimde ve etrafımda her şey gittikçe aydınlanıyor.
Novalis

Mahrem Günce, Novalis
Sayfa 36

Bölüm şarkısı: Şanışer - Yanlışlara Gidiyorum

"Özüm." 

Samet'in kötü çıkan sesinden dolayı Özüm kaşlarını çattı, deneklere genellikle yemeklerini kendisi veriyordu ve onların çaresiz durmaları içini acıtmasını sağlıyordu. 

"Sana salata getirdim, sana güç verir." dediğinde Samet olumlu bir şekilde salladı. 

Samet, Özüm'ün ailesine verilmesi aklına gelince şaşırmıştı, bu kadar tesadüf olunması bu kadar mümkün müydü? diye düşündü. Küçücük 73'tü sonuçta, her şey mümkündü. Özüm, Samet'in yanına gelip Samet'e Koios salatasını verdi. 

"Teşekkürler Özüm, hâlâ anlamıyorum. Bunu beklemiyordum." dediğinde Özüm onayladı. O da beklemiyordu, tesadüfün böylesi diye düşündü.

"Samet, neden denek olarak geldin, ne oldu sana,  Giray sana bir şey mi yaptı?" diye sordu Özüm,  Samet'in yaşadığı olayları merak ediyordu. Merak etmesi normal miydi?  Bunu düşünmek istemedi, Samet ona ters bir şey derse hiçbir şey diyemezdi. Bunu bildiği halde neden durup dururken Samet'in yaşadığı şeyleri soruyordu.

"Merak ettiğinin biliyorum ama yaşadığımın şeyleri unutmak istiyorum, yaşadığım şeyler çok basit değil. Belki bir gün sana anlatırım." dediğinde Samet, Özüm anlayışla onayladı ama içindeki merak duygusu kabarmıştı. Bir gün neler olduğunu öğrenecekti ama o günün ne zaman olduğunu bilmiyordu.

"Benden istediğin bir şey var mı Samet?" 

Samet, biraz düşündü. Ne istediğini bulmuştu çoktan. "Kitap, burada canım sıkılacak. Bu yüzden de bana birkaç tane kitabını ödünç veririm, bunun karşılığında sana şarkı söylerim ne dersin?" diye sorduğunda Samet, Özüm gülümsedi. 

"Bak unutma, söyleyeceksin." diye güldü Özüm.

Kendi aralarında gülüştüler, Özüm saatine baktı ve uzun zamandır Samet'in yanındaydı, Sedef kendisini bekliyordu. Samet'e veda vaktiydi, üzülerek ayağa kalktı. "Samet, benim gitmem gerekiyor." dediğinde Özüm, Samet üzülerek Özüm'e baktı. 

Özüm, kapıya doğru giderken birden Samet Özüm'e seslendi. Özüm arkasına dönüp Samet'e baktığında Samet'in sandığından daha yakın olduğunu fark etti, "ne oldu Samet?" diye sordu. 

"Sana sarılmak istiyorum."

Özüm gülümseyerek kollarını açtı ve Samet'le sarıldı. Kozalak kokusuna benzer bir kokuya sahipti, kokusunu beğenmişti. Samet'in neden ve niçin sarıldığına dair hiçbir fikri yoktu ama onun teşekkür etme şekli diye düşündü.  Aradan iki dakika sonra Özüm Samet'ten ayrıldı ona son bir kez elveda dedikten sonra odadan ayrıldı. 

Steril edilmiş kıyafetlerini yürürken çıkartıyordu, içinden Sedef gitmiş midir diye düşündü sonuçta uzun zamandır buradaydı ve onunda planları olabilirdi. Steril kıyafetlerini yıkanması için dolaba koyduktan sonra laboratuvardan ayrıldı.

*****

"Kanka, cidden mi ya?" diye sordu Sedef, kalbi hızlı hızlı atıyordu ve ne yapacağını bilmez bir şekilde Özüm'e bakamaz hale gelmişti çoktan. "Doğruyu söylüyorum valla kanka, sevmediğin biriyle konuşacaksın, bak bir kız var." deyip kahve fincanını Sedef'e gösterdi Özüm.