PİLDORA

12.BÖLÜM

Clay hızla çatı katına koştu tam merdivenlerden çatıya çıkacaktı ki. Aklına onu hala gözlüyor olabilecekleri geldi. Galiba bu iş için havanın kararmasını beklemeliydi. Yani yaklaşık iki üç saat bir boş zamanı vardı. Bu sürede çatı katını toplayıp temizleyip kendine daha hızlı saklanabilir bir çalışma ortamı hazırlamayı planladı. Aklındaki olanları uygulayabilirse eğer. Tüm insanlığın hayatı değişecekti. Belki de onlar farkında değildi şuan bir tutsak hayatta yaşadıklarının ancak kurtulunca anlayacaktı. Ama Clay o kadar iyi bir plan yapmıştı ki kimse ondan şüphelenmeyecekti bile. İlk iş olarak bahçeye inip son kalan suyunu aldı. Artık dikkat çekip çekmemesi umurunda bile değildi.
Suyu mutfağa bıraktı. Ve mutfağın haline baktı. Daha yeni toplamıştı oysaki ortalığı kilise görevlileri sayesinde eski halinden daha beterdi. Ama buna vakti olmadığını düşünerek çatı katına çıktı. Önce çatı katındaki en kuytu köşeye çalışma masasını çekti. Ve çalışma lambasını da üzerine yerleştirdi. Daha sonra eski bir kitaplıkla çalışma masasının önünü kapattı. (Kitaplık eskiden doluydu.) Daha sonra annesine ait olan kıyafet dolabıyla masanın diğer tarafını kapattı. Kendine ait ve sadece oturabileceği küçücük bir yer oluşturmaktı amacı. Ve eşyaların yığılı olduğu taraf olduğu için kimse tahmin edemeyecekti. Annesinin kıyafet dolabının arkasındaki menteşeden kendi geçebilecek kadar bir delir açtı zar zor. Annesinin aslında katlı duran kıyafetlerini tek tek askıya astı ve askıları dolabın üzerindeki demire taktı. Tamamen kamufle olmuştu artık. Eğer memurlar gelirse diye çalışma masasını saklamıştı ama içinden çalışma masasının yokluğunu fark etmemelerini umuyordu. Artık çatıya çıkmaya hazırdı yani hava kararmıştı ama yakalanma şansı hala vardı. Çatıya çıktı ama sürüne sürüne gidiyordu kitapların olduğu tarafa. Neyse ki çok uzakta değillerdi. Emin olmayarak bir kiremide elini attı. Doğru kiremitti bu. Hemen kiremidi kaldırdı içindeki kitapları aldı tam beş tane üç yüz küsür sayfalık kitap vardı. Hemen kitapları alıp tekrar aşağıya indi. Hemen dolabın içinden çalışma masasının olduğu yere geçti. Kitapları masasının üzerine bırakıp tekrar dolaptan geri çıktı. Çatının kapısını kapattı öncelikle. Daha sonra aşağıya indi malum hala dış kapısı açıktı. (Kilise memurları sayesinde) kapıyı tamir edemezdi ama kapıyı yarım yamalak kapanın kasasına dayadı. Önüne de holdeki komodini, sandalyeyi, ayakkabılığı ve bir kaç tane daha mobilya koydu. Eski kapısından daha sağlam olduğu kesindi. Şimdi artık çalışma masasına gidip herkesi kurtaracağını düşündüğü planını uygulamaya geçecekti. Yeterli bilgiyi elde edebilirse elbette. Herkesi o kurtaracaktı belki ama ya onu?