Sessiz çığlıklarım

21.bölüm

Seneye girecek olduğum sınav için(LGS) attığınız tüm güzel mesajlara ve dileklerinize çok teşekkür ederim.

Hepinizi seviyorum. Bir tanesiniz☺️☺️

İyi okumalar

_

Nefes zorlu

Korumalara gözükmeden arka bahçeye geçebilmiştim. Ev ağaçların arasında,çok nadir görülen evlerin arasında kaldığı için biraz korkmuştum. Sonuçta iti kopuğu olmazdı bunun.

Derin bir nefes alarak arka bahçeden çıkmaya çalıştım. Şanslıydım ki arka bahçede sadece üç tane koruma vardı. Korumalar azaltıldığı için öne daha fazla konulmuştu.

Duvarın yanından giderek temkinli bir şekilde arka bahçeye ulaştım. Büyük aynanın bulunduğu yer tam da mutfağa bakıyordu. Biri içeride varsa kesinlikle beni rahat bir şekilde görürdü.

İçeriyi kontrol ettiğimde kimsenin olmadığını görmem beni bir nebze rahatlatmıştı. Çalılıkların arasından korumalara çaktırmadan duvara ulaştım. Buradan tırmanıp karşı tarafa geçtiğim an her şey bitecekti. Belkide yeni başlayacaktı...

Bulunduğum konumdan korumaların beni görmesi imkansızdı. Fakat o duvara tırmanırsam mutfaktan birinin görme olasılığıda çok yüksekti.

Hızlı olmaya çalışıp bir ayağımı çıkıntılı olan yere koydum. Kendimi yukarı doğru zorlukla çekip en üst kısımdan bir bacağımı aşağı sarkıttım.

Tam aşağı inecektim ki mutfaktan birinin bağırmasıyla olduğum yere çakıldım. Kadın içeri tahiri çağırarak koşarken ben korumlara gözükmeden hızlıca aşağı indim.

Arkama bakmadan ağaçlık alanın içine girdim. O ev bu ağaçlıktan daha tehlikeliydi benim için.

•

Tahir kaleli

"Kadir!" Dedim bağırarak. Evdeki herkes ne olduğunu anlaksızın birbirine bakarken ben yerimde duramıyordum.

"Tahir bey biz çok özü..." lafını bitirmesine izin vermeden yüzüne yumruğumu indirmiştim. En güvendiğim adamımdı. Böyle büyük bir hataya kapılmamalıydı.

"Nerde lan nefes? Ne yapıyordunuz kız gözünüzün önünden kaçarken? Ha!" Dedim. Kendimden geçmiş bir şekilde kadiri yumruklarken abim aramıza zar zor girdi.

"Tahir yeter artık!" Onu umursamayarak elinden kurtuldum.

"Nereye gitti şimdi bu kız?" Dedim bizimkilere dönerek. Annemin benden gözlerini kaçırmasıyla tüm dikkatim ona kesildi.

Sabahtan beri üzerinde olan değişiklik,sofrada aniden kalkıp gitmesi,nefesin bana dedikleri...

"Anne!" Dedim bağırarak. Yerinden sıçrayarak korku dolu gözleri beni bulduğunda elimden bir kaza çıkmaması için kendimi zor tutuyordum.

"Sakın anne! Aklımdan geçeni yaptıysan... bu sefer seni affetmem.affetmem anne!" Dedim. Gözlerini yine benden kaçırarak yere diktiğinde kadir ağzından akan kanlarla öksürerek yerden kalktı.

"Bana bak kadir, nefesi bulmadan yanıma sakın gelme. Ölümün benim elimden olur. Şimdi git söyle onlara bir kızı elinizde tutamadınız bari bulmasını becerin,hadi!"dedim.

Kadir ağzını tutarak koşarak yanımızdan uzaklaştı.

"Bir dakika. Anne! Bugün korumaları azaltmak ist... sana inanmıyorum." Nehirin dedikleriyle annem iyice gözlerini kaçırırken şüphelerimden emin oldum.