Sessiz çığlıklarım

20.bölüm

İyi okumalar

-

Kulaklarımın bana ihanet etmesinden korkarak meliha hanıma baktım. "Anlamadım?"dedim.

Gözlerini devirerek bana yaklaştı. Ellerini omzuma koymak istediği anda hızla geri çekildim. Yaptıklarını unutacak değildim.

"Bak nefes. Her ne kadar kardeşime ihanet etmek canımı yaksada tahir ve burak bu dünyadaki en değerli varlıklarım. Tahir için sana yardım edicem. Oğlum için bunu yapıcam." Dedi. Beynim karıncalanmaya başlıyordu. Bu kadına zerre kadar güvenmiyordum. Ama söz konusu tahir olunca bana ettiği laflarıda çok iyi biliyordum.

Gözlerinde ki gerçeklik kafamı bulandırıyordu. Buradan kurtulmak istiyordum ama bunu yapacak kişinin meliha hanım olması beni tedirgin ediyordu.

"Biliyorum bana güvenmiyorsun. Sana ettiğim o kadar laftan sonra bu gayet doğal. Fakat nefes,söz konusu oğullarım olunca gözümün ne kadar döndüğünü gördün. Onlar için her şeyi yaparım. Gerekirse kanımdan olan kenana ihanet bile ederim...

Senden sadece her şeyi bir kenara atıp geleceğine yardım etmeni istiyorum. Ailenle hayatına devam etmene yardımcı olucam. Ama bunda seninde payın olucak." Dedi. Biraz da olsa emindim. Karşımdaki kadın bu evden gitmem için her şeyi yapardı. Dediği gibi kendi kanından birine ihanet bile ederdi.

"Tamam. Ama nasıl olucak?" Dedim. Dudakları kıvrılırken nasıl evden kaçıcağımı anlatmaya başladı.

•

"Nefes!" Gözüme vuran güneş ile elim ile güneş ışınlarına meydan okumaya çalıştım. Ve yüne kazanan taraf o oldu. "Kalksana kızım ya."

"Ne oldu nehir?" Sitem ederek yatakta dikleşirken kaşlarını çatarak bana cevap verdi.

"Sabah."

"Sen bunu demedin bende duymadım." Dedim gözlerimi devirerek. Esprisi insanı üşütecek cinstendi resmen.

"Tamam,kabul ediyorum,iğrençti."

O da kendi yaptığı espriye gülerken bir anda suratının düşmesiyle kaşlarım çatıldı. Bu gülmeyi durduracak tek şey onun sıkıntısı olmasıydı. "Ne oldu?"

"Nazlı yengemden başka gelin içime sinmiyor." Dedi. Ah nasıl unuttum. Bugün tahirle tanışmak için kızın ailesi gelecekti. Tek unuttuğum şey bunun ile sınırlıda kalmıyordu tabii.

En önemlisi akşam buradan toz olmaktı. "Abin illaki biriyle evlenecekti zaten. Ben kıza acıyorum. O hödüğe bir ömür katlanacak."

"Orası öyle tabii de abimin bu işte gönlü yok. Olmaz bu iş. Ve galiba dediğim şeyde bir değişiklik yapmam gerekicek," dedi. "Nazlı yengem ve senden başka yenge istemem."

Kaşlarımı havaya kaldırarak ona bakmaya devam ettim. Yüzünde sinsi bir sırıtış meydana gelmeye başlayınca kolumun altındaki yastığı suratına geçirdim. "Döverim seni nehir!"

"Tamam tamam kızma hemen canım yengem." Üzerimdeki yorganı diğer tarafa atmam ile anında odadan kaçtı.

Bu ani kaçışına gülümsemek ile yetinip akşamı düşünmeye başladım. Gidicektim. Ama tek. Mavi olmadan.

Meliha hanıma her ne kadar güvenmesem bile ona uymaktan başka çarem yoktu.

Kapının tekrar açılmasıyla elimdeki yastığı bu sefer hiç acımadan nehirin suratına attım.

"Ahh." Bu ses...

"Tahir!" Dedim. Hızla yataktan kalkıp tahirin karşısına geçtim.

"Manyak mısın nefes ya?" Tahirin bana şaşkın ve bir o kadarda kızgın bakışlarını umursamadan yastığı yerden alıp yatağa attım.