Sessiz çığlıklarım

11.bölüm

 
Yorumlara sadece iki,üç kişi çok yorum atıyor neredeyse. Ve onlara çok teşekkür ederim hikayenin başından beri yanımda oldukları için. Kendilerinide takip ediyorum zaten.

Okuyanlar içinde rica etsem sizde yorum yapsanız..

İyi okumalar

-

Arabanın sarsılmasıyla uyanmaya başladım. Hava kararmaya başlamıştı. Bu kadar uzak bir yerdemiydik gerçekten?

"Geldik sayılırız." Tahirin sesini duymam ile ona döndüm. Sanki sormuştuk.

"Ne zamana kadar orada kalıcam. Dur sen cevaplamadan ben cevaplayım. Beyin ne zamana kadar isterse değil mi?" Dedim. Tahir arabayı köşeye çekip durdurdu.

"İn!" Dediğini anlamayarak ona baktım. " in arabadan! Gitmek istemiyor muydun? Beyim diye bahsettiğin dayımı umursamayarak seni serbest bırakıyorum. Gitmekte özgürsün."

Kafam karışmış bir şekilde ona baktım. Etrafa göz gezdirdiğimde burada inmenin tehlikeli olacağını anlamak zor değildi.

"3 e kadar sayıyorum. Ya ya aşağı inersin gidersin. Ya da burda kalıp susarsın." Dedi. Ona baktığımda gözlerindeki ciddiyet kendini belli etmişti. Kararsız bir şekilde bir ona bir de etrafa baktım. Nerde olduğumu bilmediğim bir yerde inmek daha ürkütücü geldiği için kalmaya karar verdim. "1..2..3"

Arabadan inmediğimi görünce önüne dönüp arabayı tekrar çalıştırdı. Ruh hastası.

•

Tahirlerin evinin önünde durunca  arabanın kapısını açıp hızlıca indim. Hazır mıydım?

İçerde nehir, nazlı ve diğer soysuzlar. Yüzleşebilecek miydim?

Tahir bileğimi tekrar kavrayıp kapıya sürükledi. "Bana dokunma diye on kez mi söylemem gerekiyor."

Tahir bana inat kolumu daha sıkı tutunca ağzımdan ufak bir çığlık koptu.

Kapının açılmasıyla karşımıza kapalı,kahverengi gözlü,hafif kilolu bir kadın çıkmıştı.

"Hoşgeldiniz!" Dedi gülümseyerek. Tahir başı ile onaylayarak beni içeri sürükledi.

Salona geldiğimizde herkes oradaydı. Hiç birinin yüzünü görmek istemiyordum.

"T tahir! Bunun ne işi var burda." Meliha teyze diye hitap ettiğim kadın bana şuan " bu" diye hitap ediyordu. Hepsinin gözünü nasılda bir hırsa bürümüştü.

Herkes şaşkınca tahire ve bana bakarken tahir konuşmaya başladı. " nefes bundan sonra burada kalacak!"

Bu sefer bende aynı şaşkınlık ile tahire baktım. Bundan sonra mı?
" ne diyorsun sen be! Ben senin kölen değilim. Beni burada esir edemezsin!"

"Ben sana şans sundum nefes. Arabada sana dedim in diye. Ama sen inmedin." Dedi. Bileğimi kolundan çekip sinirli bir şekilde ona baktım.

" madem buraya geldim. Ailenlede yüzleşsek fena olmaz değil mi tahir kaleli." Dedim. Arkamı dönüp kaleli ailesine baktım. "Keyifler nasıl bakalım. Mutlu musunuz?" Bağırarak hepsine teker teker baktım.

" ailemi paramparça etmeye çalışırken çok zorlandınız mı? Gerçi sizin suçunuz yok ki. Suç bizde. Sizin gibi bir soysuza güvenerek suçu biz yaptık." Dedim. Tahir kolumdan tutarak beni kendine çekti.

"Doğru konuş nefes!" Dedi. Onu umursamayarak kaleli ailesine döndüm.

"Yalan mı? Biz size güvendik be! En kötü gününüzde yanınızda olduk! Ben size abi,abla,teyze,amca  dedim ya. Bir intikam için kaç kişinin canını yaktınız." Dedim. Meliha hanım yanıma gelip karşımda durdu.