EFSA

BÖLÜM 13

Beğendiyseniz oylamayı, yorum yapmayı ve hesabımı takip etmeyi unutmayın :)

"Beni bütün gece boyunca kapının dışında mı tutacaksın?" diye soran Doruk'un sesiyle aklım başıma geldi. Yaklaşık 7 dakikadır evin içinde öylece duruyordum ve Doruk'un varlığını tamamen unutmuştum. Ama direkt olarak eve alacak da değildim. Sonuçta gıcığın tekiydi ve o kadar çok da tanımıyordum.

"Bekle beni, telefonumu alıp geliyorum." diye seslendim. Hızla odama çıkıp telefonumu aldım ve sonra merdivenlerden aşağı inmeye ÇALIŞIRKEN küçük çaplı bir kaza yaşadım. Işıklar da kapalı olduğu için nedense anonim evdeymiş ve beni izliyormuş gibi hissetmiştim. Çok paniklemiştim. Bu anonim normal bir anonimden daha fazla şey biliyor gibiydi. Doruk'a benim yalnız olduğumla ilgili mesaj atmıştı ve bu doğruydu. Demek ki beni gerçekten de izliyordu. Bu düşünceyle ürperdim.

Bahçeye çıktığımda Doruk salıncakta sallanıyordu. Olanlar onu etkilememiş gibiydi. Eh, normaldi. Onun gözünde anonim sadece benim yalnız olduğumu yazan bir işsizin tekiydi. Ama benim gözümde hem beni, hem de Doruk'u izleyen bir psikopattı. Yoksa Doruk'un bir sevgilisi olduğunu nereden bilecekti ki?

Masaya oturduğumda başımla yanıma gelmesini işaret ettim. Hayret, hiçbirşey demeden gerçekten de yanıma geldi. Bu ufak  şaşkınlığımı hemen üstümden atıp konuşmaya başladım. Ama anonim belki burdadır diye kısık sesle konuşuyordum. İyice kafayı yemiştim anlayacağınız.

" Bak Doruk, bu iş senin sandığından daha ciddi. Bugün eve geldiğimde bir numara bana mesaj attı. Onu engelledim. Aynı kişi bu sefer başka bir numaradan mesaj attı ve onu da engelledim. Ve sana attığı mesajda benim yalnız olduğumu söylerken haklıydı. Gerçekten şuan evde benden başka kimse yok. Yani anlayacağın, bu anonim her kimse ikimizi de izliyor."

Doruk'un kafası karışmış gözüküyordu. 'Bunda anlamayacak ne var?' diye geçirdim içimden. Ama konuşmaya başladığında neyi anlamadığını anlamıştım.

" Bir dakika bir dakika" dedi çatık kaşlar ve soran gözlerle.  "Seni izliyor olabilir, haklısın ama beni izlediğini de nereden çıkardın?" O an, ona anlatmayı unuttuğum birşey olduğunu fark ettim.

" Çünkü numarayı engellemeden önce bana 'sevgilin seni aldatıyor' yazdı. Herkes bizi sevgili olarak bildiğine göre sen beni aldatıyorsun. Yani aldatmıyorsun tabiki de, ama, bir sevgilin var. Bunu biliyorsa seni de izliyordur."

" Birincisi, benim sevgilim yok. İkincisi, 'herkes bizi sevgili sanıyor' dedin ve o herkes sadece bizim okuldakiler. Yani bu anonim yüzde doksan bizim okuldan."

Hiç böyle düşünmemiştim. Ama doğru, anonim büyük ihtimalle bizim okuldandı. İyide, kim telefon sapığı gibi gizli bir numaradan mesajlar atıp evlerimizi ve yaşantımızı izlesin ki?

"İyide, kim böyle birşey yapar? Neden?" kafam iyice karışmıştı.

"Bilmiyorum," dedi Doruk. "Büyük ihtimalle canı sıkıldığı ve başka işi olmadığı için bizi işleten sıradan bir öğrencidir. Yani bir-iki eğlenip sonra sıkılınca bu oyuna son verir diye düşünüyorum. Öyle çok abartılacak veya korkulacak bir durum olduğunu sanmam."

" Umarım" dedim sessizce."Umarım..."

.............

Daha sonra "Evli evine, köylü köyüne" hesabı yaptık ve ayrıldık. Ne yalan söyleyeyim evde yalnız olduğum için ve saatte geç olduğu için biraz korkuyordum. Doruk gittikten sonra hızla eve girdim ve kapıyı kilitledim. Odama çıkınca odamın kapısını da kilitledim. İyice paranoyaklaştığımın  farkındaydım ama elimden geldiği kadar önlem almak istiyordum. Açık pencereyi de ürpererek kapattım. Odam buz gibi olmuştu. Perdeyi de çekince artık hazırdım. Hızla yatağa girdim ve uyumaya çalıştım. Eh, bir süre bu isteğimi gerçekleştiremedim ama saat 1'e doğru derin bir uykuya daldım.

Fakat sabah okula gitmek için evden çıkarken kapımın önünde bulduğum not, iyice sinirlerimi bozdu...