Keeping a secret love | Juan Gomez de Liano

Kabanata 27

Napahinto ako sa kinatatayuan ko, finally. Pero ayokong magmukhang sobrang interesado sa kung sino man ang nasa kwarto niya.

"No need, keep your explanation to yourself," I smiled bitterly.

Nakita ko ang pag ka gulat sa kanyang mga mata. Natanaw ko din ang sasakyan ni Louis na paalis sa parking lot.

"So your concealing with him that's why?" His brows furrowed, kitang kita din ang pag galaw ng kanyang panga.

"What? No," Agap ko sa kanya.

"So if that's it, let's go." Tumalikod siya. At wala nanaman akong nagawa kung hindi sumunod sa kanya, bakit naman kasi si Louis sumunod pa dito?

I just rolled my eyes when I saw myself in his shot gun seat.

"Stop frowning," Saway niya. Bigla nanaman akong nairita pero hindi na lang ako nagsalita. Baka mamaya kung ano pa masabi ko.

Malapit lang naman ang condo niya sa building ko, kaya wala pang 5 minuto nandoon na kami kasama ang traffic. We entered the elevator, I saw that he pressed the 9th floor. Magkalayo pa rin kami sa elevator. Mabuti na lang wala masyadong taong sumasakay ng elevator ngayon kaya wala kaming chance na mag dikit. Nang nakita ko na nandoon na sa tamang floor ay inintay ko muna siyang bumaba. Nauna siya dahil hindi ko naman alam ang room number niya.

We entered a studio-type unit, kitang kita ko ang halos lahat na panlalaking gamit na narito. So who's inside this condo huh? Iginiya niya ako sa couch.

"Anong gagawin ko dito?" Taas kilay kong tanong sa kanya.

"We'll talk," He said. Agad na sumama ang timpla ng mukha ko. 

"Pumunta tayo dito para mag usap? Bakit di na lang tayo mag usap sa sasakyan mo? Ayaw mo naman akong papuntahin dito 'di ba?" Tuloy tuloy na sabi ko. He looks like frustrated.

"Baby, stop this fight," Mahinahong pakiusap niya.

Agad namuo ang gilid ng mata ko, naiiyak ako sa inis! Bakit ang dali sa kanya ng lahat? Pinalis ko ang luha na tumulo sa magkabilang pisngi ko. Nataranta naman siya sa pag iyak ko.

"I hate you," Halos bulong kong sabi sa kanya.

"What? Why? Baby, no. Please," Dinig na dinig ang pagsusumamo niya.

Hindi ako nag salita. Napailing na lang ako, I'm really frustrated! Hinawakan niya ang kamay ko at nagulat siya ng mabilis kong tinanggal yon.

"Kaela, baby." Pang aamo niya sa'kin.

"Sino ang tao dito?" I said between my sobs.

"Baby, we'll wait, she will introduce herself," 

Napatigil ako. So babae nga? Babae pala! Lalo akong nagalit.

"She, oh I see." 

Narinig ko ang katok sa pinto tumayo si Juan at pinagbuksan ito. Agad na tumakbo si Sabrina papunta sa'kin. Nanlaki ang aking mga mata.

"Tita Kaeeeee!!!!" She hugged me.

Nagulat ako sa lalaki at babaeng pumasok. Napatayo ako sa kinatatayuan ko ng nakita ko sila.

"Hey, Kae." Lumapit siya sa'kin at bumeso.

"I'd rather lose the trust of my brother than to lose you, baby.." Bulong ni Juan na napunta na pala sa gilid ko.

Hindi pa rin ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Tama ba ang nakikita ko? Si Julianna? Agad pumasok sa isip ko na sila pa rin ni Juan. Kaya naman akmang hahakbang na ako at aalis ng biglang hatakin ni Juan pabalik ang kamay ko. Napabalik ako sa kinatatayuan ko.

"Where are you going?" Juan whispered to me.

"I'm going home, please," Nakayuko kong sabi sa kanya.

"No, you're not going anywhere," Sabi ni Julianna gamit ang maamong tinig. Kaya naman nag angat ako ng tingin sa kanya. Napatingin ako sa kamay nilang magkahawak ni Juya. Is she the Mother of Sab?

"Tita, you're going home already?" Sab said with her puppy eyes. "You asked me, where's my Mom and there she is!" Pumapalakpak na sabi niya.

I sighed, Kaela! What's happening? 

Juan chuckled when he heard my sigh, I pouted. Nakita ko ang tawa sa mukha ni Joe, kaya naman Juan pulled me to kiss me in the top of my head.

"I'm sorry baby for keeping this, but Julie reside here with Joe. I can't spill the tea because I don't want to ruin his plan about his family," Nakatingin niyang sabi sa 'kin. He's talking about Joe, kaya naman napatingin ako sa kanya.

"Sorry, Kae. I hope you'll understand," Joe show a small smile. I smiled back. Then, Julianna came closed to me and hold my hand.

"Kae, I'm-- ve-ry sorry," She sobbed.

Is she crying? Hindi ko makita, kasi nakayuko siya. But she look at me, I can see her sincere heart flashing thru her apologetic eyes.

Paano naging sila ni Joe? Hindi ba si Juan gusto niya? 

"Joe is my guardian angel," Panimulang kwento niya, napaupo naman kami sa dining table para mag usap tungkol dito habang si Juan at Joe ay dinala si Sabrina sa loob. 

As she suffered trauma, Juan was mad at her. Hindi niya pala talaga mahal si Juan dahil iba ang naramdaman niya kay Joe, ngunit hindi pa rin matanggap nina Tita Anna ang lahat dahil sa nangyari dati.

Naramdaman ko naman ang presensya ni Juan sa tabi ko. Nang napatingin ako sa kanya agad siyang umismid na parang nakakaloko. I really hate it pag 'di nag sasabi ng totoo ang tao kahit halatang halata naman na nagsisinungaling sila. Bakit kailangan pang palalain ang mga bagay na ganito? Napairap ako sa hangin. Si Joe at Julianna ay nasa kwarto na nila kasama si Sabrina. 

"Hey baby, speak up." Pinilit niya akong iharap sa kanya. I pouted my lips.

"Bakit 'di mo agad sinabi?" Taas kilay kong tanong sa kanya.

"I need to consult on Joe first, baka hindi siya pumayag, pero kahit na hindi siya pumayag, sasabihin ko pa rin, humahanap lang ako ng tyempo." I nodded.

Naiintindihan ko na, kahit sa 'min kasi ni Cassie, alam naming may mga sikreto kami na dapat namin inaalagaan, to gain our brother or sister's trust. And we should respect every decision that we'll make.

Juan hugged me and whispered...

"I love you, please move in here.."