Chapter 18

6 0 0
                                    

As soon as I saw Shaina going out of the oublic bus, jalos takbuhin ko siya papalapit sa kaniya. Her chains around her bag hurt my abdomen when she grabbed me for a hug but I didn't mind it because she's already here!

"Where's Ruru?" She asked as soon as she let go of me. I grabbed her baggage and pulled her to the place where I wait for them and where I left Ruru.

Agad kong tinuro si Ruru na busy sa phone niya at binitawan niya ako kaagad sabay hila rito para yakapin. Bakas sa mukha niya ang gulat pero tinoktokan niya ang ulo sabay tawa.

"Is that how you welcome your friend now?" Naiinis na sabi ni Shaina. Lumapit ako sa kanila sabay kuha ng bag ko.

"Come on, don't act like we're gone for almost a year. Sanay na ako sa mukha mo," mapang-asar na sabi ni Ruru na mas kinainis ni Shaina.

Tatawa-tawa lang ako habang papalabas kami ng terminal. Holiday season finally put into its end! It's already second week of January at ilang araw na lang mula ngayon ay pasukan na namin!

Ruru was the one beside the driver habang kaming dalawa ni Shaina sa likuran. "Oh? How was your Christmas and New Year alone?" Tanong nito na para bang hindi kami nag-uusap lagi!

"Shaina, don't act like you're out for almost a decade!" Sabi ko. "Nawala ka lang ng dalawang linggo!"

"Overreacting," sabat ni Ruru. Sinabunutan siya tuloy ng katabi.

"Grabe kayo sa akin! I'm just asking you guys! Kahit hindi niyo na tanungin kung anong nangyari sa akin basta alam ko nangyari sa inyo!" She said, almost in the verge of crying.

I rolled my eyes on her, did their province made her his emotional? That explains why she's calling us every damn time! Palibhasa, hindi siya kagaya ni Ruru na maraming ginagawa!

We kept talking inside the car, I'm asking what happened to her new year kasi iyon ang time na hindi kami masiyadong makipag-usap.

Ruru said that he lost his connection kasi umakyat sila ng bundok, while Shaina said na wala lagi ang phone niya dahil gamit ng mga pinsan at pamangkin niyang maliliit!

I'm busy too because of projects and spending time with two from the Midnight Cullen!

Hindi ko pa masabi kay Shaina na nakakausap at nakabonding ko ang dalawa sa paborito niyang banda! I'm really sure she'll overreact and made a mess kung malalaman niya ang nangyari.

I will tell her, but I'll let her adjust first here. Province is really different from this dirty and polluted burg.

Pagkadating ng bahay, kaysa tulungan kami ni Ruru dahil siya lang naman ang lalaki sa grupo, ay hindi niya ginawa!

Paano ba naman, mabilis na nagpunta ng kapitbahay at nakipagkita sa mga barkada niyang mga lasenggo!

Masama ang timpla naming dalawa ni Shaina habang binababa ang mga gamit. Thank God he paid na iyong taxi dahil ibabato ko sa kaniya itong gamit niya dahil sa hindi pagtulong.

Binuksan ko kaagad ang ilaw pagkapasok naming dalawa. At ang isa ay hindi ako tinulungan! Mabilis siyang lumapit sa lamesa at kinain ang mga niluto ko kanina bago sila puntahan sa terminal!

"If I have known na ganito pala mangyayari, hindi ko na pala kayo sinundo at nilutuan bago kayo puntahan, 'no?" Although I'm just joking, that still made a scrunch on her face.

"Now who's overreacting now?" She shot back. "Let me eat! Makunat iyong nabili kong chicharon sa bus kanina!"

Natawa na lang ako sa narinig. Still, I thanked myself for cooking because muntikan ko nang hindi iyon gawin. There's a gut inside me that really pushed me to do it kaya ginawa ko na lang din.

(Magnus Haven #4) Hope Not (COMPLETED)Where stories live. Discover now