Chapter 29

4 0 0
                                    

I never knew that I'll get able to wear this uniform of Kuya Echo's company. Kahit suot ko na siya, hindi ko pa rin maproseso lahat.

Parang nananaginip lang ako. Parang naghahanda lang ako kanina na maghahanap ng trabaho tapos biglang sasampalin ako ng realidad na... may trabaho na ako.

Na kaya pumunta rito ang dalawa para sabihan kami ng personal na tanggap kami sa kanila. Ang sabi ni Ruru, kaya hindi kami kaagad natawagan ng kumpanya kasi hinanda muna ang mga uniform namin.

Hinding-hindi ako magpapasalamat na tinamaan ng sakit ang dalawa pero ang pagkakataon, baka puwede pa. Basta ngayon, I'm just looking forward what we'll do on the very first day of first job.

Although this uniform isn't that formal but ito iyong nakita kong suot ng mga employees nila noong nag-apply kami.

And thankfully, bumagay sa aming dalawa ni Shaina iyon. Ruru on the other hand, his polo shirt hugged so much of his body that his muscles are protruding in every part of his clothes.

"See? Bagay sa atin!" Shaina went inside the room and check on us. She grabbed her phone and took a mirror shot on us.

I didn't do anything but to smile. After that talk with her, somehow, it enlighten my whole perspective.

Maybe she's just right. Maybe my body hid the strength that I really own. Maybe my mind's tricking me to feel weak because of my anxiety.

She was right that I will never ever let this past of mine ruin my future. God could forgive people, then why I couldn't forgive my own self?

Ruru knocked on the door and asked us to go already. Shaina looked at me with such happiness in her eyes.

That made me smile more. Finally, after weeks and weeks of hunting some job to support ourselves, nandito na.

Yes, I might encounter Yanna.. bahala na lang si Lord sa kung anong mangyayari...

If it happens, it will happen. But if not yet... that'd be great for me.

***

When lunch came, all I ever did was to smile. Unluckily, hindi kaming magkakasamang tatlo sa isang department. Talking about how huge their company is, hindi lang sa isang part naghahanap ang buong kumpanya ng mga bagong graduates.

"You're easy to learn, Guenne! Sana lahat!" Hindi ko mapigilan na matawa sa narinig.

That's Cen and she's my new friend slash colleague over here. Akala ko mahihirapan ako na makahanap ng bagong mga tao but luckily, people in this new environment was so kind enough to let me adopt her first.

"Thank you... Kinakabahan pa rin ako.." mariin kong sabi. Nahihiya pa akong ngumiti sa kanila but alam ko naman na mawawala rin ito.

"Huwag kang kabahan, nandito naman kami! Ready to teach you kung sakaling may hindi ka maintindihan. Since first day mo pa lang.." Si Grey iyon, hinahaplos ang likod ko.

Puro ngiti lang ang mga naibabalik ko sa kanila. Kuya Echo must have been doing alright with this company, mabait na employers at mabait na employees.

When the clock strickes at twelve, inaya nila ako para sumama sa lunch nila. Hindi lang naman sila ang kasama ko rito, marami sila.

Pero sila ang na-assign sa akin since medyo matagal na rin sila sa kumpanya. At least, that what they said to me earlier.

"Pero shocking na may uniform ka na kahit first day pa lang?" Usisa sa akin ni Grey.

Kunot kaagad ang noo ko sa narinig. "Huh? Anong ibig mong sabihin?"

"Nako, girl, noong kami kasi kagaya mo rin noon, almost five months ata bago kami nagkaroon ng uniform!" Stress na sabi ni Cen sa akin.

(Magnus Haven #4) Hope Not (COMPLETED)Where stories live. Discover now