မွဴးေလးတို႔အိမ္ေရ႔ွမွာရပ္လာေသာ ကားနက္ေလးတစ္စီး။ ကားေပၚမွဆင္းလာသူက တေခတ္ ။ သူ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ပီး မွဴးေလးကိုရွင္းျပရၪီးမည္ေလ။ အိမ္ထဲစစဝင္ခ်င္း ေဒၚသီရိမွဴးနဲ႔ေတြ့ေလသည္။
တေခတ္ - အန္တီ မွဴးေလးေကာ
ေဒၚသီရိမွဴး - အေပၚမွာ သား တေနကုန္အခန္းထဲကမထြက္ဘူး ထမင္းလဲမစားဘုး သြားၾကည့္လိုက္ၪီးသား
ၾကည့္ရတာ အန္တီကဒီကိစၥမသိေသးတဲ့ပံုရတာမို႔ တေခတ္လဲဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ မွဴးေလးအခန္းရိွရာ အေပၚကိုသာတက္လာခဲ့သည္။ အခန္းေရ႔ွေရာက္ေသာ္ တံခါးေခါက္ကာ နာမည္ေအာ္ေခၚလိုက္ေသာ္ ပြင့္လာေသာ တံခါးခ်ပ္ေလး။ တေခတ္ အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ မွဴးေလးကတံခါးျပန္ပိတ္ကာ ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေလသည္။ တေခတ္လဲ မွဴးေလးေရ႔ွမွာ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာထိုင္ကာ မွဴးေလးလက္ေတြကိုစုပ္ကိုင္မိသည္။သူ႔ကိုၿပံဳးျပေနေသာမွဴးေလးရဲ့မ်က္ဝန္းေတြကေဖ်ာ့ေတာ့ေနပီး ဒီကိစၥကအမွန္မဟုတ္ဘုးလို႔ေျပာဆို တာကိုေတာင္းဆိုေနသေယာင္။
မွဴးျမတ္စံ - Datingကိစၥကိုရွင္းျပမို႔လား
တေခတ္ - အင္း အဲ့ကိစၥအမွန္မဟုတ္ဘုးေနာ္ မွဴးေလး ကိုယ္အဲ့ေန့ညက မူးေနတာေတာ့ မွန္တယ္ ဒါမဲ့မာယာ့ကိုဘာမွမလုပ္ခဲ့ဘုးဆိုတာ ကိုယ္ယံုတယ္
မွဴးျမတ္စံ - အဲ့ေန့ညဆိုတာ Dinnerသြားစားတဲ့ညတုန္းကမွတ္လား
တေခတ္ - အင္း ကိုဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲမသိဘူး အဲ့ညကဘယ္ေလာက္မွမေသာက္ရေသးဘဲ မူးသြားတာ ျပန္ႏိုးလာေတာ့ မာယာနဲ႔.........
တေခတ္ဆက္ေျပာမဲ့စကားေတြကို တေခတ္ႏူတ္ခမ္းကိုမွဴးေလးကသူ႔လက္ညိုးေလးနဲ႔လာေထာက္သျဖင့္ ရပ္တန္႔သြားရသည္။
မွဴးျမတ္စံ - ငါနားလည္တာမို႔ အဲ့ေလာက္ထိမရွင္းျပနဲ႔
တေခတ္ - ကိုယ္ ဒီကိစၥကိုရေအာင္ရွင္းမွာပါ ကိုယ္မွဴးကိုဘယ္နည္းနဲ႔မွအဆံုးရူံးမခံဘူးဆိုတာ ယံုပါေနာ္
မွဴးျမတ္စံ - တေခတ္ တဖက္ကမိန္းကေလးမ်က္ႏွာကိုလဲေထာက္ၪီးေလ
တေခတ္ - မွဴးေလး ကိုယ္........
မွဴးျမတ္စံ - ငါတို႔လမ္းခြဲၾကရေအာင္လား
