Montana Trilogy1: Keli Elazfer Belmont (COMPLETE)

15

Truth and death

Madaling natapos ang vacation namin and just like what planned, sumali nga ako sa archery club. Every Wednesday and Friday ang practice for the competition. Naghahanda na ang Montana para sa ANYIM sports competition na gaganapin sa Italy.

Ilang linggo na ring balik sa normal ang lahat, not me and Xander kaya ng makauwi ako sa bahay nila ay sinubukan ko na siyang kausapin. This is not healthy anymore kaya ayokong patagalin pa ito.

"Xander, I want to talk to you." I said sternly and full of confidence. He nodded and umupo sa couch niya habang nasa kama ako.

"Ilang linggo mo na akong iniiwasan. Aren't we talking about what you have done?"

"Look Keli, I am very sorry. But ayoko rin namang maging sagabal sa inyo ni Primo." I cross my legs at tinignan siya ng maigi. Ayaw niya maging sagabal? So what? He will ignore me? For how long?

"You've been with them for almost your life. Sa tingin mo ba hindi pa sila naghihinala? They are not dumb, Alexander. Dapat nga ikaw pa ang mas nakakakilala sa kanila dahil mas matagal kayong magkasama."

"Hindi ko na alam ang gagawin ko Keli. Dad is persistent to continue this set-up. At aaminin ko, gusto ko rin 'to pero ayaw kitang pilitin."

I sighed and massage my head. Masakit na sa ulo ang mga nangyayari. Sobrang dami ko nang problema. Si daddy, ang pagsisinungaling niya, si Primo na medyo lumalayo ang loob sa akin, si Xander at ang daddy niya, ang mga kaibigan namin kapag nalaman nila. Marami pa akong mga problema na talagang nakakasakit sa ulo.

"Hayaan mo na muna. Just don't avoid me. Ayoko ng ganon. You are a good friend, Xander. And anyway, alam na pala ni Eliza ang tungkol sa atin. He figure it out and I just confirmed. Wala naman yata siyang balak ipagkalat unless ikaw na mismo ang gumawa."

He just shrug at nakapikit na sumandal sa sofa. Feeling stressed.

"The first time I saw you, I know I already messed up, Keli. Minahal na kita at habang nakakasama kita minahal pa kita lalo. Kaya ang sakit isipin na si Primo ang mahal mo."

"I meet Primo when I was four. Siya at siya lang, Xander. My love for him will never change."

I saw him smile but a sad one. "Now I know. I'll just give it all para isang bagsakan nalang. I love you, Keli. I love you but I am willing to give up my love for your happiness. I wish you happy with Primo." This time he give me a true smile. Napangiti narin ako at naiiling na lumapit sa kanya para yakapin siya.

"Thank you, Xander. Kasi kung hindi ka bibitaw sa atin, ako ang gagawa." He nodded and hug me tighter. Bigla namang bumukas ang pinto ng kwarto ni Xander at pumasok ang daddy niya. I smiled awkwardly at tumayo para batiin siya. He have that sly smile on his lips.

"Dad,"

"I was just checking on you. Keli's dad in downstairs."

Para akong nabuhayan sa narinig ko. I run downstairs para hanapin si daddy. Nakita ko siyang nakaupo sa sofa at nakikipag-usap sa mommy ni Xander.

"Daddy!" I smiled and hug him. Pansin kong pumapayat si daddy at namumutla.

"Keli. Kumusta?"

"Aalis na muna ako Rodolfo para makapag-usap kayo ng maayos."

Ng makaalis si tita at tito ay iginiya ako ni daddy sa garden at habang naglalakad ay nakangiti lang si daddy. Kalaunan rin ay tumigil siya at naupo kami sa isang metal bench.

"Dad, ang dami kong tanong." Pag-uumpisa ko. Pinaglalaruan ang daliri habang nakatingin sa malayo.

"Nakapunta ka na sa mansion, diba? Siguro naman may alam ka na." Mahina niyang sabi at naramdaman kong tumawa siya.