Chapter 29

60 2 1
                                    

Sakripisyo. Kaya mo bang mag-sakripisyo para sa mga taong minamahal mo?

Kung ako ang tatanungin. Oo.

Mahirapan man tanggapin pero kailangang gawin.

Abala ako pagsusulat ng bumukas ang pinto kaya minadali ko itong tinabunan ng mga libro.

"May problema ba Angel?" mabilis akong nagpahid ng mga luha bago humarap sa kanya.

"I'm o-kay—N-o, I'm not o-kay..." alam ko na hindi ko kayang magsinungaling kay Sky. He sees me in my struggles and help me to get through it. Nandiyan siya palagi sa tuwing therapy session ko. He's always be there through my ups and down. He was there, he didn't leave me.

Naramdaman ko ang init ng bisig niyang bumabalot sa katawan ko. I hugged him back. Pinasadahan niya ako ng tingin at pinahid ang mga luha ko.

"Tell me, anong problema?" I hold back my tears and I stared at him with my teary eyes.

"I'll be gone, S-ky..." napakunot ang noo niya.

"A-nong ibig mong s-abihin?"

"My m-om is here." pinilit kong hindi mag-crack ang boses ko.

"Diba dapat maging masaya ka? Anong klaseng mukha yan, Anghel?"

"C-ritical ang c-ondition niya, Sky..." napayuko nalang ako at hindi ko na makayang pigilan pa ang luha ko. Sumagi lang sa isip ko kung anong sitwasyon ngayon ni mama ay sobrang nakakapanghina.

Dinadaig nito ang sakit ko sa sakit ng nararamdaman ko.

"Angel..." mahinang tawag niya. Sinabi ko kay Sky ang gagawin ko at lubos siyang tumututol rito.

"M-ay iba pang paraan..m-aghahanap tayo... P-lease..please, A-ngel wag mo naman gawin i-to." hawak niya ang aking dalawang kamay habang umiiyak at sobrang sakit sa loob ko na makitang umiiyak si Sky dahil sa akin.

I cupped his face.

"...But I have to, Sky..." hindi kaya ng puso ko na makitang nahihirapan si mama dahil ako ang puno't dulo kung bakit nasa sitwasyong ganito si mama.

Hindi ko din naman inaasahan magkakaganito... Akala ko, magiging masaya na ako...that I can finally be myself, my old self.

Pero akala ko lang pala yun. Kung may kapalit ang pagigimg masaya, ayaw ko na maging masaya.

Ngayon ko lang napagtanto na, Happiness can ruined life.

Lahat ng kasiyahan na natatamo ay may kapalit.

Siguro nga ito na talaga ang itinadhana sa akin. But still, may happy ending parin ako diba?

Masaya ako dahil madudugtungan ko ang buhay ng babaeng nagluwal sa akin sa mundo.

Ang dami kong what if's.

What if hindi naaksidente si daddy? Siguro masaya ako ngayon kasama ang pamilya ko.

What if hindi nalang ako umalis ng bahay? Edi sana hindi magkakasakit si mama dahil sa akin.

Pero what if hindi ako nagkasakit? Makikilala ko kaya si Sky?

"G-agawa ako ng paraan, A-ngel. Please... Stay. Stay with me, Angel.." pinagsalikop ko ang kamay niya at hinawakan ito.

"I can't... I really want to stay so bad, but I can't..." sabi ko at dumagsa ang mga luha ko sa sunod na sinabi niya.

"P-ero paano ako? Hindi ko kaya na mawawala ka, Angel...Dahil mahal kita."

"Mahal na mahal kita, Angel p-lease wag mo naman g-awin sa akin 'to o-h."

The Inside of MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon