𝔹𝔸𝔻 𝔾𝕌𝕐

.29.

:"فقط واسه یه لحظه فکرشو بکن...من اون موقع قیافم چطور شده بود."

بکهیون همونطور که سعی میکرد خندشو کنترل کنه تا حرف بزنه گفت.

چانیول اشک گوشه ی چشمشو گرفت و گفت:"این میتونه شبیه یه بکهیون عصبانی باشه یا خجالت زده؟"

بکهیون دستاشو توی هوا تکون داد:"حتی بگو یه درصد عصبانی..من واقعا خجالت زده بودم...تو اگه جای من بودی نمیشدی؟؟"

چانیول شروع کرد به بلند خندیدن.

:"ولی چطور تونستی تا اخر مهمونی با اون لباسا باشی؟"

بکهیون دستشو گوشه ی ابروش کشید و همینکه نگاهش به توت فرنگیه توی ظرف افتاد توی دهنش انداختش و جواب داد.

:"به هرحال اگرم میخواستم برم هم نمیتونستم..جشن پرایم مدرسه اینطوره‌...بعد فرض کن حتی جانگبین مثبت ترین و زشت ترین شاگرد مدرسه با اون عینکایی که کلفتیشون اندازه لایه ی کره ی زمین بود هم با پارتنر اومده بود..اینجور بگم..همه پارتنر داشتن به جز من...شاید باورت نشه ولی تعداد دانش اموزای مدرسه هم فرد بود و همه جفت بودن..من اون وسط با یه لباس جوجه ایی تنها نشسته بودم."

چانیول خواست بخنده که با قیافه ی درهمه بکهیون ساکت شد.دستشو روی شونه ی بکهیون گذاشت و گفت:"نگران نباش..حدس میزنم اون لباس جوجه یه فایده ایی داشته..ها؟مثلن واسه سرگرم کردنه بقیه؟"

بکهیون خندیدو گفت:"اره خوب سرگرم شدن..از بس بهم خندیدن.."

چانیول ابه دهنشو قورت داد و چون چیزی به ذهنش نرسید بگه یهو گفت:"شرط میبندم خیلی کیوت شده بودی توی اون لباس."

بکهیون یه نگاه بهش انداختو سرشو پایین انداخت و یواشکی یه توت فرنگیه دیگه برداشت.

:"منم میتونم یه خاطره بگم؟"

چانیول گفت و بکهیون با چشمای براق سرشو تکون داد.

لباشو لیسید و گفت:"روزی که واسه ادیشن اومده بودم کمپانی خیلی اعتماد به نفس داشتم..حتی با اینکه چهار کمپانیه قبلی ردم کرده بودن..سرمو گرفتم بالا،شماره ی برگمو نشون دادم و گفتم:"میخوام ایدل بشم."با اون صدایی که واسه بلوغ کلفت شده بود البته.."

بکهیون خندیدو گفت:"چندسالگی دبیو کردی؟"

:"شونزده سالگی ادیشن دادم و نوزده سالگی دبیو."

بکهیون سری تکون داد و دوباره به ادامه ی حرفای چانیول گوش داد.

:"داشتم میگفتم...اون مردی که اونجا بود بهم خندید و گفت:"بچه خیلی زود نیست بخوای از کلمه ی آیدل استفاده کنی؟"منم گفتم:"من همین الان هم آیدلم."که واسه خودم جمله ی پر اقتداری بود اما باعث شد تمام عوامل اونجا به خنده بیوفتن.
خوب یادمه چهارده ساعت توی کمپانی نشسته بودم که نوبتم بشه برای ادیشن، چون شماره ی اخر بودم...هرکسی از جفتم رد میشد میگفت بچه برو خونه دیروقته..اما من تا ساعت سه صبح جوری که چشمامو با دست نگه میداشتم که بیدار بمونم اونجا بودم.."