KORKAK

15 ∞ Yüzleşme

Selam! Tekrardan ben.İki günün ardından bölüm.İyi okumalar!

Multimedia; Korkak bir kıza benzettim.

Tom Odell - Another Love (Ezberlediğim Şarkı)

“Buradan kaçamazsın!” Kapının diğer tarafından gelen ses ile irkildim.Bu Roman’ın sesi değildi.O yüzde tanıdıkta gelmiyordu.Bağırmamak için ağzımı ellerim yardımıyla kapattım.Çünkü o kadar çok işkence yapıyorlardı ki burada...Diğer yerlerden -kapının arkasından- çığlık sesleri geliyordu.Sesimi yükseltmemek için bunu yapmak zorundaydım.Ha birde, Roman beni başka bir odaya kapatmıştı.Burası dört duvar arası olan, bomboş kapasitesinde bir odaydı.Hiçbirşey yoktu.

Gözlerimin önüne düşen saçlarımı sinirle arkaya ittim.Ağladıkça ıslanan yüzüme yapışıyorlardı.Buda benim sinirli olmamı sağlıyordu.Odanın köşesinde dizlerimi kendime çekmiş bir pozisyonda dururken kapının kolunun zorlanma sesini duydum.Anahtarı olmayan birisi olmalıydı.Üç kere kapıya vuruldu.Ardından bir fısıltı işittim.Ama duyulacak bir düzeyde değildi.Emekleyerek kapıya doğru korkuyla yaklaştım.Buradakilere güven olmazdı.Her an beni öldürebilirlerdi.Güvendiğim kişide fos çıkmıştı. “Oradan kurtulmak istiyor musun?” diye sordu kapının diğer tarafından gelen ses.Deli miydi bu?Tabii ki kurtulmak istiyordum.Kafamı sanki görebilecekmiş gibi aşağı yukarı salladım. “Evet.” dedim.Seslerimiz fısıldı ile çıkmıştı.

“Karşılığında ne alacağım peki?” diye sordu bu defa.Karşılıksız birşey almak isteyen biri sadece canımı isteyebilirdi. “Sana güvenmiyorum.” dedim. “Burada benden başka güvenebilecek kimsen yok!” diye sesini yükseltti. “Hey!Gel buraya seni orospu çocuğu!Buradan kaçamazsın!” diye bağırdı banada aynı uyarıyı yapan kişi.Bu adamın tek dediği buradan kaçamazsındı.

Hızlıca odanın köşesine yeniden yapıştım.Bu sefer kapının açılma sesi duyuldu.Ellerim ile gözlerimi sildim.Buğulu gördüğüm yerler yavaş yavaş netleşirken tanımadığım biri bana yaklaşıyordu.Bana yaklaşırken sinsice güldü.Ardından, “İşkence zamanı.” dedi.Gözlerim irileşirken adeta şok derecesine gelmiş ağzımda açıldı.Ellerim ile onu iteklemeye başladım.O kadar güçlüydü ki buna izin vermiyordu.Çünkü yaptığım şey ona izlemiyordu bile.Lanet olsun! O kadar acizdim ki.Deminki adama ihtiyacım vardı.Güvenmeyeceğim kişilere güvendiğim için bu durumdaydım.

Kolumu sıkıca kavradığında çığlık atmaya başladım. “Kapa çeneni seni sürtük!” diye suratıma bağırdı.Bir eli kolumdayken diğeri ise ağzımı sıkıca kapatmıştı.Zorlukla nefes alabiliyordum. “Kaç sik yedin acaba?” diye sorduğunda içim parçalanmıştı.Ağlamaya başladığımda umursamadan beni odadan çıkarttı.Cebinden çıkarttığı siyah pis olan bez ile gözlerimi bağlamayıda ihmal etmemişti.Çok sıkı olduğu için başımda ağrı olmuştu.Etraf simsiyah oldu için sadece sesler duyuyordum.Bunlar çığlık sesleriydi.Beni sürüklerken, bir başka kişi, “Yine mi işkence dostum?Bırakında biraz becerelim şunları.Bazıları cidden güzel olabiliyor.” dedi.Kim olduğunu bilmesemde yüzümü ekşittim. “Git kendini becer, ahbab.” dedi, beni sürükleyen kişi.

Aniden durduğumuzda bir kapının açılma sesi duydum.Göremediğim için duymakla yetiniyordum.Bu bile burada nelerin olduğunu anlamama yeterdi.Kapı zorlukla açıldığında duvara vurdu.Sanırım duvar çatlamış olabilirdi.Tahta sandalyeye oturduğumu anlamam çok uzun sürmemişti.Ayaklarım ve ellerim çabucak bağlandı. “Şimdi sana bir kaç soru soracağız.Ve sen doğruları hızlı bir şekilde yumurtlayacaksın.Aksi taktirde işkenceye başlarız.” dedi.Kabul etmekten başka şansım olmadığı için kafamı salladım.Diğer kişi, “Gözlerini ve ağzını açtığımızda bağırırsan, hiç acımam kafanda bir oyuk açarım.” dedi.Yeniden kafamı olumlu anlamda salladım.