KORKAK

2 ∞ Tecavüz

Carina Round - For Everything A Reason 

Korku hissedilecek birşey değildi,korku yaşanılacak olan şeydi...

Oturduğum yerde korku ile titriyordum.Arkamdan gelen çıtırdama ve hışırtı sesleri bana hiçte güzel olmayacak şeylerin destekçisi gibi gelmeye başlamıştı.Gözlerimden ard ardına akan tuzlu sular beni hiç teselli etmiyordu.Nasıl bir yapım vardı bilmiyorum ama kendimide,bedenimide,davranışlarımıda,tavırladımıda hiç sevmediğim kesindi.Zaten dünyada yüzde iki kadın kendini seviyordu.Ve, ben o kadınların tırnağı bile olamazdım.

Ellerimi kaldırıp,yaş gözlerimi silmeye bile korkuyordum.Lanet olsun,annem bizi gereğinden fazla korkak yapmıştı!Kimsesizlikten korkmak...Anlatamayacağım şeylerin başında geliyordu,yaşamayana anlatsam bana gözlerini devirerek bakardı,biliyordum.Bunları es geçtim.

Arkamdan ağzıma büyük ellerin sarılmasıyla yerimden sıçradım.Gözyaşlarımı silmeme izin verseydi ne olurdu sanki? İçimde biriktirdiğim gözyaşları,karşımda gördüğüm okyanus denizine bedeldi.İçime atmayada devam ediyordum,elimden birşey gelmiyordu...

Ellerimi,ellerinin üzerine koyarak ittirmeye çalıştım.Büyük eller her seferinde inatçı olmuştu,nefes almama izin bile vermiyordu.Rüzgar sayesinde kızılımsı saçlarım ve elbisemin etekleri uçuşmaya başlamıştı.Hangisini durdurmaya çalışacaktım?Saçlarımın uçuşmasını mı?Elbisemin havalanmasını mı?Ağzımı kaplayan sıkı elleri mi?

“Çığlık atarsan seni öldürürüm,” diye emir etti. “Tamam mı?”

Kafamı hemen hızlı bir şekilde aşağı yukarı salladım.Biraz bekledikten sonra ağzımda olan elleri gevşedi.Ormandan şarkı söyleyen gençlerin tiz sesleri geliyordu.Kulaklarımı tırmalıyan onlar değil,arkamda tanımadığımdı. “Kalk,” diye yeniden emir verdi.Ona itaat ederek banktan yavaş hareketlerle kalktım.Yapacak ve elimden gelen herhangi birşey yoktu.Kahretsin!

 “Bana dön ve beni öp,” dedi yüzünü bile görmediğim serseri. “Ne?” diye fısıldadım.Fısıldamam benim için bir haykırıştı. “Dediğimi yapmazsan,” önüme döndüğüm andan olduğum yere saplandım.Hayat benimle dalgamı geçiyordu cidden?Böyle olmaması gerekiyordu.

“Sen,sen,” diye olduğum yerde söylenmeye başladım.Rüyamda kopyasını canlandırdığım upir karşımda  klonlanmış bir şekilde nefes alıyordu. “Ne, ben?Sadece seninle işimi göreceğim güzelim.”  nefesinin arasında söyledi. “Ama...Ama.Ben seni rüyamda görmüştüm...Ama sen nasıl olurda...Tanrım!” diyerek kanayan elim ile anlıma vurdum.Kalbim daha hızlı atmaya başladığında korkum tavan yapmıştı. 

“Uyuşturucu mu aldın burada sen kızım?Şırıngasız?” gözlerimi ayırdığımda sabır dileyerek gökyüzüne baktı.“Yeter bu kadar,yürü!” kolumdan tutarak beni zorla yürütmeye çalıştı.Gitmemekte ısrarcıydım.İstenmeyen madde gibi miydin ben cidden?

Ormanın derinliklerine ilerlerken ne yaptığını hala anlamaya çalışıyordum.Öldürüp bir köşeye atacak mıydı beni?Yoksa başka birşey mi?Bakire bir kızla ne yapabilirdi?Ah!Evet!Tecavüz!

Söylemesi ne kadar kolay geliyordu. “Bak benimle ne yapacaksan...boşvermelisin.” koca ormanda,koca bir kahkaha patlattı.Komik mi gelmişti söylediklerim? “Seni gözüme kestirdim bile,” dedi,yanağımı okşarken, “Sadece tadına bakıp gideceğim.Hepsi bu kadar.” dedi kumral. “Bakireyim ben,” dedim utanarak.Bunu söylemek ömrümden ömür almıştı. “Umrumda mı sanıyorsun?”

“Değil,” dedim kendimin zor duyacağı bir seste.Bana yaklaşıp,yeşil olan gözlerini zorlukla nefes alan dudaklarıma dikti.Beni daha çok kendine çekti.Açık olan saçlarımı,sertçe geriye çekti.Ağzımdan kocaman bir inilti kaçmıştı.Birkaç dakika önce verdiği emiri yerine getirmeye koyuldum.Dudakları,dudaklarımla birlikte bilmediğim şeyler yapmaya başlamıştı.Filmlerden gördüğüm öpüşme sahnelerini hatırlamaya çalıştım.Kafamda yaşadığım şeyleri bir arınmadan geçirir gibi taramaya başladım.