Crazy | Shawn Mendes

0.7-Sorry For Everything I've Done

Kapıdan başını içeri sokan Ethan'dan bakışlarımı ayırıp Shawn'a döndüm. Kas katı kesilmiş çenesi kitlenmişti. Ayrıca tişörtsüzdü.

"Gelebilir miyim?"

"Tabii." dedi samimiyyetden uzak bir şekilde Shawn.

"Nasılsın Shawn?"

"İyi hatta çok iyi." yapmacık bir gülümseme takındı. Ben de yavaşca ayağımla kutuyu sürükleyip gizletmek için debeleniyordum. İstediği çok açıktı. Bomba.

"İyi olduğun her halinden belli. Judy sana iyi bakıyor. Keşke senin yerinde ben olsaydım da bana baksaydı. Şanslısın." iyrenc bir kahkaha atıp bana döndü ve göz kırptı.

"Eğer sen o halde olsaydın seni o hale getirenin canına duacı olurdum." yüzündeki sırıtma silinirken bu sefer ben göz kırptım. Sinirlendirdiğim her halinden belliydi.

"Ne için gelmiştin?" gözlerini benden ayırıp sesi sert çıkan Shawn'a döndü.

"Hiç öylesine seni görmek için geldim." odaya girerken ki halinden eser kalmamıştı.

"Ben iyiyim gördüğün gibi. Hatta birazdan aşağı gelip olanları konuşacağız." kafasıyla onaylayıp arkasına geri döndü ve kapıya ilerledi. Göz ucuyla yerdeki kutuya baktığını gördüm. Kapıyı açıp çıktığında son kez bana baktı. Gözlerinden çıkan ateşin benim için hiç hayrı alamet olmadığını anladım. Sonumun kendi ecelimle olmasını dilerken çok yanlış yapmışım. Sonum olsa olsa bu boklardan olacak.

"Ne dikiliyorsun orada?" gözlerimi kapıdan ayırdım. Çok sert çıkan sesiyle beraber atdığı bakış altıma etmeme yeterdi.

"Bana neden atar yapıyorsun?" sanki hayin benim.

"Dolaptan tişört ver."yok ya. Başka emriniz? Omuzlarımı silktim. Kalçamı arkamda duran çalışma masasına dayayıp ellerimi göğsümün altında birleştirdim.

"Dur kendin al."

"Görüyorum da bazıları çıplak halimden memnun gibi görünüyor." yok artık. Dediklerimden bunu mu çıkarmıştı?

"Hiç memnun değilim 1. Ayrıca ona olan sinirini bana çıkarma bu da 2. Şimdide o kıçını kaldır ihtiyacın olan şeyi kendin al, seninle uğraşmayacağım." ben neden dün buna yardım ettim ki? Ölüp gitseydi de canım kurtulsaydı.

"Beni zorlamak istemezsin Judy." çarşafın üzerindeki ellerini yumruk yaptığını gördüm. Bu sefer korkup geri çekilmeyeceğim. Hodri meydan.

"Zorlamak istersem ne olur? Bir şey mi yaparsın?" sesimi onunki kadar sert çıkmasından emin olduktan sonra kalçamı masadan ayırıp bir iki adım attım. "Hadi cevap versene."

Hışımla ayağa kalkıp önümde berilen bedeni gördüğümde ağzımdan çıkacak çığlığı son anda geri gönderdim. Haraket ederken yarasından çıkan acıdan dolayı yüzünü buruştursa da çok geçmeden konuştu.

"Bilmek istemezsin." yüzüne sırıtmalarından ekleyip işaret parmağını tehdit edercesine yüzümün önünde salladı.

"Benimle bir kere daha sert konuşursan olacaklardan ben sorunlu değilim." az kala gözüme girecek parmağını elimle ittim. Ani haraketime kendim şaşırsam da bozuntuya vermedim.

"Ne yaparsın öldürür müsün? İşte busun sen." parmağımı çıplak göğsüne bastırdım. "Sana yardım eden insanı tehdit eden birisin. Gerçi ben ne bekliyordum ki." elimi yanıma bırakıp bir iki adım geriledim.

"Şimdi izin verirsen işimi yapacağım. O lanet bombayı bitirip burdan defolup gideceğim." bir şey söylemesine izin vermeden yerdeki kutuyu alıp dışarı çıktım. Kapıyı arkamdan sertçe çarpıp evde büyük bir sesin yankılanmasına sebep oldum.