Crazy | Shawn Mendes

1.0- You're Shawn

Shawn'dan...

Yinede her zaman yaptığım gibi sıçmıştım. Beni sevenleri bana değer verenleri elimle ittiğim gibi yıllar sonra bana iyi gelen şeyi de elimin tersiyle ittim. Judy'nin kalbini kırdım. Ona hiç haketmediği sözler söylemiş canını acıtmıştım. Neden böyle bir insanım ben? Neden? Neden sevdiklerimin kalbini kırıyorum? İlk önce ailem, arkadaşlarım sonraysa Judy. Neden?

"NEDEN?" bağırıp arabanın tekerine tekme attım. Ne dediyse doğru demişti. Hatta az bile dedi. Ben gerçekten dengesiz göt herifin tekiyim. Kaybetmeyi kabullenemeyen, insanların kalbini kıran, onlara acı veren bir insanım. Yıllar önce bu işlere karışıp ailemi hayal kırıklığına uğrattım. Ne kadar beni kurtarmak isteselerde dinlemeyip kaçtım. Arkamda annemi, babamı, yıkılmış kardeşimi, hayallerimi bırakıp kaçtım. Her ne kadar yeni arkadaşlar edinsem de ailemin yerini doldurmuyor. Bazen onların da kalbini kırıyorum. Çetemizin başcısı olduğum için hep sınıf farkını gösterip kendimi ileriye sürüyorum. Her ne kadar kalplerini kırsam da affettiler ama bunun sonsuzadek böyle sürmeyeceğini biliyorum. Vakit geldiğinde nasıl aileme arkamı döndüysem onlar da bana sırtlarını dönecek.

Yıllar sonra yüzümde tebessüm yaradan birini buldum. Bulduğum gibi de kaybettim. Yine de kalp kırmakla. Judy bana iyi geliyordu. Dokunuşuyla beni sakinleşdiriyordu. Kokusu ilaç gibiydi. Kaçırmama ve bombayı düzeltmek için tehdit etmeme rağmen bizimle iyiydi. Daha dün tehdit ettiğime göre özür dilemiştim. Bir daha zarar vermeyeceğim için söz vermiştim. Ama acının en büyüsünü yaşattım. Fiziksel olmasa da ruhsal olarak acı çektirdim. Lanet olası sözlerimle! Bir daha yüzümü görmek istemediğini söyledi. Kim kalbini kıran bir herifi bir daha görmek isterdi ki?

Belki de benden uzak durması daha iyidir. Benim yanımda olursa benden sadece acı ve bela kazanır. Kendime bile iyilik yapamıyorsam başkasına nasıl iyi gelebilirim? Benim aksime çok iyi biri. Mutfakta konuşurken bana anlattıkları aklıma geldikçe deli oluyorum. Nasıl yapabilirim? Nasıl ona haketmediği sözleri söylerim? Bir de o parayı yetimhaneye bağış yapacağı aklıma geldikce kafamı şu yarış pistine koyup üzerinden arabayla geçmesini istiyorum. Göt kafalı Shawn.

Pistin ortasında durmaktan vazgeçip sürücü koltuğuna yerleştim ve hızlıca eve sürdüm. Aklımda sadece o vardı. Konuşurken gülmesi, benimle baş etmesi her şey. Şimdiye kadar benimle meydan okuyan tek insan oydu. O tek kelimeyle mükemmeldi. Hem dış görünüşü hem de ruhu. Çok güzeldi. Ona bağlanmıştım. Odaya girince işine odaklanmasını görmek, 1 kere bile olsa onunla uyumak bana o kadar iyi gelmişdi ki. Şimdiyse beni bir daha görmemek isteğiyle gitmişti. Zaten demese bile karşısına çıkıp özür dilemeye de yüzüm yok.

Arabayı nasıl hızlı kullandıysam eve varmıştım. Ani frenle evin önünde durup anahtarı çektim ve arabadan dışarı çıktım. Soğuk havayı içime çektim. Eve doğru yürürken aklıma evden çıkışımız geldi. Nasıl olduysa bilmiyorum ama beni kendine bağlamıştı. Kapı zilini basıp bekledim. İçeriden gelen sesler bir anlığına kesildi. Adım sesleriyle beraber kapı da açıldı. Cameron beni gördüğünde kaşları çatıldı.

"Judy nerede?" cevap vermeyip içeri geçtim ve çocuklara bir şey demeden odama çıktım. Hem ne diyebilirim ki? 'Koskocaman şehirde bombayı düzeltebilecek kızın kalbini kırdım o da beni bir daha görmek istemediğini söyledi. Ha eğer görürse bizi polise verecekmiş' mi söyleyeyim? Kapıyı arkamdan kapatıp ceketi bir hışımla üzerimden çıkarıp yere attım. Kendime olan sinirim hala geçmemişti. Bana söyledikleri bozuk plak gibi kafamda tekrarlanıp duruyordu. Gözümün önüne sinirlendiğinden kıpkırmızı olmuş yüzü, bağırmaktan boynunda çıkan damarları, kızarmış dudakları, kan çanağına dönmüş gözleri geliyordu. Ben nasıl yapabilirim böyle bir şeyi? Tam aramızı düzeltmişken yeniden nasıl kalbini kırabilirim? Kaç saattir bilmiyorum ama kendime aynı soruları sorup duruyorum. Kendimi yatağa atıp kafamı ellerim arasına aldım. Saçlarımı dibinden çekiştirdim. Geçmiyordu. Lanet olası kafamdaki sesler geçmiyordu.