Durdum Ali'nin gözünün içine bakıp kolumu çektim. Kapıya doğru ilerlerken Serkan bey kapıyı açıp geçmem için işaret edince kafamı teşekkür eder şekilde sallayıp kapıdan çıktım. Şirket içinde giderken arkamdan adım seslenince arkamı döndüm.
Serkan:Eylül hanım sizle bir şeyler yemek isterim müsaitseniz.
Eylül:Iı şey...
Kafamı yana çevirdiğimde Alinin bizi izlediğini gördüm
Eylül:Olur gidelim
Serkan:Buyrun
Serkan bey yanıma gelip elini nazikçe belime koyup yürümeye devam etti. Şirketin aşağısındaki restorana gidip sipariş verdik. Yemekler ve içkilerimiz gelince sohbet ederek yemeye başladık.
Birkaç saat sonra kalkmaya karar verdik. Hafif sarhoş olmuştum. Serkan bey hesabı öderken karşıya bakıyordum Ali orada durmuş bizi izliyordu. Ben bakınca kafasını çevirdi.
Serkan beyle masadan kalktık. Beni eve bırakacaktı. Arabaya bindim o da binince eve doğru gitmeye başladık. Ben yolu izlerken Serkan bey elini bacapımın üstünde duran elimin üstüne koyunca ona baktım. Bana göz kırpınca bir şey demeden yolu izlemeye devam ettim. Konuşacak halim yoktu. Eve gelince Serkan bey arabanın kapısını açıp elini uzatınca elini tutup arabadan indim. Teşekkür edip gidecekken ayakkabımın topuğu kırılınca dengemi kaybettim. Serkan bey de beni tutunca çok yakınlaşmıştık. Serkan bey aramızdaki mesafeyi azaltmaya başlamıştı. En sonundaki aramızdaki mesafe kapanınca bende geri çekildim.
Serkan:Çok güzelsin
Eylül:Bunu söyleyen ilk kişi değilsin
Diyip gülümsedim.
Serkan:Aliden çabuk boşan ben hep buradayım
Ondan uzaklaşıp eve gittim. Odama çıkıp kendimi yatapa bıraktım.
Sabah uyandığımda dünkü kıyafetlerimle yattığımı fark ettim. Dünü hatırladığımda ağzımdan küfür çıktı. İnşallah Ali bizi takip etmemiştir. İnşallah.
Odama hızla Gökçe girince ona döndüm
Gökçe:Eylül
Yüz ifadesi sıçtın der gibiydi.
Eylül:Noldu?
Gökçe:Sen naptın? Dün gece naptın sen Eylül?
Eylül:Of bilmiyorum ya bilmiyorum kafam güzeldi benim. Ben bişey yapmadım ki ya
Gökçe:Ali her şeyi görmüş. Çok sinirliymiş. Evde yıkılmayan yer bırakmamış.
Eylül:Bitti
Yatağa oturup ağlamaya başladım.
Gökçe:Hayır bitmedi git Aliyle konuş.
Eylül:T-Tamam
Hemen hazırlanıp Aliye gittim kapıyı hızlıca çalmaya başladım. Kapı açılınca karşımda dağılmış bir Ali gördüm.
Eylül:A-Ali?
Ali:Oo hanımefendi sevgilinizin yanından ayrılıp gelmişsiniz. Sizi getiren neydi? Boşanma davası mı?
Eylül:Ali sen sarhoşsun
Ali:Eylül git
Eylül:Kapa çeneni çekil şuradan
Aliyi ittirip eve girdiğimde evin her yerinin dağıldığını gördüm. Hemen mutfağa gidip bir kahve yaptım. Sonra da onu zorla Aliye içirdim. Yavaş yavaş ayılmaya başlıyorfu.
Ali:Neden Eylül? Neden yaptın?
Eylül:Ali ben hiç bir şey yapmadım.
Ali:O adam öptü seni Eylül
Eylül:Evet ama ben hemen çekildim zaten Ali yapma böyle
Ali:Biz niye boşanıyoruz Eylül niye ya?
Eylül:Bunu sen istedin Ali
Ali:İstemiyorum Eylül
Eylül:Ailelerimiz istemiyor artık.
Ali:Benim aklıma bir şey geliyor ama
Eylül:Neymiş
Ali:Çocuk
Eylül:Çocuk?
Ali:Bizim bir çocuğumuzun olacapını öğrenseler?
Eylül:Ay yok artık Ali! Ben daha anne olmaya hazır değilim
Ali:Hmm o zaman napabiliriz?
Eylül:Ben anne olmaya hazır değilim ama yalanlarım hazır
Ali:Hadi şimdi yalan söyledik 9 ay sonra nolucak?
Eylül:Şöyle olucak. Ben bir gün işe giderken merdivenden düşmüş olucam
Ali:O sırada bebek he anladıııım
Eylül:O zaman ben Gökçeye anlatırım bir kaç güne açıklamış oluruz
Ali:Tamam güzelim. Ben artık sana kavuşmak istiyorum ya
Elimi yanapına koydum.
Eylül:Bende canım bende
Dudağına öpücük bırakıp evden çıktım. Hemen eve gidip Gökçeye planı anlattım.
Gökçe:Oha! Çok iyi plan.
Eylül:Ben biraz midemin bulandığını falan söyliycem yemeğe gelmiycem tamam mı?
Gökçe:Tamam
Akşam olunca odada yatağıma yattım. O sırada odama annem geldi.
Burcu:Annecim gel hadi yemeğe
Eylül:Anne midem çok bulanıyor
Burcu:Allah Allah üşüttün mü acaba?
Eylül:Bilmiyorum ben biraz uyuycam
Burcu:Tamam bir tanem
Annem odadan çıkınca Aliye mesaj attım.
Eylül:Plan başladı
Ali:Yarın şirkete gel
Eylül:Neden?
Ali:Yarın şirkette bizim yanımızda bayılacaksın ben doktor ayarladjm seni oraya götürücez test falan yapacaklar sonra annemlerin yanında hamile olduğunu söyleyecek.
Eylül:Hatta ben bayılınca sen annemleri ararsın onlar da orada olur.
Ali:Tamam hayatım iyi geceler.
SABAH
Sabah yine midem bulanıyor bahanesiyle kahvaltı yapmadan evden çıkıp. Göktürk şirketine geçtim. Hemen Alinin yanına gittim.
Ali:Eylül sen iyi misin rengin solmuş?
Eylül:İyiyim Ali sadece biraz midem bulanıyor.
Selda:Kızım bir doktora gidelim ister misin?
Eylül:Yok Selda hanım teşekkürler iyiyim ben geçer birazdan.
Hande:Tamam anne sıkmayın kızı. Eylül otursana.
Eylül:Tamam
Sandalyeye geçerken gerçekten başım dönünce Aliye tutunfum. Ama bacaklarım beni taşımayınca olduğum yerde yere düştüm.
Ali:Eylül!
Ali hemen Eylülü kucaklayıp hastaneye götürdü. Hastaneden tahliller için kanını aldıktan sonra Eylülün uyanmasını beklediler. Eylül yavaş yavaş gözünü açtı.
Ali:Eylül iyi misin güzelim?
Eylül:İyiyim
Ali:Anne bizi yalnız bırakır mısınız?
Selda:Tamam gel kızım çıkalım biz
Ali:Eylül gerçekten iyisin dimi? Bak iyi değilsen gerçekten tahlil yaptıralım
Eylül:İyiyim anneme belli etmiycem diye yemek yemedim dünden beri. Ondandır.
Ali:Tamam güzelim
O sırada annemler odaya girip hemen başıma koştular.
Burcu:Annem noldu sana kızım he annecim?
Eylül:Bilmiyorum bir şey yemedim diye herhalde
Burcu:Niye yemiyorsun ki annem
Eylül:Midem çok bulanıyordu anne.
Gökçe:Eylül sen yoksa
Eylül:Ya saçmalama Gökçe
O sırada Selda hanımlar ve doktor girdi.
Ali:Doktor bey eşimin nesi var?
Burcu:Eski eşi
Eylül:Anne!
Doktor:Merak etmeyin endişelenecek bir şey yok. Aksine sevinilecek bir haber
Ali:Ne haberi?
Doktor:Eylül hanım tebrikler hamilesiniz
Eylül:Ne!
Ali:Eylül
Bana bakıp kocaman gülümsedi. Eğer numarada bu kadar seviniyorsa gerçek olsa nasıl mutlu olur kim bilir.
Selda:Ay ben babaanne olucam
Burcu:Hayır efendim olmayacasın
Eylül:Anne! Ne diyorsun sen?
Burcu:Biz bu bebeği aldırmak istiyoruz
O an gözlerim dolmaya başladı. Gerçek olmasa bile annemin bu tepkiyi vermesi üzmüştü. Demek gerçek olsa...
Eylül:Anne saçmalama
Burcu:Babanın bu bebekten haberi olmayacak yarın hemen aldıracaksın Eylül
Eylül:Öyle bir şey olmayacak! Duydun mu beni!? Keşke sende bana hamile kaldığında böyle düşünseydin de doğurmasaydın beni! En azından senin gibi bir annem olmazdı!
Yataktan kalkmaya çalışırken Ali durdurdu.
Ali:Eylül
Eylül:Ali gidelim buradan
Ali:Tamam canım.
Alinin yardımıyla hastaneden çıktım. Alinin arabasına binip gitmeye başladık.
Ali:Eylül? İyi misin?
Eylül:Bilmiyorum. Ali ya bu bebek gerçek olsaydı?
Ali:Annenin böyle bir tepki vereceğini hiç düşünmezdim.
O sırada telefonum çaldı. Arayan babamdı.
Eylül:Efendim babacım
Hakan:Duyduklarım doğru mu?
Eylül:E-Evet
Hakan:Ben dede oluyorum öyle mi?
Eylül:Evet
Hakan:Allah! Tamam kızım şimdi Aliye söyle seni eve getirsin. Sonra ailesini de alıp gelsin. Oturup konuşalım.
Eylül:T-Tamam babacım
