Z Academy:The Last Academy Standing During The Zombie Apocalypse

Chapter Z5:Fake names,Fake personality

“Im not gonna confiscate Asul.Pinalabas ko lang siya para may mayakap ka habang naglalakad tayo mamaya kasi si Benjamin ang magbibitbit ng bag mo remember?Hindi naman pwedeng nasa likod kita at nakahawak ka sa laylayan ng uniform ko na naman kagaya kahapon.Kaya tahan na okay”Nakangiting sabi ni Gemini sakin.

Tumango tango naman ako at ngumiti ng sweet.Lumingon naman ako sa likod at nandoon si Benjamin na nakangiti sakin habang nakasabit sa kanang balikat niya ang bag niya.Bitbit bitbit  na rin niya sa kaliwang kamay niya ang bag ko kasi lahat ng bag namin ay parang yung bag ng highschool na nasa anime.Yeah,i remembered what happened yesterday.

Flashback

Lumabas na kami sa classroom pero nasa pinto pa lang kami ng may dumaan na mga estudyanteng naguusap

“Hala may nagaaway na naman?!”sabi ng babae sa kaibigan niya

“Oo!Nandun daw sa may third floor ng Senior High building”sabi ng isa

“Halika puntahan natin”sabi naman ng isa nila kaibigan at nagmamadali na silang naglakad

“Tss not again”sabi ni Gemini at biglang tumakbo papunta sa Senior High

“She’s in trouble again right?”normal na pagsalita ko.Acting lang ang sobrang pagkachildish ko kagaya kanina.Except lang nung pinalabas sakin ni Gemini si Asul dahil may sentimental value ito sakin.

“Yeah”sabi niya sabay buntong hininga

“Go”seryoso at punong puno ng autoridad na sabi ko sa kanya kaya tumakbo na siya.

Ako nga pala si Akame Nagisa not my real name......My real name is Akira Shioto also known as Sector A alam niyo na ang mga primary things tungkol sakin.Ngayon itim ang kulay ng buhok at mata ko dahil kinontrol ko ang kapangyarihang dumadaloy sakin.Lahat kami ay nagpalit ng pangalan at nagbalik sa normal na ang mga kulay ng buhok. Matagal kaming nagtatago mula sa ibang tao pero kontrolado na namin ang kapangyarihan namin.Isang araw ay maraming namatay at nasira kaya no choice kung di lumabas at iligtas ang mga tao sa bunker.Tahimik ang buhay namin nangliligtas sa gabi at nagtatago naman sa umaga.Pero isang araw,nakita ang iba samin ng mga naglilibot na pulis ngunit sa kabutihang palad ay nasa normal silang anyo.Ako lang at si Ban Daiki o ngayon ay si Benjamin Omine(O-mi-ne) ang natira.Ngunit di nagtagal ay nahanap din kami,buti na lang at walang nakakakilala samin dahil lahat namatay na.Pero kailangan parin namin magpalit ng pangalan at itago ang mga pinagkakitaan nila ng abnormalidad dati.Ngunit si Gemini Taurio(Tau-rio) o dating si Gowther Terasaka ay walang problema doon.Si Canon Orihime na ngayon ay si Chimineya(Chi-mi-ne-ya) Suzare(Su-za-re) at si Diego Carmaine na si Dominique Veriafuerte(Ver-ia-fu-erte)ngayon ay nakontrol na ang pagiiba ng kulay ng mata at buhok nila.Katulad ng dalawa,si Ban Daiki ay nakontrol rin ang kakaibang dugong dumadaloy sa kanya.Hindi naman nahirapan si Edward Zuchibaña(Zu-ki-ban-ia) na si Enchi Rukia noon sa pagtatago ng enhanced hearing niya.Si Freza Kurosaki na ngayon ay si Freya Natsuki(Nat-su-ki) ay nakontrol na rin ang sobrang kalakasan niya.Pero ako ang nahihirapan sapagkat ang abnormality sa utak ko ay dahil sa kapangyarihan ko.Mahirap pagtakpan ito kaya ito ako ngayon nagaacting na childish para matakpan ang kakayahan kong gamitin ang malaking percent ng aking utak na iyon ang nakitang abnormality sakin.Nakarating na ako sa third floor Senior High building at nakita ko na maraming nagkumpol na tao sa harap ng isang classroom.Napakaingay roon kaya lumapit ako.Noong nakita nila ako ay nagbigay sila ng daan para sa akin.Nakita ko si Benjamin for short Ben at si Gemini na inaawat si Freya dahil gusto niyang suntukin pa ang lalaking bugbog sarado na.Nandoon rin si Chimineya na takot na takot.

Hi guyzzzzzzz heheheh well um......may gusto akong sabihin.....heheh obvious naman.Okay here it goes......ako po ay nalulungkot at natutuwa dahil nakita ko pong may tatlong nakaread na ng prolouge ko pero.........hindi nila tuluyang binasa ang chapter one.....hay it hurts to pretend na may nagbabasa sa story mo kaya nagdadalawang isip ako kung itutuloy ko pa bang iedit ang story na ito kung wala din lang namang magbabasa.

Nalulungkot sobra,

Author