Okulun internet sitesini hackleyecek kadar cesurdum, evet. Ama seni sevecek cesareti kendimde bulamıyorum, Taehyung.
Yarı Texting, Kim Taehyung.
2020, iSedna
Koyduğum son kıyafeti de iyice yerleştirmiş, yavaşça bavulun fermuarını çekmiş ve derin bir nefes vererek geriye yaslanmıştım.
Annemin istediği oluyordu, beni götürecekti. Hala içeride babamla son kavgalarını ediyorlardı ama fayda etmeyecekti, velayet annemdeyken ben istesem de faydası olmazdı.
"Benim kızım kendi kararlarını verebilir, babasını istiyor, annesini değil!"
"Kes sesini! O benim kızım, senin değil. Daha reşit bile değil, kararları ben veririm!"
Ellerimi yavaşça kulaklarıma götürmüş, bastırarak bağırtıları susturmak istemiştim. Küçüklüğümdeki gibi olmuştu yine ama büyümenin verdiği etkiyle eskisi kadar üzmüyordu bu bağırtılar.
Gözlerimi de kapatmış, bir şeyler düşünmeye çalışmıştım ama direkt gözlerimin önünde bir beden canlanmıştı, kalbim sızlamıştı.
Taehyung'du, bana gülümseyip sorun olmadığını söylüyordu. Birlikte halledebileceğimizi söylüyordu, ellerimi tutuyordu.
Gülümsemesi yüzümde bir gülümseme yaratırken aynı zamanda da kalbim sızlıyor, benim yüzümden hayatını düzeltebilme fırsatının elinden kaçtığı gerçeği çarpıyordu yüzüme.
Eğer o yangında elimde biraz daha sıkı tutabilseydim o belleği, şuan belki de mutlu mesut olacaktım, en azından Taehyung gerçekten elimden tutacaktı.
Ama belli ki biri bunu istemiyordu, yoksa neden oldukça sakin ve huzurlu mahallemizde yangın çıkardı ki? Hem de tam bizim evde başlayan bir yangın, polislerin bile başkasının yaktığını onayladığı bir yangındı bu.
Derin bir nefes verirken ne ara odaya girdiğini fark etmediğim annem kolumdan tutmuş, diğer eliyle bavulumu çekiştirerek evden çıkmamı sağlamıştı.
Çok geçmeden o da malzemelerini toplamıştı ve biz öylece ayrılmıştık evimizden. Köye doğru yola çıkmıştık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Episode; 20
En iyi arkadaşlar...
(14.07)
@Yukiki: Heyy!
@Yukiki: Seni o kadar aradım, neredesin sen?
@Yashai: Annem beni zorla köye götürüyor, sanırım okuldan ayrılacağım bile...
@Yukiki: Ne? Bir dakika ya, neden?
@Yashai: Evimizin yandığını sen de biliyorsun Yuki, burada kalacak bir yerimiz yok.
@Yukiki: Ama babandan bahsettin, onda kalabilirsin!
@Yashai: Velayetim annemde...
@Yukiki: Hala aklım almıyor, nasıl öylece gidebilirsin?
@Yukiki: Okul birincisisin, bu okulda çok fazla anın var.
@Yukiki: Biz... En iyi arkadaşlar değil miyiz?
@Yashai: Öyleyiz tabii Yuki, seni çok seviyorum.
@Yashai: Ama kalamam, annem evimizi yaptırmak için çok çalışacak ve ben onun sırtına bir yük daha bindirmek istemiyorum..
@Yashai: Zaten durumları biliyorsun, iyi değil...
@Yukiki: Ne desem bilmiyorum...
@Yukiki: Peki Taehyung ne olacak? Gönlünü alamadın bile.
@Yashai: Okulda Taehyung'u gördükçe onu ne kadar üzdüğüm aklıma geliyor, dayanamıyorum...
@Yashai: Zaten sınavlar da yaklaşıyor ve en iyi performansı sergilemem gerek, kendimi müdür ve diğerlerinin gözünde saydırabilmek için.
@Yashai: Bunlara dayanamam..
@Yukiki: Sana kızamıyorum, her zaman olduğu gibi..
@Yukiki: Tamam git, ama sakın unutma beni..
@Yashai: Unutamam zaten, sen benim kız kardeşimsin.
