10.BÖLÜM

45.4K 1.2K 1.5K
                                    

Keyifli okumalar🕊

Merhaba, normalde akşam atacaktım ama şimdi atmak istedim bölümü.

Bölümün birçok yeri değişti, satır aralarındaki yorumlar gitti. Bundan sebep yorum yapar mısınız? Yorumlar beni motive ediyor, hızlı bir şekilde bölüm yüklememe neden oluyor.

Instagram; arsnin.melegi
Twitter; arsninmelegi

(WhatsApp kanal linki hesabımın açıklamasındaki linkte mevcut.)

Şarkılar;

Anıl Emre Daldal, K.

Çağan Şengül, Eziyet

10. BÖLÜM

Hayatımdaki yeni karmaşanın adı oydu. Onun ekseninde dönüp duruyor gibi hissediyorum. Deneyimlerim ve zihnim çok farklı konuşuyor, ikisi arasında anlaşmaya varmam zorlaşıyordu. Gözlerim onun üzerindeyken kısa, kare şeklindeki bardakta olan içeceğimden bir yudumun ağzımın içine yol alışını hissettim. Keyifle onun gözlerine bakmaya devam ediyordum. O ise, o sınıftan çıktığımızdan beri dağınık saçları ve mutlu yüzüyle gözlerime bakıyordu.

"Benimle beraber yaşar mısın, cevâpîşem?"

Boş sınıfta yankılanan derin nefeslerimiz atasından sorduğu soru ile donakaldım. Terlemiş vücutlarımız birbirine yapışmış durumdayken vücudumun titremesi hâlâ dinmiş değildi. İçimde seğirmeye devam eden erkekliğini sağan kadınlığımdan akan ılık sıvıyı içime aktığını hissediyordum.

"Efendim?" diye sordum, omuzunda yaslı olan dudaklarımla. İçimde bir ürperdi dolaştı ama bunu düşünecek vaktim yoktu.

"Birlikte aynı evde yaşayalım." dedi kesik nefesleriyle. "Beraber uyuyalım, beraber uyanalım, beraber evin sıcaklığını, soğukluğunu hissedelim, ev bizim gibi koksun." Durdu, eli sıcak belime dokundu dokunuşu oldukça nazikti. "Ama bunları biz olarak yapalım." Terlemiş boynuma dudaklarını bastırdı. "İstemediğin sürece sana dokunmam... Sadece aynı evde yaşayalım."

Birlikte aynı evde yaşamak.

Kendini son kez en derinliklerime itti. Boynuma olan dudaklarından dökülen haz nidalarına gözlerimi yumdum. Sırtında olan elimi yavaşça yukarı doğru kaydırdım ve terli saçları arasına parmaklarımı geçirdim. Kadınlığımın duvarlarını kasarken isteğim dışında ayırdığım dudaklarımdan o sözler döküldü.

"Belki diğer çiftler gibi olamayız ama biz ruhlarımız değil de bedenlerimizi birbirine bağlamak için aynı evde kalmalıyız."  Konuşurken nefesim biraz tıkanmış, onun son kurduğu cümleye ufak bir imada bulunmuştum. 

RAYDEZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin