RAYDEZ

13.BÖLÜM

Merhaba biz geldik.
Bölüm genelden biraz uzun, keyifle okuyun🫶
Ay durun OY VERDİNİZ mi? Öyleyse bölüm sonunda görüşmek üzere.

Şarkılar;
Redd, Siktiret boşver
Emir Can İğrek, Meydan

13.BÖLÜM

Onun yanındayken dünyanın en mutlu kadınıyım, yanındayken hem korkak hem cesurum, onu yaşantımda görmek, onu o olduğu için sevmek rüya mı bilmiyorum. Fakat bildiğim bir şey vardı onunla aramızdaki gerçeği bilerek birlikteydim. Mutluydum, pişman değildim, bu anımda kalmayı istiyordum.

Güldüm sesli bir şekilde. "Yemek yapamamamın neresi kötü?"

Mutfaktaydık, o yemek yapıyor ben ise onu seyrediyordum. Üzerine koyu kahve bir tişört giyinmişti altına da kum rengi bir şort giyinmişti. Elindeki bıçakla dikkatli bir şekilde sebzeleri doğrarken bana yemek yapamadığım için takılıyordu.

"Kötü değil tabii ki." Başını kaldırdı ve yan tarafında ondan uzakta onu izleyen bana baktı. "Yine de yemek yapamıyor olman şaşırtıcı." Dudağını büzdü ve tekrar önüne döndü.

"Aslında hiç denemedim." Aklımdaki düşünceyle yaslandığım tezgahtan ayrıldım. "Yardım edebilirim sana, ne dersin?"

"Hayır diyemem." Ardından gözüyle tezgahın üstünde, bir örtüyle örtülmüş hamuru gösterdi. "Basit bir iş, yapabilirsin."

Başımı salladım ve elimi hızla yıkayarak yanındaki yerimi aldım. Benden uzun olan boyuyla bana baktığında gözlerimi genişçe aralayarak ona baktım, emrini beklercesine. Eğildi ve saçlarımın üzerinden öptü. "Güzelim benim." dedi kısık, hoş bir sesle.

"Ne yapacağım?" diye sorarken, hamurun üstündeki örtüyü aldım.

"Önce ikiye böl eşit olması önemli değil." Dediğini yaptım. O sırada onun doğradığı sebzeleri tavaya koyduğunu gördüm. "Şimdi," dedi ve aldığı ahşap merdaneyi önüme bıraktı. "İnce bir şekilde hamurunu aç."

Başımı salladım ve elime ilk defa aldığım merdaneyle hamuru ince açmaya çalıştım. Sanırım başarmıştım. İncelttiğim hamuru kaç dakikada bitirmiştim bilmiyorum fakat işimi bitirdiğimde Emir'in kalçasını tezgaha yaslanmış beni izlediğini görmüştüm.

"Ne oldu?" diye sordum.

"Hiç." diyerek üstteki çekmeceden geniş ağızlı bir bardak aldı.

Onu izledim ve bir sonraki hamlemi söylemesi için bekledim. "Şimdi de," Arkama geçti ve elindeki bardağı önüme bıraktı. Kendini bana yasladığında bedenim kasıldı. Kulağıma yanaştı, "Bardak yardımıyla onları böl." diye sesindeki istekle fısıldadı.

"Tamam." Eline ağır hareketlerle dokunup, bardağı aldım. Bardağı hamura bastırdım ve geri kaldırdım. "Oldu mu?" diye sordum bardağın izi hamurda çıkarken.

Kendini bana itti tezgaha yaslandım. "Oldu." Dudakları kulağımdan uzaklaştı boynumda var oldu. Boynumda dilini gezdirirken başka bir yerde bardağın izini çıkardım.

Eli karnımın üzerine baskı uyguladığında sertliğini daha çok hissetmek için kendimi geriye ittim. "İyi bir öğretmensin." Hamurda izsiz yer kalmamışken elimdeki hafif unu önümdeki bezle hızla sildim.

Eli pijamamdan içeri sızdı ardından elini bir asır gibi gelen yavaşlıkla ıslanmış kadınlığıma kapattı. "İyi bir öğrencisin." dişini boynuma geçirdi. İnledim. "Hızlı öğreniyorsun." Parmağını kadınlığıma, sırılsıklam olan noktama bastırdı.