Part 15

628 64 11
                                    

Zawgyi

ပန္းေရာင္သန္းကာ ရွက္ေသြးျဖာေနေသာ ခ်စ္ရသူ ကင္း၏ ျဖဴႏုႏုမ်က္ႏွာေလး အနားပို၍ တိုးသြားလိုက္သည္ႏွင့္ မ်က္လံုးေလးမွိတ္ ႀကိဳဆိုေနသည့္ ကင္းမ်က္ႏွာေလးအား တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ဦးတည္ရာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးဆီသို႔ ေပါင္းစပ္ရန္...

အား!!!

"နာသြားလား အာကာ"

ကုတင္ေပၚမွ ကြၽန္ေတာ္ရွိရာ ကုတင္ေအာက္သို႔ ငံု႔ၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ေမးလာေသာ ကင္း။ အခုအေျခအေနကို အာကာနားမလည္ႏိုင္ေအာင္ပါ။

ကင္းက ကြၽန္ေတာ္နမ္းတာ အခုထိလက္မခံႏိုင္ေသးဘူး ထင္ပါတယ္။ အိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္အၾကမ္းပတမ္းအနမ္းကို ေၾကာက္သြားလို႔လား၊ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မနမ္းခ်င္တာေၾကာင့္လား မသိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္အနမ္းကို ေရွာင္ဖယ္ကာ ရင္ဘတ္ကိုလက္ျဖင့္ ေစာင့္တြန္းၿပီး ျငင္းဆန္လိုက္တယ္။

နာသြားလားတဲ့လား ကင္း ။ ဘယ္ေနရာကို ေမးမွန္းမသိေပမယ့္ ျငင္းခံရမႈေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ထဲကဆစ္ခနဲပဲ ။ ဒီရင္ဘတ္ႀကီးကေတာ့ နာက်င္ရတယ္ကင္း။

"မနာပါဘူး လန္႔သြားလို႔"

ကုတင္ေအာက္ ေနာက္ျပန္က်သြားေသာ ကြၽန္ေတာ္ျပဳတ္က်သြားရာမွ ထကာ ကုတင္ေပၚမွ ကင္းေဘးထိုင္လိုက္၍ ကင္းအား နားမလည္သလိုၾကည့္လိုက္သည္။

ေခါင္းငံုကာ ကြၽန္ေတာ့္အား တစ္ခ်က္ေတာင္ၾကည့္မလာေသာ ကင္းရဲ႕ေမးေစ့ေလးကို အသာကိုင္၍ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ ၾကည့္ေစလိုက္၏ ။

"ဘာလို႔လဲ ကင္း...မနမ္းေစခ်င္ရင္ ေျပာလို႔ရပါတယ္၊ ကိုယ္မနမ္းပါဘူး ၊ ကင္းမႀကိဳက္ရင္ ကိုယ္မလုပ္ပါဘူး ၊ ဟိုတစ္ခါက ကိုယ္စိတ္လြတ္သြားလို႔ပါ ၊ ေနာက္ကိုယ့္ခြင့္ေတာင္းပါ့မယ္"

ကြၽန္ေတာ့္ အေျပာေၾကာင့္ အသဲအသန္ေခါင္းခါျပကာ ျငင္းခ်က္ထုတ္လာေသာ စကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ငိုရခက္၊ ရယ္ရခက္ ျဖစ္ေလတယ္။

"မဟုတ္ပါဘူး၊ ဟို...ငါသြားမတိုက္ရေသးလို႔ပါ၊ ညစ္ပတ္ေနလို႔"

"ကိုယ္မ႐ြံဘူး ရတယ္၊ လာ..."

ကင္းပါးႏုႏုေလးအား လက္ျဖင့္ ဆြဲယူလိုက္သည္ကို ေရွာင္ထြက္သြားျပန္တယ္။

ေနာင္တ/နောင်တ ( Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora