Zawgyi
မ်က္စိေရွ႕မွ ေခါင္းေလးငံု႔ထားေသာ ကင္းေၾကာင့္ လုပ္ရက္ေလျခင္းဆိုတာထက္ စိတ္မညစ္ေစခ်င္တဲ့စိတ္က ဝင္ေရာက္လာတယ္။
ကင္းေ႐ြးခ်ယ္တဲ့သူ ကိုယ္မဟုတ္မွာကို ကိုယ္ေၾကာက္မိတယ္။
ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ကေလးက ေခြၽးေတြထြက္ေနတဲ့အထိ ကင္းလည္း ေၾကာက္ေနသည္မို႔ ကြၽန္ေတာ္တစ္ခုခုေတာ့ ေျပာဖို႔လိုမွန္းသိေပမယ့္ ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ပါ။
"ကင္း"
ၾကည့္လာေသာ မ်က္ဝန္းေလးကအားနာမႈေတြပါဝင္ေနတယ္။
ကိုယ့္ကို အားနာေစခ်င္တယ္။ ကိုယ္ ကင္းနဲ႔မခြဲႏိုင္ဘူး။
"ဘယ္ကလဲ"
ဒီထက္ပိုမသိခ်င္ဘူး။ ပိုသိေလေလ ကိုယ္ေၾကာက္မိေလပဲ ကင္း။
"လိုင္းေပၚက ေနျပည္ေတာ္ကမဟုတ္ဘူး"
"အင္း ကင္းဘာလုပ္မွာလဲဟင္"
အေဝးလူဆို ကြၽန္ေတာ္ကပိုအားသာတာေပါ့လို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေဝးခ်ိန္ေလး ကင္းစိတ္ကစားမိတာ ကင္းအျပစ္မွ မဟုတ္တာ။
"မသိဘူး ၊ သူကလည္း ငါနဲ႔သိတာၾကာၿပီ၊ သူ႔ကိုလမ္းခြဲလိုက္ဖို႔လည္း သူမွာအျပစ္မရွိဘူး"
"ကိုယ္..."
ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ကင္းက ဟိုဘက္ကလူကိုပါ အားနာေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ မသိေတာ့ပါ။ မခြဲႏိုင္တာ ေသခ်ာေနသည္မို႔ ကင္းစိတ္ကစားတာ ပ်င္းသြားတဲ့အထိ လႊတ္ထားေပးရမွာပဲ။
"ကိုယ္ ကင္းနဲ႔မခြဲႏိုင္ဘူး၊ ကင္း စိတ္ကစားတာပ်င္းသြားတဲ့အထိ ကိုယ္လႊတ္ေပးမယ္ေနာ္၊ ကင္း အဆင္ေျပသလိုလုပ္၊ ကိုယ္ခ်စ္တာ သိတယ္မို႔လား"
ေခါင္းညိတ္အေျဖေပးလာေသာ ကြၽန္ေတာ့္ဘုရင္ေလးက အ့ံၾသမႈမ်ားျဖင့္။ ႏွစ္ေယာက္အတြဲခံတာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒီတစ္ေယာက္ကိုပဲ ခ်စ္တာေၾကာင့္ပါ။
"လာပါဦး ကိုယ့္ဆီကို ဖက္ရတာမဝေသးဘူး"
လက္ဆန္႔ေပးထားေသာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ လံုးကနဲပစ္ဝင္လာေသာ ဘုရင္လံုးလံုးေလး။ လြမ္းေနေသာ ခႏၲာကုိယ္ေလးကို ဖက္တြယ္ထားေပမယ့္ နာက်င္မႈေတာ့ခံစားေနရတယ္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
ေနာင္တ/နောင်တ ( Completed)
RomanceZawgyi မခ်စ္တတ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းမ်ား... ရခဲ့ဖူးေသာေနာင္တမ်ား... ပတ္သတ္ခဲ့ဖူးေသာသူတို႔ေတြ... ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးေသာေန႔ရက္မ်ား... နာက်င္ခဲ့ရေသာေန႔ရက္မ်ား... ျပန္မရနိုင္ေတာ့တဲ့စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္စရာမ်ား... __________________________________ Unicode မချစ်တတ်ခဲ့တဲ့အက...
