Unicode
တိတ်ဆိတ်လွန်းသည် ။ ညဘက် အကောင်လေးတွေ၏အော်သံ ၊ လေတိုက်တိုင်းယိမ်းနေတဲ့ အပင်အသံတွေ သာကြားရသည် ။ ည တစ်နာရီခွဲအချိန်ဟာ တိတ်ဆိတ်နေသည်က ပုံမှန်အနေထားတစ်ခုပေမဲ့ ရှင်းအတွက်တော့ ပိုတိတ်ဆိတ်နေ၏။
အချိန်ကုန်သည်က နှေးလွန်းတယ်ထင်ရ၏။ ရင်ထဲမှာ ဘာမှမဖြစ်ပါစေနဲ့ ၊ မသိပါစေနဲ့ စကားတွေကိုသာ အထပ်ထပ်ဆုတောင်းနေမိသည် ။
မှောင်မဲနေတဲ့အခန်းထဲ အလင်းရောင်တစ်ခု ရှင်း ဖုန်းကိုင်ထားတဲ့လက်က အလင်းလေး ...
Phyoe ဆိုသော နာမည်နှင့်င်လာသော အလင်းလေးက ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပဲ လင်းစေသည်မဟုတ်။ ရှင်းမျက်နှာလေးကိုပါ ဝင်းပလင်းလက်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်သည် ။
အရင်လိုဈေးကိုင်ပြီး အဝင် Call ကို ထိုင်ကြည့်မနေနိုင်တော့ ချက်ချင်းကောက်ကိုင်လိုက်သည် ။
"ဟယ်လို ဖြိုး"
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် ရှင်း ၊ ဖုန်းက ညနေကတည်းက အားကုန်လို့ပိတ်သွားတာ ၊ ညနေလက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ စကားပြောကြရင်း ဆယ်နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်တော့ ရောက်,ရောက်ချင်းအားသွင်းမို့ရှာတာ ၊ အားသွင်းကြိုးပျောက်သွားလို့ အခုမှတွေ့လို့ တွေ့,တွေ့ချင်းအားသွင်းရင်း ရှင်းဆီ ဆက်လိုက်တာပဲ"
ရှင်းကို စ,စချင်းစကားတွေနှင့် တောင်းပန်ရှင်းပြနေတဲ့ ဖြိုးအသံက တကယ်ကို အလောတကြီးနဲ့ပါ ။ အဆုံးသက် လေရှုထုတ်လိုက်တဲ့ အသံ သဲ့သဲ့လေးပါကြားလိုက်ရ၏။ အခုမှ စိတ်သက်သာရာရသွားပုံပဲ ၊ ရှင်းရော ဘာထူးလဲ ရင်ထဲက အလုံးကြီးကျသွားသလို နေသာထိုင်သာရှိသွားရသည် ။
"ရှင်း စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်"
ရှင်းပြန်မပြောတော့ စိတ်ဆိုးသွားတယ်ထင်နေသည် ။
"ရှင်း စိတ်မဆိုးပါဘူး ၊ ရှင်းက ရှင်း"
"ကိုယ်သိတယ် ၊ စိတ်ပူစေမိတာ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ"
"ဟုတ် ၊ အခုအားသွင်းရင်းပြောနေတာလား"
"ဟုတ်တယ် ရှင်း"
KAMU SEDANG MEMBACA
ေနာင္တ/နောင်တ ( Completed)
RomansaZawgyi မခ်စ္တတ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းမ်ား... ရခဲ့ဖူးေသာေနာင္တမ်ား... ပတ္သတ္ခဲ့ဖူးေသာသူတို႔ေတြ... ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးေသာေန႔ရက္မ်ား... နာက်င္ခဲ့ရေသာေန႔ရက္မ်ား... ျပန္မရနိုင္ေတာ့တဲ့စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္စရာမ်ား... __________________________________ Unicode မချစ်တတ်ခဲ့တဲ့အက...
