SIRADAKİ KAYBIM UMUDUM

"ANLAŞMA..."

Şarkı : Never not - jungkook (Justin Bieber)

& Bir ara insanları anladığımı sandım. Sonra sandığımı anladım....&

"Ceylan hanım Barlas bey sizi aşağıya
çağırıyor ."

Beni rüyam dan alı koyan ses Buse' nin sesiydi. Rüyam ilk başta çok güzel gidiyordu sonra bir anda bir gaflet bastı . Girik , Rüvüş , Batu , Kuzey , fındığım ve ben hep birlikte tatilde denize gidiyorduk . Fındığım iki yaşına girmişti. Bizimle oyun oyunlar oynuyor , birlikte gülüşüyor , eğleniyorduk. Sonra ben ve fındığım sahli de kumdan kale yapmak için oyuncakları aldık ve denize doğru yaklaştık. Kendimize uygun yeri bulduğumuzda kuma oturduk. Ve kaleyi yapmaya başladık. Kaleyi büyükten küçüğe doğru beş katlı yaptık çok güzel olmuştu. Fındığımla ellerimizi havaya kaldırdık ve beşlik çaktık . Sonra bir birimize sarıldık.

Hava bir anda karardı , bende fındığım dan ayrıldım ve etrafa göz attım. Deniz geriye doğru çekilmiştir. Ve bu büyük bir tsunaminin göstergesidi . Beni bu düşüncelerden ayıran Rüveyda'nın sesiydi. Bana bağırıyordu ' Ceylan ,çabuk gelin . Ceylan . Kendine gel .' diye ama ben hareket edemiyordum. Geriye çekilen deniz büyük bir dalga olarak bize doğru geliyordu. Ben fındığımı da alıp gidecektim ama bir türlü hareket edemedim. Bütün gücümü kullandım ve hareket edebildim Fındığım ise benim elimden tutmuş beni Rüveydagil den tarafa çevirmeye çalışıyordu. Bende elinden tuttum ve Rüveydagile koşmaya başladık. Ama sonra fındığım durdu. " Teyze oyunçaklayım oyunçaklayım kaldı." dedi ,Sonra elimi bıraktı ve denize doğru koştu. Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken dalga fındığım üstüne devrildi . Ben dokuz on saniye öylece kalakaldım . Sonra denize doğru koştum ama biri bana arkamdan sarılıp beni engelledi. Fındığımım arkasından gidebilimek için çok çırpındım ama bir türlü beni saran kollardan kurtulamadı. Beni tutan kişi kulağıma "sakin ol. "diye seslendi. Kim olduğunu bir türlü ayırt edemedim. Ama sesi tanıdıktı.

Sonrası ise Buse'nin sesi ...
Uykum hafifti ama çok nadiren top atsalar duymazdım. Buse ellerini önünde birleştirmiş ve bana sesleniyordu.

"Barlas bey sizi iki dakikaya aşağıda bekliyor , kendisi bekletilmeyi hiç sevmez. "

Bak sen Barlas beye bekletilmeyi hiç sevmezmiş. Banane. Bende omuz silktim ve yatağa geridim , yorganı üstüme güzelce çektim ve gözlerimi kapattım.

"Barlas beye söyle Ceylan hanımda , uykusun bölünmesini ve emir verilmesinin hiç sevmezmiş de . Tamam mı canım haydi sana kolay gelsin."

"Ama Ceylan hanım..."

"Sen dediklerimi ilet yeter . Teşekkür ederim buraya gelip zahmet ettin."

"Peki Ceylan hanım."

Dedi ve odadan çıktı. O odadan çıktıktan sonra bende gözlerimi açtım ve komidinin üstündendeki saate baktım. Saat üçe geliyordu. Çüüşş diyicem ama günde on saat yakın uyuyan , üç iki gündür uykusuz ve Yaralı bir insan için az bile . Baktım yapacak bir şey yok bende yeniden gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım.

Geçen bir dakika eli dokuz saniye sonra içeriye pat diye biri girdi. Bu Buse olamazdı kesin Barlas yada başka biriydi. Buse olamazdı çünkü bu kadar sesli nefes alıp vermezdi. Odaya giren kişinin nefes alışverişlerini duyabiliyordum. Yatağa doğru yaklaştı ve yorganın bir ucunu tutup üstümden çekip yere attı. Benim gözlerim hayla kapalıydı. Ve bu büyük ihtimalle Barlas'tı çünkü ondan başka biri bu kadar öküz olamazdı. Konuşmaya başladı.

"Kalk !"

Veee doğru cevap Bay gerizekalı. Bu Barlas'tı. Bende hiç istifamı bozmadan hiç kıpırdamadım gözlerimi de açmadım.