SIRADAKİ KAYBIM UMUDUM

" İNTİKAM ATEŞİ..."

Şarkı : Men seni gelbime gizlemisem - Ayten Resul

&  Görmek istemediklerinizi gözlerinizi kapatarak engelleyebilirsiniz ama hissetmek istemediklerinizi kalbinizi kapatarak engelleyemezsiniz.  &

Ohaaa burası evse biz nerde yaşıyoruz diyebilirim ama ben evimi gayette çok seviyorum , bence bu tamamen abarttı ve gösteriş tamam konfor iyi bir şey ama bu çok fazla Allah bilir kaç tane odası vardır buranın da, biz niye buraya geldik.   Barlas güvenliğin açtığı gösterişli ve iki buçuk metre boyundaki demir kapıdan hızla içeri girdi. Arabayı avlu gibi yere park edip arabadan indi bende peşinde indim ,soru sorsam cevap vermeyeceği ve benim buna gram halim olmadığı için...

Barlas bu sefer evin mi desem malikane mı desem yoksa saray yavrusu mu aman her neyse onun büyük kapısını gürültü ile çaldı kapıyı Buse gibi giyin mini siyah etekli beyaz gömlek , siyah Stileptolu, esmer, uzun boylu, siyah saçlı, kahverengi gözlü genç ve güzel bir kız açtı evin hizmetçilerinin hepsi çok güzel yaa , ulan kafama tükürsünler , benim takıldığım noktaya bak yaa.

Kız gülümseyip eli ile içeri gösterdi ve "hoş geldiniz efendim" dedi. Barlas kıza bakmadan içeri girdi bende arkasında  ilerledim , kocaman ağırlığın beyaz olduğu yok yok olmayan bir salona girdik salonun iki yanında yukarıya doğru merdivenler uzanıyordu. Gördüğüm kişiler ile birazcık şaşırdım. Bunlar Barlas'ın ailesiydi hepsi yorgun ve uykusuz görünüyordu.

"İyi misiniz ?"

Barlas otoriter bir sesle konuştu. Barlas'ın annesi ayağa kalkıp Barlas'a doğru yürüdü.

"Nasıl iyi olalım şu halimize bak ev kurşuna tutuluyor Barlas bey ortalıklarda yok Babana yıllarca dedim bundan bir şey olmaz diye ama baban o en büyük, koltuğu o hak ediyor diye tutturdu. Baban hastanede can çekişirken Barlas bey ne yapsın , zevkleri için daha yeni tanıdığı bir para avcısıyla evlensin!"

Diye hiddetle bağırdı. Sabır sabır da bir yere kadar.

"Benim hakkımda doğru konuşun ben sizin oğlunuzun has yüzüne havaslı değilim beni zorla kaçırdı . Sizin beş kuşunuzda gözüm yok !"

Diye bağırdım. Yeter lan Barlas'la zor uğraşıyorum ben, birde bunlar çıkıyor başıma. Kadın alayla gülerek yanıma geldi.

"Tatlım biz çok gördük senin gibilerini ..."

Dedi tam ağzımı açacakken söze Barlas girdi keskin ve tehditkar sesiyle . Eliyle beni gösterdi.

"O Semih pevenğinin kızı , sakin benim işlerime burnuzu sokmayın , ayrıca sen hangi ara bu kadar konuşur oldun. Babamın boşluğunda çok yararlanıp sakın bunu alışkanlık haline getirme yoksa babamdan çok çekeceğin olur ."

Dedi ve beni kolumdan tutup üst katta doğru sürükledi.  Kolumu elinden kurtarmaya çalıştım ama öküz daha çok sıktı . Merdivenleri çıktıktan sonra sol tarafa döndük kolidorun sonundaki odaya girdik . Oda gri , siyah, krem renginde modern bir şekilde döşenmişti. Oda çok büyüktü. Odaya girdiğimde sol tarafımızda büyük bir yatak ,yatağın karşısında camdan yapılmış bir giyinme odası, odanın yanında bir kapı büyük ihtimalle banyo karşımızda boydan boya bir cam , perdeden görüldüğü kadarıyla balkon var . Balkona çıkan kapının ve yatağın ortasına denk gelecek şekilde bir orta sehpa ve iki tane tekli koltuk vardı.

Etrafı hızla süzdükten sonra kolumu hızla kendime çektim. Barlas'da bırakıp tekli koltuklardan birine oturdu ve cebinden sigarasını çıkartıp yaktı. Ben hayla ayakta duruyor, ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum.

"Ne yapıyorsun ?"

Barlas bakışlarını bana çeviridi ve derince içine çektiği dumanı burnundan verdi bana bu çok komik geldi  ,  çünkü sinirden kızarmışdı birde burnundan duman çıkınca tam bi boğaya benzemişti içimden bir kahkaha attım ama ister istemez dışına da yansımıştı. Barlas sinirle soludu.