Chapter 32

704 26 0
                                    


April's Point of View

I wore a simple comfortable dress. I put some light make up and combed my hair one last time before standing and heading to the comfort room.

Kinatok ko ito nang pagkalakas lakas "Hoy Breeyah! Ano ba? Antagal mo naman?!" Sigaw ko mula sa labas.

Kanina pa kami dito naghihintay ngunit dumaan na ang ilang oras di parin natatapos maligo ang babaeng to. Ako nga mga kense minutos lang tapos na pero ito halos magdadalawang oras na. Grabe naman tong babaeng to.

"Nakakainis ka na ah?! Sandali sabi eh!" balik na sigaw nito. Inirapan ko lang ito na parang nakikita ko ang itsura nito. Alam kung galit na ito at todo kunot na ang noo.

Kanina pa ako katok ng katok pero di parin lumalabas sa c.r.

Inilingan ko nalang ito at tinungo ang salamin ulit. I combed my hair again dahil feeling ko nabuhaghag na siya kahit ilang hakbang lang naman ang ginawa ko.

"Are you ready Maurine?" Tanong ko habang nakatingin sa kanya sa salamin. Tumango lang ito at balik na naman sa pagkakalungkot ang mukha.

Tumayo ako at nilapitan siya. Niyakap ko ito dahil diko alam kung pano siya ma comfort. Di naman ako expert sa ganon. Feel ko lang na ganito yun, kaya ginawa ko nalang.

Napabuntong hininga ako habang yakap yakap parin siya.

I have foreseen that Stella will die but I didn't expect that it was sooner that I expected. She died sacrificing herself for Maurine to live. My heart was excruciating in so much pain knowing that she will die. I was thankful that I have this kind of ability but when I have foreseen Stella's future, I began hating it. I once loved this but now I abominate it. If I only have the power to stop something bad from happening, I will not hesitate changing the future.

That day when stella faded, all of us was crying so hard. It feels like we can't live our life from before anymore. She brings light us, literally and figuratively.

The King and Queen was ashamed of blaming her for hurting the fake princess. They blame theirselves why Stella died. If they did not only followed her when she escaped, none of this would happen. They are not the one to be blame, but those two freaking bitch!

Breeyah and I knows that stella loves brandon so much. It hurts us knowing that she is hurting by the thought that brandon is madly inlove with the fake princess but turns out not.

Seeing brandon trying to hugged stella for the last time was a heart breaking scene. All of us wanted to hugged and touched her too but her body is slowly fading. She is just like a spirit at that time. We can see her but we can't touched her.

It's been almost two weeks since that tragedy happened. Everyone of us was mourning for the death of the princess of the sun. A day without her brings agony to us. Her presence will only lightens the dark cloud that was formed around us.

The king and queen invited us again to go to Solaria. Gusto nilang doon muna ang lahat nang malapit kay stella. I don't know why but we didn't tried to argue with them. Maybe this is the only way para mapanatiling buhay ang prinsesa. Hindi man sa presensiya kundi sa puso nang bawat isa.

"Oh tapos na!" Nagulat ako sa biglang sigaw ni breeyah. I wiped my tears in my cheeks. Di ko pala namalayan na lumuluha na pala ako.

"Mabuti naman!" Balik na sigaw ko. "Oh siya! Magbihis kana dahil kanina pa naghihintay ang iba! Dalian mo naman ha? Naku!" Angil ko at nag aambang parang susuntukin ito.

Umilag ito na parang itutuloy ko. Loka loka talaga.

"Bilisan mo! Iiwan ka talaga namin!" Sigaw ko pa sa labas nang kwarto niya. Baka tumagal na naman to, masasapak ko na talaga to nang totoo.

Matapos ang ilang minuto ay tapos na itong magbihis. Inirapan ko lang ito at nauna na kaming lumabas ni Maurine.

Naglakad na kami papunta sa office ni headmistress. Lahat ay nandito na at tama nga ako, kami nalang ang hinihintay.

"Pasensiya na, antagal kasi ni Breeyah" Saad ko nang lumapit sa kanila.

"It's okay" Headmistress answered. Akala ko sasagot pa si Breeyah ngunit nang lingunin ko ito, inirapan lang ako.

Headmistress wanted to go to Solaria too but her responsibility in the academy is chasing her.

Headmistress was so down when Stella passed away. Kahit ang responsibilidad niya sa Academy ay napabayaan niya dahil sa nangyari. She locked herself in her room for two days. Lahat kami nangamba because it's very bizarre for headmistress to act that way. Akala namin ay kung ano na ang nangyari sa kanya. Akala nga namin nagsuicide na ito. Dinaig pa ang totoong pamilya ni Stella eh? Pero joke lang.

"You may go now" Tumango kaming lahat at lumabas na at tinungo ang gate.

Everyone was silent as we headed towards the gate. No one dared to speak. Breeyah and I still couldn't forgive the Royalite after what they've done and treated Stella before.

Sobra akong nagalit sa kanila nong malaman ko na di nila tinulungan si stella matapos itong masaksak. Mas inuna pa nila ang walang kwentang pekeng prinsesa.

Tapos nadagdagan pa yun noong sampalin si stella ni Selena. All of the Royalite sided Selena when Stella took her revenge by slapping her back. Di ko alam kung tanga ba sila o tanga talaga. No matter how you dig deeper on that scene, si stella talaga ang tama. Walang karapatan si Selena na sampalin siya dahil wala namang ginawang masama si stella sa kanya.

Isa pa! Di manlang nila pinagtanggol si Stella para hindi ito malagay sa kulungan! Kung may ginawa sana sila e di sana di namatay si stella nang maaga!

"Hoy te! Kalma!" Rinig kung saad ni Breeyah sa tabi ko. Napatingin ang Royalite sakin at inirapan ko lang silang lahat. Wala akong balak patawarin sila.

"Yung kamay mo gaga! Ang higpit ah?!" Sarkastik na dagdag nito. Napatingin naman ako sa kamay ko at di ko napansin na nakakuyom na pala ito. Mas hinigpitan ko pa ito dahil sa sobrang galit na nararamdaman ko. Kahit di ipakita ni Breeyah, alam kung galit din ito. Mas magaling lang itong magtago kesa sakin.

"Hoy ano na?! Sasama kapa ba?!" Nagulat ako nang makitang nasa kanya kanyang pegasus na sila. Ako nalang ang dipa nakakasakay.

Napabuntong hininga ako at lumakad na palapit sa bakanteng pegasus. Sumakay na ako at sinumulang paliparin ito.

I hope our stay their will be peaceful. I have this feeling that something is about to happen but I cannot foreseen what it is.

R🌠

The Girl You'll Never KnowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon