I'm Her Confused BF

Chapter 25 of 30

The Revelation ( Ang huling tagpo)

" Charles, pwede bang iwanan mo muna ako? Gusto ko lang mapag-isa " pakiusap nya sa akin.

...

Tumalikod ako sa kanya at naglakad-lakad sa gilid ng puno. 

I sniffed the air and I smell something stinky but i did just ignore and kept on thinking of what happened to Ace.

...

A moment later.. lumiwanag ang gilid ng puno.. kitang kita ko dahil katapat ko mismo.

Pagkatapos ay naaninag ko ang isang lalaki na papalapit sa akin.

Nasilaw ako kaya hindi ko nagawang titigan ang lalaking iyon.

Umikot ang aking paningin hanggang sa ako'y mawalan ng malay.

Gumising ako ng magaan ang aking pakiramdam ngunit nalaman kong ako'y nasa kawalan. Sa aking paglalakad ay nakita ko ang dalawang batang nag-uusap.

"Bakit yung school ko ang tinatanong mo? Di ba dapat yung tirahan ko ang tinatanong mo? Nawawala nga ako eh," pagwasto nito sa kasama.

"Baka nag- aantay na yung mga magulang mo sa school nyo kaya ko tinatanong kung san ka nag aaral, "sagot ng isa.

Maya-maya ay may lumapit sa dalawang batang nagkakatuwaan. Sinundo nito ang batang hindi  naka-uniporme. Sumama ang bata at iniwan ang kasama.

Nalungkot ang batang naka-uniporme ngunit nagpatuloy parin ito sa paglalakad kahit mag isa nalang.

Sinundan ko ang batang nang-iwan sa kanyang kasama.

...

" Napapagod na ako sayo Nedy! Buong araw akong nagtatrabaho para may makain tayo! Kahit pagod ako iniintindi pa kita pagkakauwi ko.. tapos PAGDUDUDAHAN MO PA AKO??!! Simula ng mapilay ka nung isang taon hanggang ngayon wala akong ibang inintindi kundi kumayod sa pagtatrabaho. Kung mas papaniwalaan mo yung mga tsismosa nating kapitbahay, pwes.. KAYO-KAYO ANG MAGSAMA!!! "

...

Pag-uwi sa kanila ay nadatnan niyang nagtatalo ang kanyang mga magulang.

Nauwi ang pagtatalo sa pahihiwalayan.

" Ayaw ko na! Tapusin na natin to Nedy! " galit na sumbat ng babae sa asawa.

Tumakbo ang batang sinundan ko. Lumuhod ito at niyakap ang tuhod ng babae. Umiiyak sya habang nakikiusap na patawarin nalang ang tatay niya pero hindi ito nagpapigil.  Hinigpitan ng bata ang kanyang kapit upang mapigilan itong umalis.

" Ace, anak... sasama ka ba kay mama? " she asked her son.

Lumapit ako ng marinig ko ang pangalan na binanggit ng babae. Tiningnan ko ng malapitan ang bata at nakunpirma kong si Ace ang batang sinundan ko.

So, ibig sabihin ang batang iniwan namin dun sa lansangan ay AKO sampung taong nakakaraan.

" Bakit ako narito? " i wondered.

Muli akong tumingin sa batang Ace at nabasa ko ang kanyang isip.

" Paano si Papa kung sasama ako kay Mama? Sigurado ako na walang mag aalaga sa kanya.. "

I was happy how he made the decision. I saw how much he loves his mother but still he chose to stay beside his father for he knew that it needs him more.

" Sorry po Ma, dito nalang po ako kay Papa " pumatak ang luha ng bata habang binibigkas ang mga salitang iyon.

" Sige anak ko. Alam mo naman ang number ni Mama di ba? Text mo si Mama para puntahan ka ha.. Mahal na mahal ka ni Mama mag-iingat ka " paalam ng babae.

Makalipas ang ilang oras naalala niya ang batang pinangakuan niya. Hindi nya ito nakaligtaan kahit na sariwa pa ang pangyayaring hiwalayan ng magulang niya.

He went to their barangay to assure if the boy whom he wanted to help was already got home safe.

" Sana sa mga oras na ito nakauwi kana. Sana maging tunay na magkaibigan tayo pagdating ng panahon na magkita ulit tayo ", he whispered happily to himself.