UA'nin Villain Sınıfı

Farklı Dünyalar

🔥 Ririka'nın bu son hareketinden sonra bembeyaz ışıklardan büyük bir patlama oldu. Aizawa patlamanın hemen ardından gözlerini açtı.
Aizawa: Sarumaki neler oluyor?... Bekle bir saniye Sarumaki nerede? 1-SC'de ortadan kaybolmuş.
Kirshima: Şu kadında gitmiş.
Uraraka: Deku-kun da yok. Neredeler?

🔥İzuku gözlerini geri açtığında yatağındaydı ve annesi onu kahvaltıya çağırıyordu. İzuku odasına bir göz attı. Evdeydi ama UA yatılı bir okul bu yüzden eşyaları nasıl evde olabilir ki? Herşey yerli yerinde gözüküyordu. All Might'ın posterleri, figürleri, defterleri... Hemen annesinin yanına indi.
İzuku: Anne, ben buraya ne zaman geldim?
Bayan Midoriya: İzuku, sen iyi misin? Bugün haftasonu dün de okul yoktu. Bir yere gitmedin ki.
İzuku: Ne?

🔥İzuku hızla odasına çıktı. Telefonunu eline aldı. Telefon rehberine girdi kişilere baktı ama hiçbir arkadaşının numarası yoktu. Katsuki'nin, Uraraka'nın, Tenya'nın... İnternetten haberleri açtı. Kahramanlarla ilgili haberler yerine siyaset, ekonomi gibi haberler vardı. İzuku kitaplığına baktı. Bir sürü manga vardı.  Bir tanesini alıp okumaya başladı.
İzuku: Biz All Might'ın, diğer kahramanların ve UA'nin sadece bir manga olduğu bir dünyadayız. Neredeyiz biz? Burada insanların özgünlüğü yok. Ben buraya nasıl geldim?

🔥Bayan Midoriya, İzuku'nun yanına geldi.
Bayan Midoriya: İzuku, sorun ne? Dün hiçbir şeyin yoktu. Hasta mısın?
İzuku: Sanırım sadece kâbus gördüm.
Bayan Midoriya: Sorun yok hepsi geçti. Hadi gel kahvaltı edelim.
İzuku: Peki.

(İzuku)
🔥Bu durumda olan sadece ben miyim? Benden başka kim var? Bir saniye... Bu dünyada kimsenin özgünlüğü yoksa o zaman artık eskisi kadar zorlanmayacağım. Herkes benim gibi.

🔥İzuku bunları düşünürken Bayan Midoriya İzuku'ya markete gidip ekmek almasını istedi. İzuku markete giderken sokaklarda hiç kahraman olmaması tuhafına gidiyordu ama yapabileceği birşey yoktu. Markete girdi.

🔥 Ekmek reyonundan bir ekmeğe elini uzatmıştı ki birisiyle elleri çarpıştı. İzuku hemen özür dilemek için dönmüştü ki bu kişi Haku'ydu.
İzuku: Çok üzgünüm... diyeceğim de sen beni duymuyorsun.
Haku: Şey... As..lında  duy.abi...liyorum  a..ma  ko..n...uş..ma  ç.ok  zor.
İzuku: Haku sen hatırlıyorsun değil mi? Lütfen söyle. Herkesin kendi özgünlüğü olduğu o dünyayı?
Haku: Se..ni  ne..rede.n  ta..nıdığı..mı bi..l..miyor  be..n
İzuku: Hatırlamıyorsun, hatırlamıyorsun ne yapacağım şimdi? Nasıl hatırlamazsın? Ririka'yı nasıl unuttun?
Haku: Riri?  Riri..ka,  Ri.rik.a,  Ririka!! O ne..rede?
İzuku: Bekle onu hatırladın mı?
Haku: Uyu..yama..dığım  için  e..li.mi t..tutan  kı..z,  ya..ğ..mur.da  be...rab..er salllan..dığım  kı.z  o  Ririka!
İzuku: Nerede olduğumuzu bilmiyorum ama bizi buraya o yolladı. Bana telefon numaranı verebilir misin?
Haku: Tel..lefon.um  v.ar  ama  nas..ıl  kul..la.nacağ..ımı  bilmiyor.um
İzuku: Sen yinede ver.

🔥İkiside marketten çıkıp evlerine doğru gitmeye başladı.

(Haku)
🔥Ririka? Benim özgünlüğüm neydi? İnsanların duymak dediği şey bu kulaklarında ki uğultu mu? Kahretsin tek hatırladığım Bembeyaz saçları olan güzel bir kızın kardeşimle yağmur yağarken birşeyler içtiği ve o sırada yaşadığım kıskançlık hissi... Kafam o kadar karıştı ki Hano'ya mama almayı unuttum evde kesin beni tırmalayacak.

Çoook uzun süredir bölüm atmıyordum. Umarım beğenirsiniz.