Played Out ll ViceRylle

Signs..Decisions..Revelations..

MULTIMEDIA ON THE MULTIMEDIA SECTION :)

Araw araw ganun na lang ang set up nila.Walking.Talking.Eating together.Dating.Na hinde nalalaman ni yael. Akala nila ok na pero..

“ano!!!!?? Anong nangyare kay lolo?? Sige pupunta na ko dyan..!!”pinaharurot nya ang kanyang sasakyan papuntang ospital at tiningnan ang kalagayan ng kanyang lolo.

 

“mr. Viceral, i don’t want to tell you this but maybe your grandfather may become unconsciuos for 3- 4 days”

 

“unconscious? Pero bakit doc?”

“sobra pong napagod ang lolo nyo kaya hinde nya nakaya. Intayin na lang po natin after 5 days ang result if anong mangyayare sa kanya.”

“pero doc hinde naman po sya mamatay diba?”

“sorry but i cant answer that mr. Viceral. Excuse me for a while..” the doctor left him alone. Habang sinasabi yun ng doctor, parang pakiramdam nya pasan na pasan nya na ang mundo. His lolo is his strength and power and hinde nya  ata kakayaning Makita ang sarili nyang umiiyak sa harap nito. Sya ang tagapagpayo nya at sya lang ang nakakapagpatawa sa kanya. Sya na lang ang “tunay” nyang pamilya. Sya ang lahat lahat ni vice.

“yes.. haha.. mare!! Kaloka ha!!” nasa isang dinner si karylle nang biglang nakita nya si anne na hingal na hingal na lumalapit sa kanila.

“karylle si girl!!”

“what happened??”

“si lolo gonzalo!! Nasa ospital!!” with that final words, they just went to the ospital to comfort vice. Hinanap nila agad ang kinaroroonan ng binata at sinalo lahat ng sakit na meron si vice ngayon.

“vice...” they sat down beside him. Hinde nila alam kung paano ito pakakalmahin o kung pano ito icocomfort. pangalawang beses palang kaseng nakikita nilang ganun si vice, ang una ay noong namatay ang lola nya, well that was for karylle pero for anne, Halos lagi nyang nakikitang ganun ang kaibigan habang wala si karylle kaya medyo sanay na sya dito.

“its ok sis. Were always here for you.. as your friend. Makakaya mo kaya to. Noon nga lagi kitang nakikitang ganyan then you survived!. Ngayon pa kaya!” pilit nyang pinapagaan ang loob ng kaibigan ngunit para namang wala itong epekto sa kanya.

 

“maybe, thats what we called karma. Ang saya ng buhay.. lahat nakuha ko,lahat naagaw ko pero ito naman ang ganti nya sakin. Bakit ganun sya? Hes so unfair! Bakit kay lolo pa? Pwede namang sa kin na lang. Sirain nya yung lovelife ko. Ok lang sana yun eh pero bakit kay lolo pa? Bakit?”

“vice.. sshh...”karylle hold his hand firmly. “mahal ka namin. Mahal kita. Were always here for you.” Vice looked at her eyes na parang humihingi ng paumanhin. “karylle sorry.. naguguluhan na ko.. anne..” vice looked at them with a confusing look. They just did the same. He ran somewhere. Somewhere to the altar. Kelangan nyang maliwanagan..