Hers
I was so speechless when Zach started to strum his guitar. I just can't believe what I'm seeing.
Uso pa ba ang harana?
Marahil ikaw ay nagtataka
Sino ba 'tong mukhang gago?
Nagkandarapa sa pagkanta
At nasisintunado sa kabaMeron pang dalang mga rosas suot nama'why
Maong na kupas
At nariyan pa ang barkada
Nakaporma naka barong sa awiting daig pa minus one at sing alongPuno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'why maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayoWith the moon shining so bright in the dark night, the person who's singing is.....even brighter than the moon and stars.
And I....can't take my eyes off him. He's.....too good to be true.
Sara is holding her phone and taking a video of us but I couldn't care less. I just....want to stare at him longer. Memorizing every bit of his features, treasuring this memorable event. Trying to let my mind remember that once in my life....someone sang for me. Someone made me feel worthy. Someone made me feel happy and secure at the same time.
And that someone.....is the man standing in front of me, holding a one flower which I think he just picked it somewhere in the backyard.
"And....this is for you." he uttered.
With trembling hands, I managed to accept the flowers. He looked so dashing even when just wearing a simple plain white shirt and black shorts...and his new found favorite slippers called beachwalk.
"What...are you doing?" I asked and tried to hide the fact that I was swept by his move.
"Hinaharana kita." pabalang niyang sagot na nakataas pa ang isang kilay.
I inhaled deeply and swallowed. "This.....is rare." I uttered and bit my lip.
It's true! Halos wala na ata ang naghaharana sa panahon ngayon. Nakakalungkot mang isipin pero dahil sa teknolohiya ay unti unting namamatay ang mga nakasanayang tradisyon noon.
He smirked and chuckled a bit. "Rare you say? Well then, rare efforts for a rare lady."
Doon ako natigilan at natutop. Pakiramdam ko sobra sobra na ang naipong bugso ng damdamin ko at parang hindi ko na kayang ilihim pa.
"I am officially courting you, Thamina." he smiled.
Impit na tumili naman si Sara habang nakangiti si lola na nakamasid sa amin.
"Keep in your mind that I don't take no as an answer." he uttered playfully.
We were both disturbed when uncle Jokno started singing for Sara. Agad kaming natawa nang bumusangot ang mukha ng kaibigan at nagalit na nang tuluyan.
Bakit kung kailan ka naman masaya sobrang bilis nang takbo ng oras? Tapos sobrang bagal naman kung malungkot ka?
I tried so hard to fight my tears from falling when we have to go back to Manila.
Pinbaunan naman kami ni lola ng madaming pagkain. Binigyan niya din si Zach ng tuyo dahil nagustuhan ni Zach iyon.
He was serious as he carried and fixed all of our things inside his car. Kahit hindi nagsasalita si Zach, alam kong ayaw pa din niyang umalis. Sa kaunting panahon ay alam ko kasing napalapit siya kay lola nang husto.
"Mag-iingat kayo ha." malambing na sambit ni lola at yinakap ako.
"L-La, tawagan niyo lang ako kung may kailangan ka ha?" pagpapaalala ko. Sumisinghot na din si Sara at agad akong hinablot para yakapin din.
![](https://img.wattpad.com/cover/224077000-288-k955043.jpg)
BINABASA MO ANG
Teardrops in Daylight (Salvaje Caballero Series 3)
RomanceHer eyes screams innocence. Her heart is the purest while mine is stained. She's my fucking daylight but I was her rain. But tables have turned. Ang sakit niya palang mahalin. Pero siya ang pinakamatamis na sakit na araw araw kong pipiliin. - Zachar...