Ang Boyfriend Kong Bakla

Chapter 30: Finale

Brandon's POV

This is the day, yung kaarawan ng aming anak at sakto rin ang aking pagpropose sa kanya.

Nagsisisi ako sa mga ginawa ko sa kanya bago ulit siya umalis. Inaamin kong sinasadya ko iyon kasi I want to surprise her but I don't expect na aalis siya.

Nagpagawa ako ng bahay para sa kanya at yung babaeng kasama ko ay siya ang nag-aayos sa bahay na pinapagawa ko.

Kinakabahan ako, hindi ko alam kung tatanggapin niya ba ulit ako o hindi na dahil sa mga ginawa ko pero ang nasa isip ko, kung talagang mahal niya ako, mapapatawad niya ako.

Hinihintay ko na lang ang signal nila para magready na ako at ito na nga.

Lumuhod ako sa harapan niya hawak ang singsing at nakita ko ang pagpatak ng luha sa kanyang mga mata.

"Veronica, sorry sa lahat ng mga ginawa ko sayo" I said as I held her hand, "Ginawa ko lang yun para sa atin, sana mapatawad mo ako sa mga ginawa ko. You know that I love you always and forever, I will never leave you and ikaw lang ang babae na mamahalin ko sa buong buhay ko. And yeah, wala na akong pakealam kung ano man ang maririnig nila dito. You're the girl that change a gay into a real man. And that's me. Ikaw yung babae na hindi marunong sumuko. Gagawin lahat. That's why I love you. Yeah, I want you to be wife. Will you marry me?" hindi ko alam ang mga sinasabi ko kasi kinakabahan ako at walang masabi.

Narinig ko ang paghikbi niya kaya kinabahan ako.

"Brandon, I-I'm sorry..." humihikbi niyang sabi kaya bigla akong kinabahan. Is she gonna say no? Biglang tumulo ang mga luha sa mata ko.

"I'm sorry sa lahat ng ginawa ko, sorry dahil iniwan kita. I want to be your wife, Brandon. I want to be with you forever, I want to love you every single day. So it's a yes" nakangiti sabi niya kaya agad kong sinuot sa kanya ang singsing at niyakap siya.

"Congrats!!!!" sabay sabay nilang sigaw at hinawakan ko ang pisngi niya saka siya hinalikan sa labi.

"D-dada" nagulat kami nang biglang nagsalita si Zack kaya binuhat ito ni Brandon.

"What did you say?" tanong ni Brandon.

"Dada!" sigaw ng bata kaya niyakap ito ni Brandon.

"Is this his first word?" tanong ko kay Veronica kaya tumango siya at hinawakan ang kamay ng anak namin. Napangiti ako at tumingin kay Veronica na nakasandal sa balikat ko habang pinagmamasdan ang anak namin.

Umupo na kami sa upuan namin at nagsimula na ang birthday party ng aming anak na si Zack.

Pagtapos ng party ay balak ko silang idala sa bago naming bahay at inayos ko na rin ito pati ang mga maid.

"Saan tayo pupunta?" nagtatakang tanong niya sa akin habang ang anak namin ay tulog na at buhat ito ng kanyang maid.

"May surprise ako sayo" sabi ko sabay halik sa kanyang ilong at sinakay siya sa kotse.

"Kayo muna pong bahala sa anak namin, Mom" sabi ni Veronica sa kanyang ina at sinara na ang pinto.

Dinala ko siya bahay na pinagawa ko at tila gulat na gulat naman siyang tumingin sa akin.

"Nasan tayo?" tanong niya kaya hinawakan ko ang kamay niya.

"Don't worry. Ito ang surprise ko, a new house for us" sabi ko kaya napangiti siya at napaluha kaya pinunas ko ang luha niya.

"Yung babaeng kasama ko non ay ang babaeng kasama ko para itayo ito" sabi ko kaya napatango na lang siya at napangiti.

Hinawakan ko ang kamay niya at pumasok kami sa bagong bahay namin at namangha naman siya dito.

"You like it?" tanong ko at napatango siya kaya pinakita ko sa kanya ang buong bahay.

"Let's look at our room, may mga damit ka na doon and Zack's room is seperated. Maayos na lahat yun" sabi ko at binitawan niya ang kamay ko at nauna nang pumasok sa aming kuwarto.

I chuckled.

"Excited huh? Let me give you some exercise in bed" I whispered as I follow her in our room.

As I open my eyes, I saw my girl in front of me sleeping like an angel. She's hugging me tight like she don't want to lose me.

I kiss her forehead. She opened her eyes and put a smile on her lips then look at me.

I kiss her lips and she kisses back.

"Good morning" sabi ko sabay lagay ng ganyang buhok sa likod ng kanyang tenga.

"Good morning also" she smiled and I smiled also 'cause I'm so happy when I see her smiling.

Hindi ko alam pero ang ganda niya talaga at mas lalo akong nai-inlove sa kanya tuwing nakikita ko siyang ngumingiti.

Hinawakan ko ang kanyang bewan at hinila siya palapit sa akin.

She chuckled, "Your hand is so warm, Brandon" sabi niya kaya napangiti ako.

"Tomorrow start na nating pag-isipan ang kasal natin okay?" tanong ko kaya napatango siya.

"Okay" she smiled at nagulat na lang kami nang biglang pumasok ang parents namin sa kuwarto namin at kasama si Zack.

"Good morning" sigaw nila.

"Mom!" sigaw ko at napasapo ako sa noo, "Please, give us time para magpalit" sabi ko.

"Don't tell me gumawa na kayo ng kasunod ni Zack?" nakapamewang na tanong ng aking ina.

"It's none of your business, Mom" sabi ko at napatingin ako kay Veronica na nagkukumot sa tabi ko na parang nahihiya. I chuckled.

"You shy?" tanong ko at sumilip ako sa kumot niya at nakita ko siyang namumula kaya natawa ako.

"Okay, come on. Labas muna tayo" sabi ng aking ina at isa isa na silang nagsi-alisan at sinara na rin nila ang pinto.

"You're so cute when you're blushing" I chuckled then I kiss her forehead.

Many days passed and finally the day arrived. The best day of our lives together because to people become one.

Love is not just about having someone you love but it's about sacrificing everything or anything to achieve what you want. It's about being strong together even if there are many obstacles in your relationship. It's about acceptance. About changing someone to better.

And now, I'm happy. Our wedding finally comes. But remember, it's not the ending of our story. True love doesn't have a happy ending, if it's real, it will never end.

Me, her, and my son. Is my family, I'm contented, I'm happy. I will welcome our new child to our family. I will love them with all my best. They're my everything, they're my anything. They're my life.

A love can change everything.

This is our story, where a gay meet a girl that turned him into a real man that is her husband now.

Thank you nga pala sa mga nagbasa at nagsupport ng story ko hehe. I love you alwaysss! Sorry po sa mga typo at wrong grammar ko dito hehe. Thank you talaga, kung hindi po dahil sa inyo, hindi ko po ito matatapos. I'm very thankful sa inyooo. Thank you talaga. I'm just a 14 year old girl and yet di pa ako masyadong magaling gumawa ng story, sana nagustuhan niyo po. Sorry sa mga late update. Saka yung mga story ko pa po na iba. Pasupport na lang po. Wabyahh! Babyeee.

—THE END —