One Night With A Stranger (One Night Series #1)

𝑲𝒂𝒃𝒂𝒏𝒂𝒕𝒂 34

Driving

That night, I called Sydney to delete his post about me. Kahit marami na ang nakakita ay pinabura ko pa rin iyon sa kaniya. Mas lalo lang magagalit si Dad kung hindi ko 'yon gagawin. Hindi maawat ang paghingi ng pasensya sa akin ni Sid.

"I'm really sorry, Tara. That was a foolish of me to post your photo. I'm sorry for all the comments. Ngayon ko lang din nakita dahil ilang araw din akong hindi nagbukas ng account ko. I'm really sorry."

"It's fine, Sid. Hindi ko rin naman inaasahan na ganon ang kahihinatnan. We used to that before. It's also my fault. Hinayaan ko lang kahit na nakita ko na naman iyon noong nakaraan pa."

Ilang beses nanghingi ng paumanhin si Sid sa akin. Ilang beses ko rin siyang sinagot ng ayos lang dahil may kasalanan din naman talaga ako. I already saw it. Leya showed it to me but I didn't care. Hindi agad ako gumawa ng paraan para mabura iyon. I never message Sid. It's partly my fault not Sid's. Ako talaga ang dapat sisihin. Pinigilan ko ang pangingilid ng luha ko.

Paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko ang istura ni daddy. Galit na galit siya. Napapikit ako. Paano na lang kung malaman niya ang tungkol kay Range? Sigurado akong itatakwil ako ni daddy. Ngayon na pumapasok sa isipan ko ang tanong ni Sid kanina. What will happened to us? Kailangan ko na ba putulin? Should I end whatever my relationship with Range?

Kasabay kung ano anong tumatakbo sa isipan ko ay saktong tumunog ang phone ko. Ilang minuto ko munang pinagmasdan kung sino ang tumatawag. It's Range...

"Hi," I answered. Hindi agad sumagot ang nasa kabilang linya. Nagtaka ako.

"What's wrong, hmmm?" He answered back.

Nagulat ako sa tanong niyang iyon. Does he know what happened? Agad akong tinamaan ng kaba. I calmed myself before answering him.

"What? How could you say that, Range? There's nothing wrong. I'm just tired."

"Hmm. I could sense it in your voice, honey,"

"It's nothing. I'm just tired," I lied. Humikab pa ako para talaga maniwala siya. Wala akong balak sabihin sa kaniya kung ano ang nangyari kanina. He doesn't need to know.

"My baby was tired? Hmm. I will end this call for you to have a rest, then."

I bit my lower lip. Pinagsisihan na ayun pa anv pinili kong kasinungalingan. Gusto ko pa siya makausap ng matagal. Sobrang tagal kung pwede lang.

"O-okay," napipilitang sambit ko. Wala akong magagawa kundi panindigan ang kasinungalingan ko.

I heard him chuckled on the other line.

"I love you," he softly said.

Mas dumiin ang pagkagat ko sa labi ko. How will I stop my relationship with Range? Just how? Could somebody tell me? Kung sa bawat salitang 'i love you' niya ay nagwawala ang loob loob ko. I know I am madly in love with him.

"I love you, too" I replied. God!

Akala ko matapos ang tawag ni Range sa akin ay makakatulog na ako ng mahimbing ngunit nagkamali ako. Magdamag akong nakatulala sa kisame at kung ano ano ang iniisip. Galit ngayon sa akin si daddy. What should I do to make him feel better? Para maaalis na iyong galit niya.

Pasalamat na lang ako dahil Sabado bukas. Kaya kahit na nagising ako ng late ay ayos lang. Nagdadalawang isip pa ako kung pupunta ba ako sa bahay o hindi. Should I visit dad? Paano kung ayaw niya? Para makasigurado ang tinawagan ko si mommy. I'll ask mom if I could visit daddy.

"I don't know, anak. Mainit pa rin ang ulit ng daddy mo. And I'm afraid it will cause him hypertension. You know he's not well, Tara."

Based on mom's answer. I shouldn't go. Kahit gustuhin ko man na makipag-ayos kay Daddy ay bawal muna. Aantayin ko na lang na lumamig na ang ulo niya sa akin. It's not healthy kung pipilit ako na pumunta doon.