One Night With A Stranger (One Night Series #1)

𝑲𝒂𝒃𝒂𝒏𝒂𝒕𝒂 26

Jealous

My breathing stopped. My heart beats faster than usual. I think my knees was trembling, too. He's here? How? Damn!

Halos mapamura ako dahil sa reaskyon ni Sid sa harap ko. Gulat ang kaniyang mukha habang nakatingin sa likod ko. Nahinto rin siya sa pagkuha niya ng pagkain. Hindi ko malaman ang gagawin. Natulos ako sa kinatatayuan ko. Did he really said that?

Bumaling ang tingin ni Sid sa akin pagkatapos ay sa likod ko uli. Pigil na pigil ko ang kamay na wag manginig habang hawak ang plato ko. Tapos na ako sa pagkuha ng pagkain at si Sid na lang ang hinihintay ko sa gilid ng buffet.

"Pardon?" ani ni Sid na ngayon ay nakabaling na ang buong atensyon kay Range. "Parang mali ata ako nang narinig."

"No, your not. What you heard was right. Baka hindi mo lang naintindihan." sagot ni Range na halata sa boses ang pagkainis at seryoso.

Napalinga na ako sa paligid. Nasa hulihan si Sid at wala pa siyang kasunod kaya walang nagrereklamo kung bakit hindi pa siya umaalis sa kinatatayuan niya. Gusto ko na lang na may dumating na kukuha ng kaniyang pagkain para makaalis na kami rito. I don't want to hear anything he would say. I evading complications but what the hell is he doing?

Tiningnan ako ni Sid at sa mga tingin niyang iyon ay alam kung nanghihingi siya ng sagot. Inaalam kung totoo ba o mali ang sinasabi nang nasa likod ko. Umiling ako sa kaniya bilang sagot. That's the truth, Sid. Hindi totoo kung ano man ang sinabi. I don't know what kind of shit Range was talking about.

Tumango naman si Sid at pagkatapos ay bumalik ang tingin kay Range.

"I'm sorry but I'm will not believe you, Mr. Range Vasquez." Sid said in a serious and polite way.

Nagulat ako nang banggitin ni Sid ang buong pangalan ni Range. He knew Range. I didn't know that.

"I don't care if you don't believe me. But she's my bride. She will be." Range replied.

Napakagat labi ako sa sagot na iyon ni Range. I don't know why Range was saying those words but it's giving me goose bumps. It's giving me something I couldn't explain. Hindi ko man nakikita ang mukha ni Range pero base sa kaniyang boses. He's fucking serious. I can hear it in his voice. Damn!

Lakas loob kong nilingon si Range sa likod ko. Sumalubong sa akin ang kaniyang mukha na seryosos na ngunit hindi nakatingin sa akin kundi sa likod ko. He's looks so formal in his attire. Mag-isa lang siya. Wala siyang kasama at wala ring siyang dalang kahit ano. Hindi siya kukuha ng pagkain ss buffet kaya anong ginagawa niya rito? And how the hell he entered in the restaurant?

Binaba niya ang tingin niya sa akin. Tumitig sa akin ang malamig niyang mata. Tumikhim ako at kinunot ang aking noo. Binigyan ko ng mabilis na pasada ang buong lugar. I am thankful that no one notice us. It's looked like we're just talking about normal things.

"Stop it, Range. Will you? Your talking about shit." halos bulong ko na kay Range sa sobrang ingat ko na walang makarinig sa amin na ibang tao.

Tumaas ang kilay ni Range sa akin. "I'm not talking about shit. I'm just talking about the future."

Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. The way he said those words was full of confidence. Hindi man lang natitinag. Napapikit ako. What should I do to make him stop? Paano kung may makarinig sa amin?

"Please?" I pleaded.

I want him to stop. This is not good. He doesn't know what he's doing. Paano kung sabihin ni Sid sa ibang tao ang nangyari ngayon at malaman ni daddy? What will happen next? I don't want this to cause chaos.